Decentrale overheid

Lokale en provinciale bestuurders die ter plekke goed bekend zijn, zijn heel goed in staat om te bepalen wat in het belang van de ‘eigen’ bevolking is. Uiteraard staat het gemeenten en provincies vrij om, als dat nodig en/of gewenst is, met elkaar samen te werken. Willen gemeenten en provincies hun taken uit kunnen voeren, dan moeten ze daarvoor uiteraard de ruimte, bevoegdheden en financiële middelen krijgen.

Als provincies en gemeenten meer mogen doen, hoort daar vanzelfsprekend bij dat zij ook het geld krijgen om die taken naar behoren uit te voeren. Gemeenten en provincies moeten daarom meer ruimte krijgen voor eigen belastingen. Harde voorwaarde daarbij is dat het Rijk dan minder belasting heft, zodat de lastendruk niet hoger wordt.

Bij de financiering van gemeentelijke of provinciale taken door het Rijk wordt zoveel mogelijk gebruik gemaakt van een algemene uitkering. Zo hebben provincies en gemeenten maximale vrijheid om hun taken uit te voeren. De grotere steden hebben een relatief hoog budget. De verdeling van het geld over de gemeenten moet worden gewijzigd ten gunste van de landelijke gebieden.

Bij samenwerking staat vanzelfsprekend vrijwilligheid voorop. Gedwongen samenwerking of opschaling van decentrale overheden kan slechts in uitzonderlijke omstandigheden aan de orde zijn.