Partijrede 2015

Partijgenoten,

“De Amen, de trouwe en waarachtige Getuige”.
Zo openbaarde Christus Zich aan Johannes op Patmos.
Dat lezen we in Openbaringen 3.
God is getrouw.
Hij doet wat Hij zegt.
Zijn Woord komt altijd uit.

We leven in onzekere en spannende tijden.
Wie de krant openslaat, moet eerst diep adem halen.
Wat zal hij nu weer te zien krijgen?

Wat is er al niet gebeurd in het achterliggende jaar? De vliegramp met de MH-17. De  opmars van Isis in Syrië en Irak. De  terreur van Boko Haram in Nigeria. Steeds weer worden mannen, vrouwen en kinderen op wrede, ja zelfs beestachtige wijze om het leven gebracht. Wat een wereld vol verdriet en leed!

Johannes had het ook zwaar. Vervolgd om Zijn geloof, verbannen naar een eiland. Maar Christus legde Zijn rechterhand op hem. De opgestane Levensvorst zei tot Hem: “Vrees niet. Ik ben dood geweest, en zie, Ik ben levend in alle eeuwigheid. Amen.” Dood en verderf  hebben niet het laatste woord. God is getrouw. Dat is vast en zeker! Daar kunnen we van op aan.
Alleen Hij heeft de sleutels van dood en hel!

Die standvastigheid, dat vurige geloof te midden van ellende, trof ik in januari aan tijdens mijn bezoek aan Nigeria. SGP en SDOK waren daar om vervolgde christenen een hart onder de riem te steken. Al krijgen zij het pistool op de borst, toch geven zij het geloof niet op. Zij blijven Christus vrijmoedig belijden. Zij mogen getuigen zijn van Gods trouw in de grootste nood. Wel zijn zij vaak teleurgesteld in medemensen. In  de Boko-Haramstrijders, maar ook in andere mensen in hun eigen land die lauw reageren op de onmenselijkheden.
Teleurgesteld zijn zij ook over het ontbreken van politieke druk vanuit  het buitenland. Waar is de internationale gemeenschap? “In het begin wisten we gewoon nog waar de meisjes zaten”, zei een vader van ontvoerde dochters ons. Maar er gebeurde niets. Een verbijsterende lauwheid.

Lauw en flauw in plaats van trouw. Dat is precies de aanklacht die Johannes aan de gemeente van Laodicea moest schrijven. Ze waren niet koud en niet heet, maar lauw. Partijgenoten,  is dat niet de taak, is dat niet de opdracht die ook op onze schouders rust: Ten strijde te trekken tegen alle lauwheid en flauwheid,
te beginnen bij onszelf. En ons houvast alleen te zoeken en te vinden in Gods trouw!

Lauwheid is er volop tegenover christenvervolging wereldwijd. De SGP dringt erop aan om de strijd hiertegen tot een speerpunt van buitenlands beleid te maken. Met woorden en met daden. 

De strijd tegen Boko Haram moet hoog op de internationale politieke agenda staan. Teveel wordt in Europa nog naar het plafond gekeken als dit ter sprake komt. Maar wij merken gelukkig ook  politieke weerklank. Zowel bij de nieuw aangetreden minister Koenders als breed in de Tweede Kamer, en daar zijn we erkentelijk voor.

Ook van vreemdelingen mogen we niet wegkijken. De hartverscheurende taferelen van de Middellandse Zee branden dagelijks op ons netvlies. Asielzoekers die moeten vrezen voor hun leven, verdienen in ons land altijd een veilige haven. Nederland biedt nu meer dan gemiddeld verblijf en ondersteuning, binnen en buiten onze poorten. Vreemdelingen mogen rekenen op een ruim hart. Maar we mogen ook ons verstand gebruiken. Zeker als het om mensen gaat, die hier illegaal zijn. Wie na zorgvuldige procedures niet mag blijven, dient te vertrekken. En wie niet vertrekt, moet niet in onze gemeenten op straat  zwerven. De Rijksoverheid dient dan haar verantwoordelijkheid te nemen: uitzetten of vastzetten. Opvang is er ondertussen voor noodsituaties en barre omstandigheden, voor gezinnen en voor iedereen die meewerkt aan terugkeer.

De strijd tegen jihadistische krachten wereldwijd is een strijd voor vrijheid en tegen terreur. Wij steunen de inzet van Nederlandse F16’s in Irak om de opmars van Isis te stuiten. Tegelijkertijd stellen we met zorg vast dat onze militaire slagkracht en ons uithoudingsvermogen tekort schieten. Onverantwoorde bezuinigingen hebben hun tol geëist. Een SGP-motie om de ambities te herijken en het budget voor de krijgsmacht te verhogen, kreeg afgelopen najaar de steun van een kamermeerderheid. Onze boodschap aan het kabinet was, is en blijft: nu niet talmen, maar kom snel met een royale versterking van het defensiebudget. Een kwestie van trouw ook aan bondgenootschappelijke afspraken in Navo-verband. Afspraak is afspraak. Met tientallen miljoenen kan het kabinet niet meer volstaan. Eigenlijk zouden er miljarden bij moeten om de taken die Defensie heeft, waar te kunnen maken. Het zou een goede zaak zijn als, uitgesmeerd over de komende jaren, een miljard euro extra naar onze krijgsmacht zou gaan.

Het jihadistisch terrorisme is en blijft een grote bedreiging van onze veiligheid. Internationaal keren we ons daartegen. Maar ook nationaal moeten we waakzaam zijn dat het geen wortel schiet. De vrijheden tegenover de overheid die we koesteren, moeten geen vrijhaven voor jihadisten opleveren. Groeperingen die een bedreiging vormen voor onze rechtsstaat moeten aangepakt kunnen worden. Als moslims roepen dat mensen die christen willen worden de keel moet worden afgesneden, dan hoort dat in ons land simpelweg niet huis. Het goedpraten of relativeren van zulke uitingen evenmin. Daar zullen we ons trouw sterk voor blijven maken. En ja, dan weten we dat tegenkrachten zullen proberen de SGP zwart te maken. En ons om de oren slaan met krachtige passages uit artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Laten we onze schouders ophalen. Zij gaan hun gang maar! In de bijna 100 jaren van het bestaan van de SGP hebben we onze loyaliteit aan de democratische rechtsorde genoeg bewezen! En als het ertoe leidt dat de Nederlandse geloofsbelijdenis door andersdenkenden eens van a tot z  gelezen wordt, dan is dat alleen maar toe te juichen. 

Veiligheid is een kerntaak van  de overheid. Degenen die hier in binnen- en buitenland vorm aan geven, verdienen onze steun. Politie-agenten die betrokken zijn bij schietincidenten, moeten niet als criminelen voor de rechter worden gedaagd. De korpschef van de nationale politie zei hierover dit:  Het is onterecht dat er voor de wet geen onderscheid bestaat tussen een agent die uit veiligheidsoverwegingen geweld gebruikt en gewelddadig gedrag van criminelen. Wat ons betreft een schot in de roos! Natuurlijk moet er normering en kritisch toezicht zijn op elk geweldsgebruik. Maar als politie-agenten handelen overeenkomstig de gebruikelijke geweldsinstructies, moeten zij gevrijwaard worden van strafvervolging of de dreiging daarvan. Wij bepleiten daarom aanpassing van de wet.

Antisemitisme
“Den vaderland getrouwe, blijf ik tot in den dood”, zo zingen we in het Wilhelmus. Op 4 mei herdenken we de gevallenen, staan we stil bij de verschrikkingen van de holocaust.
Het is essentieel om de verschrikkingen uit het verleden onder ogen te zien, en niet ontkennen of negeren – of het nu over de Armeense genocide van 1915 gaat, dan wel over de vernietiging van 6 miljoen joden bij de holocaust. In het Europa van vandaag steekt een monster weer de kop op: Het antisemitisme, Dat moeten we scherp in de gaten houden en overal bestrijden. Als Nederland straks het voorzitterschap van de Europese Unie vervult, kunnen we daar nog meer werk van maken. Een SGP-motie met die strekking kreeg onlangs een kamermeerderheid. Nederland mag evenmin passief aan de zijlijn staan, als de staat Israël bedreigd wordt door Iran, Hamas en andere radicale krachten. Lauwheid en gevaarlijke naïviteit tegenover de nucleaire dreiging van Iran staan haaks op de trouw aan Israël!

Kiezerstrouw
Partijgenoten, op de vorige partijdag zagen we terug op goed verlopen gemeenteraadsverkiezingen. Vandaag zijn we verheugd dat bij de verkiezingen van de afgelopen tijd wederom zo veel kiezers ons trouw waren, dan wel voor het eerst ons wisten te vinden. De stijgende lijn voor de SGP zet door! Wij zijn zowel onze trouwe als onze nieuwe kiezers heel dankbaar.

De gecombineerde lijst met de ChristenUnie voor het Europese Parlement bewees haar waarde. Het resultaat is dat vanuit onze partij Bas Belder zijn plaats mag blijven innemen. Zowel stevige stemmenwinst als zetelwinst was er voor de SGP bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten. Ook de waterschapsverkiezingen verliepen positief voor onze partij. Bij de verkiezingen voor de Eerste Kamer in mei D.V. mogen we met deze uitslag twee SGP- zetels verwachten.  We nemen afscheid van senator Holdijk en zijn hem dankbaar voor zijn jarenlange trouwe inzet en doorwrochte bijdragen. Holdijk was en is een senator zoals een senator dient te zijn. We mogen dankbaar zijn dat hij op die plaats zat en het was een voorrecht met hem te hebben mogen samenwerken. We hopen  Peter Schalk en Diederik van Dijk te verwelkomen, beiden geen vreemdelingen in Den Haag. Alle vertrouwen in een plezierige samenwerking, zoals die er met Holdijk ook steeds is geweest.

Terugkijkend naar de mooie verkiezingsresultaten, past ons allereerst en allermeest dankbaarheid tegenover de Heere. Zonder Hem kunnen wij niets doen. Hij is het alleen die harten neigen kan. Het was mooi om te merken dat er bij de verkiezingscampagne zoveel enthousiasme loskwam en verbondenheid zichtbaar werd. Terwijl wij kunnen rekenen op steun van oudgedienden weten ook jonge mensen zich aangesproken door de boodschap van de SGP.

Zowel oude als nieuwe kiezers hechten aan de twee kanten van dezelfde SGP-medaille. Aan de ene kant: Trouw opkomen voor Bijbelse waarden en normen, letterlijk en figuurlijk met de Bijbel open!. Aan de andere kant: met praktisch politiek handwerk een constructieve en betekenisvolle bijdrage leveren aan het bestuur. Trouw in Woord en daad! Dat zien we terug bij onze mensen in de gemeenteraden, in de provinciale staten, in de Staten-Generaal, in het Europees Parlement.

Laten we in dat vertrouwde spoor verder gaan. De politieke situatie van vandaag biedt meer mogelijkheden dan vroeger. Een kabinet van 2 of 3 partijen dat uit kan gaan van een geestverwante meerderheid in beide Kamers van de Staten-Generaal? Nee, dat is verleden tijd. Dit gaf ons de afgelopen jaren onverwacht en ongezocht nieuwe mogelijkheden, nieuwe verantwoordelijkheden. Het doet ons goed om steeds te merken dat onze keuzes daarin begrepen en gedeeld worden, dat ons vertrouwen gegeven werd. Daar willen wij zuinig mee omgaan. We hebben nooit koeien met gouden horens beloofd. We kunnen geen ijzer met handen breken. Maar wel hebben we steeds naarstig gezocht naar mogelijkheden om de mammoettanker van het rijksbeleid bij te sturen: af te remmen wat verkeerd is, te bevorderen wat goed is. En hierbij hebben we de nodige resultaten mogen bereiken. Zoals meer geld voor veiligheid en defensie. Meer geld voor de gezinsportemonnee. Een voorzichtiger overdracht van zorgtaken naar de gemeente. En steun voor uitstapprogramma’s voor prostituees. Verder hebben we er aan mogen bijdragen dat Siriz haar waardevolle werk kan blijven doen voor vrouwen en meisjes die onbedoeld zwanger zijn. Door onze betrokkenheid hebben we in samenwerking met andere constructieve partijen nog veel andere zaken beter kunnen regelen. Zoals de verankering van christelijke zorg in verschillende zorgwetten. De regeling voor gemoedsbezwaarden is verbeterd en er komt een extra impuls aan onderzoek naar stijgende suïcides in ons land en hoe die kunnen worden voorkomen.

En het mag gezegd worden: aan minder nette ruilhandeltjes hebben we ons niet schuldig hoeven maken We hebben geen enkele wet of maatregel gesteund waar wij principieel tegen waren! 

De samenstelling van de nieuwe Eerste Kamer wijzigt de politieke verhoudingen. Een nieuwe episode is aangebroken. Begrotingsafspraken maken op de oude voet kan niet meer. De afstand tot het kabinet wordt daarmee groter. Hoe dit ook zal gaan, onze inzet blijft hetzelfde: trouw blijven aan onze principes, het kabinet op de daden beoordelen, en waar mogelijk steunen of bijsturen. We verwachten van het kabinet dat oude afspraken worden nagekomen. Ik noemde al een royale uitvoering van de Defensie-motie. Een belofte die nog staat, is de verbetering van de positie van eenverdienersgezinnen. Ze betalen onrechtvaardig veel belastingen. In meer dan een rapport is inmiddels de noodklok geluid over hun financiële positie. Zij verdienen nu echt een plus. Het belastingstelsel waar het kabinet aan werkt, moet zorgen voor eerlijker en eenvoudiger belastingen. Maar het moet er óók toe bijdragen dat zorgen voor elkaar niet wordt gestraft, maar juist wordt beloond. Nu de economie aantrekt, wordt het ook tijd voor belastingverlaging.  In crisistijd is veel van de burgers en bedrijven gevraagd. Het is nu tijd waar mogelijk de lasten te verlichten. Lagere lasten op arbeid helpen ook in de strijd tegen de hoge werkloosheid

Hier en daar klinken zorgen over de regeerbaarheid van ons land. Zal het in de toekomst nog wel lukken om voldoende partijen te vinden die bereid zijn bestuurlijke verantwoordelijkheid te dragen? Beste partijgenoten: er is geen reden tot overbezorgdheid, laat staan tot  paniekvoetbal. Het is al helemaal misplaatst om met grove kunstgrepen zoals kiesdrempels of het amputeren van de Eerste Kamer het lijden dat men vreest te voorkomen. Let wel: het echte probleem is niet dat grote partijen kleiner worden en kleine partijen groter. Integendeel: daar is niets op tegen. Ook met meer partijen kan op deelterreinen stabiel worden samengewerkt. Dat is in de afgelopen periode juist bewezen. En ja, er waren ook problemen, strubbelingen en impasses. Maar weet u? Als die ontstonden, was het altijd met en tussen de grote partijen!

Samenwerken met politieke tegenpolen getuigt van bestuurlijke verantwoordelijkheid. In de praktijk kan het wel de herkenbaarheid van partijen in de weg  staan. Daar moeten we opletten. Ja, we reiken anderen de hand, maar intussen blijven we luisteren naar ons eigen hart. Dat moet blijven kloppen.

Investeren in vertrouwen van de kiezer doe je door zichtbaar te zijn, herkenbaar en betrouwbaar. Onze burgers moeten weten waarvoor wij staan. Onze beloftes moeten we waarmaken. Onze daden moeten kloppen met onze woorden. Zo willen als SGP politiek bedrijven:  zichtbaar, herkenbaar en betrouwbaar. Laten we de lat hoog blijven leggen! We zeggen het Groen van Prinsterer na: in ons isolement ligt onze kracht. Dat betekent niet: het opsluiten in je eigen gelijk. Maar wel:  weten waarvoor we staan. Geestelijke zelfstandigheid, noemde Groen dat. Zo mag het en zo kan het, medeverantwoordelijkheid nemen. Herkenbaar en geloofwaardig.

Kort voor de Statenverkiezingen hebben we nog een nieuwe campagne aangekondigd: een pleidooi voor trouw. Het is werkelijk onthutsend en stuitend hoe normaal overspel wordt gevonden. Of beter gezegd: hoe daar iets normaals van wordt gemaakt. In billboards langs de weg wordt er openlijk reclame voor gemaakt. Wie het opneemt voor huwelijkstrouw moet rekening houden met cynische en meewarige reacties. Maar bijval is er ook. Mensen van binnen en buiten de SGP spreken ons aan. Kan dat nu allemaal zomaar? Wordt het geen tijd voor een ander geluid? Ja, zeker, en daarom pakken wij die  handschoen op! Het zou geweldig zijn als er later dit jaar in het hele land billboards met een oproep tot trouw zichtbaar zijn. Ik reken op uw steun voor deze campagne! Maar er is meer nodig. Een overheid die trouw voor elkaar aanmoedigt en waardeert. Een overheid die relatietherapie en hersteltherapie makkelijker beschikbaar maakt en beter vergoedt. Een overheid die niet alleen vrijheid predikt, maar ook verantwoordelijkheid.

Dat is geen gemakkelijke opgave. Een herleving van bijbelse waarden en normen. Een overheidsbeleid dat mededeelzaamheid stimuleert in plaats van hebzucht. Een koers die zorg voor elkaar waardeert in plaats van maximale zelfontplooiing. Een bescherming van kwetsbaar leven van het prille begin tot de laatste adem. Dan heb ik het over abortus en euthanasie, maar ook heel uitdrukkelijk over de bejegening van kinderen en volwassenen met het syndroom van Down. Het is ronduit huiveringwekkend wanneer de samenleving steeds meer toegroeit naar het idee dat alleen wat men ‘perfect’ noemt, nog meetelt. Het is hoog tijd voor een krachtig tegengeluid.

Laten we met alle bezorgdheid over ontwikkelingen in de samenleving, nooit vergeten de hand in eigen boezem te steken. Daarom sluit ik af  met de woorden van mijn gewaardeerde voorganger Van der Vlies uit de partijrede van 1998. 
“Gods trouw schittert tegenover en ondanks onze ontrouw. Als wij op onze ontrouw zien, wat moeten wij dan beschaamd het hoofd buigen. Wie zijn we geweest, en wie behoorden wij te zijn. Dan past de belijdenis: wij hebben God op het hoogst misdaan, wij zijn van het heilspoor afgegaan. (--)Toch hoeven wij niet te eindigen in mineur. Immers, tegenover alle ontrouw aan onze kant, mag ook worden gewezen op Gods trouw. Deze is op het allerheerlijkst betoond in het volbrachte Borgwerk van Gods Zoon, Jezus Christus, Wiens bloed reinigt van alle zonden. ‘We mogen elkaar wel opwekken om Hem te zoeken en te leren kennen, Die de Weg, de Waarheid en het Leven is.”