Bestuur en toezicht in de zorg

Goede zorg vraagt om gezonde machtsverhoudingen en goede relaties, zowel binnen zorgorganisaties zelf als in contact met bijvoorbeeld verzekeraars en de inspectie.

Concreet

• Goed bestuur binnen de zorgorganisatie moet worden versterkt. Zorggeld moet zoveel mogelijk en aantoonbaar aan directe zorgverlening wordt besteed.
• Van bestuurders en managers in de zorg mag worden verwacht dat ze betrokkenheid en verantwoordelijkheid zo dicht mogelijk bij de cliënten beleggen en dat zij de overhead zo laag mogelijk houden.
• Zorginspectie en zorgverzekeraars moeten zich opstellen als een ‘kritische vriend’ van zorgaanbieders en hen stimuleren goede zorg te leveren.
• Mensen die van zorg afhankelijk zijn, moeten kunnen kiezen voor zorgverlening die past bij hun levensovertuiging en wensen. Bij de inkoop van zorg moet dit altijd gewaarborgd blijven. Bij samenwerking tussen zorgaanbieders moet ruimte blijft bestaan voor een divers zorgaanbod. Dit geldt voor zowel voor maatschappelijke ondersteuning als de langdurige en curatieve zorg.
• Er is duidelijkheid nodig over welk type zorg op lokaal, regionaal, bovenregionaal of landelijk niveau moet worden georganiseerd. Ook is het belangrijk dat er democratische controle mogelijk is op (boven)regionale besluitvorming.
• Op de langere termijn is het denkbaar dat de financiering en organisatie van ouderenzorg wordt vereenvoudigd door het aantal zorgwetten te beperken. Op de korte termijn kiest de SGP niet voor een grootscheepse stelselwijziging, maar wel voor het oplossen van de knelpunten tussen de Wmo, Wlz en Zvw. Ook wil de SGP dat gemeenten in samenspraak met lokale woningbouwverenigingen, maatschappelijke organisaties en kerken integraal ouderenbeleid opstellen op het gebied van zorg, ondersteuning en woningbouw.
• De SGP pleit voor verdergaande ‘ontschotting’ van de financiering van zorg. Idealiter is er sprake van één type financiering per cliënt waarmee deze passende zorg kan bekostigen, afhankelijk van de levensfase en ernst van de zorgvraag. Ook moeten we een einde maken aan ongewenste prikkels om cliënten ‘af te schuiven’ naar een andere zorgwet.
• De toelatingscriteria voor nieuwe zorgaanbieders worden aangescherpt. Innovatie blijft mogelijk, maar de kwaliteit en professionaliteit van nieuwe aanbieders moet buiten kijf staan.
• Om te voorkomen dat de overheid of zorgverzekeraars verrast worden door financiële of bestuurlijke problemen bij zorgaanbieders, komt er voor iedere zorgsector een waarschuwingssysteem.
• Meerjarige contracten met aanbieders van zorg en ondersteuning worden de standaard. Dit biedt inkopers, aanbieders en cliënten zekerheid en continuïteit.
• Er moet meer zicht komen op de bestaande wachtlijsten in de zorg. Per regio en per sector wordt (het tekort aan) de beschikbaarheid van bedden en behandelplaatsen in kaart gebracht.
• (Europese) aanbestedingen in het sociaal domein moeten zoveel mogelijk worden vermeden. De SGP streeft naar aanpassing van Europese regelgeving hierover.