GLB - Europees Gemeenschappelijk Landbouwbeleid

Nog steeds kunnen boeren en tuinders noodzakelijke investeringen om te kunnen blijven concurreren en vergroenen onvoldoende via de markt terugverdienen. Behoud van het Europees Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) en het instrument ‘directe inkomenssteun’ voor gezinsbedrijven is daarom een voorwaarde voor een concurrerende en maatschappelijk verantwoorde land- en tuinbouw. Voor wat (betaalbaar en veilig voedsel, vooruitstrevende regelgeving, landschapsinpassing), hoort wat (inkomenssteun).

Max. 40% van het budget van het Europees landbouwbeleid moet ingezet worden voor gerichte vergroening en duurzame innovatie, met bijzondere aandacht voor maatregelen die de landbouw minder kwetsbaar maken voor droogte en plantenziektes. De directe inkomenssteun moet niet belast worden met strenge vergroeningseisen.

Nederland moet zich inzetten voor een gelijk speelveld tussen Europese lidstaten.

Om grote schommelingen in landbouwprijzen en overschotten te voorkomen, kan regulering van markt en productie nodig zijn.

Het zijn vooral boeren die het platteland 'beheren'. Europese subsidies voor plattelandsontwikkeling zijn nodig voor innovatie op het boerenerf, en niet voor het aanleggen van fietspaden.  

Bij het afsluiten van handelsverdragen moet Brussel rekening houden met de gevolgen voor landbouwsectoren. Verdragen moeten ruimte bieden voor bescherming van de hoge milieu- en dierenwelzijnsstandaard van de Europese landbouw. Nederlandse kippenhouders met een scharrelstal leggen het bijvoorbeeld af tegen Amerikaanse mega-legbatterijen. Kwetsbare landbouwsectoren moeten in ieder geval buiten handelsverdragen worden gehouden.

Het (Europese) mededingingsbeleid moet aangepast worden, waardoor het voor boeren eenvoudiger wordt om een vuist te maken tegenover de groothandel. Voor voedselproducenten moet het verbod op misbruik van marktmacht moet aangescherpt worden en moet er een verbod op misbruik van economische afhankelijkheid komen. Door inperking van de marktmacht van inkopers kan een groter deel van de marktprijs terecht komen bij de producenten. Bij kwaliteitseisen en milieukeurmerken horen reële kostenvergoedingen.

 Buitenom het GLB wordt door de Europese Unie beleid opgesteld dat de landbouw raakt. De SGP volgt dit kritisch. Zo wil de SGP geen Europese bodemrichtlijn. We zijn voor een gezonde bodem. Maar daar hebben lidstaten de Europese Unie niet voor nodig. Verder pleit de SGP voor hervorming van het toelatingsbeleid voor gewasbeschermingsmiddelen. Er worden teveel middelen verboden terwijl er geen alternatieven zijn en er nauwelijks gekeken wordt naar de mogelijkheden van precisielandbouw. Ook zet de SGP zich in voor versoepeling van de Natura 2000 richtlijnen.