Gelijkheidsbeginsel

In de Grondwet staan de belangrijke waarborgen van de Nederlandse rechtsstaat. Bij een botsing van grondrechten staan de klassieke grondrechten en de bescherming van minderheden veel te snel op achterstand. Het verbod op discriminatie – en zeker de moderne interpretatie ervan – krijgt een te grote plaats in de politieke praktijk en de rechtspraktijk. Het evenwicht tussen de grondrechten wordt hierdoor verstoord. De staatsvrije sfeer die de vrijheid van burgers en hun organisaties markeert, komt hiermee in gevaar.

Dat de overheid gelijke gevallen gelijk behandelt spreekt voor zich. Dat betekent niet dat de overheid ongelijke gevallen (goed en kwaad) gelijk moet behandelen Ook is het gelijkheidsbeginsel geen mal waar alles en iedereen in geperst moet worden, zeker als het gaat om de doorwerking in alle onderlinge verhoudingen tussen burgers.

Nederland heeft geen behoefte aan extra Europese of andere internationale richtlijnen waarin het gelijkheidsbeginsel de boventoon voert en geen recht wordt gedaan aan wezenlijke verschillen.

De eenzijdige Algemene wet gelijke behandeling wordt vervangen door een Algemene wet grondrechtelijke vrijheden. Daarin moeten de klassieke grondrechten meer gewicht krijgen ten opzichte van gelijke behandeling.