Laat kerken géén hekkensluiter zijn bij mogelijke versoepelingen!

Ingrijpendheid
Het aantal besmettingen is flink gedaald ten opzichte van het moment dat de lockdown ingesteld werd. Er is echter nog steeds sprake van enkele duizenden besmettingen per dag. Dit hoge aantal besmettingen maakt helaas dat we verlenging van de nodige maatregelen, zoals neergelegd in de Twm, niet kunnen uitsluiten.

Het is daarbij zo, gelet op de ingrijpendheid van de op de Twm gebaseerde maatregelen, dat deze vanzelfsprekend niet langer van kracht dienen te zijn dan noodzakelijk is. De maatregelen hebben immers bijzonder negatieve gevolgen voor mens en economie. Dit geldt ook de geestelijke belangen. Laat kerken daarom geen hekkensluiter zijn bij mogelijke versoepelingen, zo vraag ik de minister.

Zodra de epidemiologische situatie het toelaat moet er aandacht zijn voor de mogelijkheid om delen van de Twm te laten vervallen indien het aantal besmettingen voldoende gedaald is. De routekaart biedt in onze ogen echter te weinig duidelijkheid. Daarom mijn vraag aan de minister: kunt u concreet aanduiden in welke situatie het punt bereikt is waarop bepaalde maatregelen kunnen vervallen?

De ene maatregel is ingrijpender dan de ander. Zo wordt de avondklok door veel mensen als een ingrijpende inbreuk op hun vrijheid gezien. Hier geldt: hoe ingrijpender de maatregelen en hoe groter de inbreuk op grondrechten, hoe meer parlementaire waarborgen gepast zijn. Om die reden steunt de SGP bijvoorbeeld de motie van collega Nicolai om bij maatregelen als de avondklok een extra waarborg voor de Eerste Kamer in te bouwen.

Gelukkig, zo begrijp ik, met veel begrip van de minister-president, die over deze zware maatregel zegt: ‘’De eerste maatregel waar je niet mee door wilt, die bovenaan staat (…) om te schrappen is die avondklok.’’
Dat zei onze premier tijdens de persconferentie van 22 januari jl.

De SGP is verrast dat er nu is uitgelekt dat de avondklok versoepelingen mogelijk maakt. Is dit ultimum remedium daarvoor het juiste middel? Is het logisch om een ultimum remedium te benutten om versoepelingen elders mogelijk te maken? Dat lijkt ons niet vanzelfsprekend. Kan de minister aangeven wat er wel voor nodig is om de avondklok te schrappen? De SGP hecht veel waarde aan een concrete toezegging nu blijkt dat eerder gedane uitspraken blijkbaar niet tot overeenkomstige daden leiden.

We zien dat de beperking van persoonlijke vrijheden steeds ingrijpender wordt. De maatregelen duren ook langer dan we van tevoren voorzien hadden. Mensen snakken naar versoepelingen. De SGP roept daarom de regering op: heb oog voor de maatschappelijke en sociale gevolgen!
Welke concrete afwegingen worden er steeds gemaakt bij het instellen dan wel voortduren van bepaalde maatregelen? Is er nu een duidelijk afwegingskader? Worden - naast het OMT advies - ook de adviezen van andere maatschappelijke organisaties even serieus meegewogen?

De Twm biedt parlementaire waarborgen. Hier hebben we als parlement en als SGP mee ingestemd.  Wat betreft het blokkeringsrecht ten aanzien van ministeriële regelingen is het voor de SGP niet onbegrijpelijk dat in deze crisistijd enig onderscheid wordt gemaakt tussen de Tweede en de Eerste Kamer. Tegelijkertijd wil ik niet uitsluiten dat bij nieuwe aanscherpingen of bij de introductie van nieuwe, zeer ingrijpende instrumenten een dergelijk recht voor de Eerste Kamer wel degelijk aan de orde kan zijn. Ik noemde al even de avondklok.

In de door de minister genoemde modaliteiten voor parlementaire betrokkenheid bij de verlenging van de TWM wordt bij nummer 9 aangegeven dat dit geen wetswijziging vergt. De regering KAN een politieke toezegging doen dat moties van de beide Kamers inzake het al dan niet verlengen van de Twm zeer zwaar zullen wegen. Kan de minister aangeven of dit zwaarwegende belang zonder uitzonderingen leidt tot het volgen van de uitkomst van deze moties? Zo nee, wat zijn in de ogen van de minister uitzonderingen waarbij de uitkomst van deze moties niet gevolgd wordt?