Bescherming van het leven

Een van de belangrijkste taken van de overheid is het beschermen van kwetsbaar leven. Leven dat broos is, breekbaar, of niet voor vol wordt aangezien. Denk aan het kindje in de moederschoot, de broze oudere in de avond van het leven, de puber die tobt met eenzaamheidsgevoelens. We geloven dat ieder mens geschapen is naar het beeld van God. Ieder mens is dus even waardevol, ongeacht wat die persoon kan of is. De SGP zet zich daarom in vóór de bescherming van het leven en voor liefdevolle zorg. We willen een cultuur bevorderen waarin het krijgen van kinderen als heel mooi en verrijkend wordt gezien voor het leven en samenleven.

Abortus

De abortuscijfers waren in jaren nog nooit zó hoog. De overheid schiet tekort in de bescherming van ongeboren kinderen. De abortuspraktijk in Nederland moet stoppen. De SGP wil dat de abortuswet wordt ingetrokken. Zolang dit niet het geval is, doet de overheid er alles aan om het aantal abortussen te verminderen. Zorg voor moeders en kinderen moet van topkwaliteit zijn.

Concreet: 

• Abortusklinieken moeten motieven en factoren die een rol spelen bij abortus registreren. Deze informatie wordt (anoniem) gepubliceerd om hulp te kunnen verbeteren.
• Er komt een Moeder en Kind Fonds om hulp en ondersteuning te bieden aan onbedoeld zwangere vrouwen en hun (ongeboren) kindje.
• In elke provincie komt tenminste één ‘babyhuis’ voor kwetsbare moeders en hun kindje.
• De eerste levensjaren bepalen in grote mate de latere gezondheid van een mens. Zorg en ondersteuning rondom de zwangerschap en bevalling moet voor iedere vrouw toegankelijk zijn. De SGP wil daarom via een bestuurlijk akkoord investeren in de kraamzorg. De eigen bijdragen voor een ziekenhuisbevalling zonder indicatie en voor kraamzorg worden geschrapt. Ook komt er geld voor extra uren zorg, tarieven, personeel en de toekomstvisie.
• De SGP wil meer erkenning van het verdriet vanwege een miskraam of stilgeboorte.
• Abortusklinieken moeten transparanter zijn. (Financiële) jaarverslagen worden openbaar.
• De SGP voert weer een vaste minimale bedenktermijn in van vijf dagen.
• Abortus blijft in het strafrecht. Het doden van ongeboren leven is geen (mensen)recht.
• De 24-wekengrens is medisch achterhaald en moet daarom worden verlaagd.
• Vrouwen krijgen altijd onafhankelijke voorlichting door deskundige keuzehulpbegeleiders aangeboden. Deze keuzehulpgesprekken vinden buiten de abortuskliniek plaats.
• Artsen moeten vrouwen standaard alternatieven voor abortus aanbieden. Ook moeten ze vrouwen erop wijzen dat drang en dwang om een abortus te ondergaan verboden is.
• Vrouwen krijgen informatie over de emotionele, psychische en fysieke klachten die na een abortus kunnen ontstaan. Nazorg na een (herhaalde) abortus wordt verder verbeterd.
• In de Huisvestingswet wordt een urgentiecategorie toegevoegd voor vrouwen die tijdens de zwangerschap of direct na de geboorte van hun kind geen woonruimte kunnen vinden.
• Er moet een eerlijk speelveld zijn voor lesaanbieders op het gebied van seksualiteit en relaties. De instellingssubsidie aan Rutgers wordt onder de loep genomen. Seksuele voorlichting moet duidelijk maken dat het gezond is om levenslang trouw te zijn aan één partner.

Bescherming van het leven (internationaal)

Concreet:

• De SGP legt activiteiten van Nederlandse abortusklinieken in het buitenland aan banden.
• De bescherming van het leven en de klassieke vrijheden worden prioriteiten van het buitenlandbeleid. Nederland steunt hulporganisaties die het leven beschermen. (Europese) subsidies aan organisaties die wereldwijd abortus promoten, worden beëindigd. Nederland voert geen feministisch buitenlandbeleid en verzet zich in internationale gremia tegen genderideologie.

Levenseinde

Een zelfgekozen levenseinde wordt steeds meer een normale manier om te sterven. We maken ons hierover grote zorgen. Euthanasie is geen normaal medisch handelen. Wij vinden dat er geen maatschappelijk klimaat mag ontstaan waarin ouderen of mensen met een beperking zich tot last gaan voelen van hun naasten. Het is belangrijk om hen een waardevolle plek in de samenleving toe te kennen. Tegelijkertijd weten we dat ons leven op aarde beperkt en eindig is. Het is belangrijk daarover tijdig na te denken en te spreken. De SGP wil dat wie nabij het einde is, de meest liefdevolle en passende zorg en ondersteuning krijgt.

Concreet:

• De SGP wil één wet die persoonsvolgende financiering van palliatieve zorg regelt.
• De SGP trekt meer geld uit voor (kinder)palliatieve zorg in hospices en verpleeghuizen, voor vrijwillige palliatieve zorg en voor huisartsen om gesprekken te voeren over het levenseinde.
• De regeling voor levensbeëindiging van jonge kinderen wordt ingetrokken.
• De helft van alle ouderen voelt zich eenzaam. Om deze aangrijpende werkelijkheid tegen te gaan, is een structurele langetermijnaanpak tegen eenzaamheid nodig.
• De SGP stimuleert proactieve zorgplanning. Overbehandelen is niet goed. Er moet ruimte zijn om afscheid te nemen en voorbereid te zijn op het sterven.
• Palliatieve sedatie mag niet gebruikt worden om de euthanasie-eisen te kunnen ontlopen.
• De SGP wil de euthanasiewet intrekken. De SGP is daarom tegen verruiming van hulp bij zelfdoding, zowel wat betreft euthanasie als een doodswens bij ‘voltooid leven wet’. Achter zo’n doodswens gaat een weerbarstige werkelijkheid schuil, zoals eenzaamheid of fysiek lijden. Meer aandacht hiervoor is nodig.
• Om verdere uitholling van de euthanasiewet tegen te gaan, wordt het criterium ‘uitzichtloos en ondraaglijk lijden’ duidelijker begrensd. De SGP wil dat euthanasie bij psychisch lijden niet langer mogelijk is. Zéker bij jonge mensen.
• Er is geen ‘recht op euthanasie’. Artsen moeten worden beschermd tegen druk van familie.
• Toetsing van euthanasieverzoeken wordt aangescherpt. Dit moet niet langer achteraf, maar vooraf gebeuren. Alle oordelen van de toetsingscommissies moeten openbaar worden gemaakt. Ook wordt de rol van het Openbaar Ministerie (OM) en de rechter (bij niet-unaniem oordeel) versterkt.
• De SGP wil dat personen of organisaties die informatie over zelfmoordmethoden verstrekken strafbaar worden gesteld.

Medisch-wetenschappelijk onderzoek en behandelingen

We zijn er diep van overtuigd dat het menselijk leven beschermwaardig is vanaf het prilste begin. De SGP verzet zich daarom tegen medisch-wetenschappelijke onderzoeken of behandelingen waarbij menselijk leven wordt aangetast of beëindigd.

Concreet:

• Embryokweek voor wetenschappelijke doeleinden blijft verboden.
• De mogelijkheid voor embryoselectie op basis van gezondheid of geslacht trekken we in.
• Het moratorium op kiembaanmodificatie blijft in stand.
• Menselijke embryo’s en ‘embryo-achtige structuren’ blijven juridisch onderscheiden.
• Méér prenataal onderzoek leidt in de praktijk helaas tot méér abortussen. De SGP wil dat screenings alleen worden ingezet om gezondheidszorg voor moeder en kind te bevorderen, niet om ‘reproductieve rechten’ van ouders te vergroten. Deelname aan prenataal onderzoek en kennis over de uitkomst ervan blijft altijd een vrije keuze van ouders.
• Er komt geen overheidsaanbod van preconceptionele dragerschapsscreening.
• De overheid investeert extra in (onderzoek naar) prenatale en neonatale geneeskunde.
• Onderzoek en behandelingen met volwassen stamcellen worden bevorderd.
• De SGP staat kritisch ten opzichte van de gegroeide praktijk met IVF-behandelingen en bepleit een maatschappelijke bezinning op vruchtbaarheidsbehandelingen.
• De SGP wil gebruik van buitenlands donorzaad bij kunstmatige bevruchting verbieden. De misstanden bij fertiliteitsklinieken worden onafhankelijk onderzocht.
• Vanwege de risico’s en morele bezwaren wijst de SGP de ontwikkeling van mens-diercombinaties af.
• Mannen- en vrouwenlichamen verschillen van elkaar. Hiervoor is meer aandacht nodig, in wetenschappelijk onderzoek, bij diagnostiek en bij medische behandelingen.