Biblebelt

Iedere ochtend sta ik oog in oog met een fundamentalist. En ik denk dat dat voor iedere lezer van De Banier geldt. Althans, voor diegenen onder ons die zich iedere dag na het opstaan naar de badkamer begeven om zich aldaar te douchen, het haar in een scheiding te kammen of te scheren. Daar staan we dan met z’n allen, voor de spiegel, oog in oog met een fundamentalist.

Eigenlijk heb ik nooit zo bij stilgestaan bij het hokje waarin ik pas, maar na de publicatie van een rapport van het SCP (Sociaal en Cultureel Planbureau) weet ik dat ik een echte fundamentalist ben. Weliswaar een neo, maar tóch: een fundamentalist. Het stond in alle kranten, dus dan moet het wel waar zijn.

Waar zo’n Planbureau al niet goed voor is. De PVV roept al jaren dat al dit soort van onze belastingcenten duur betaalde Bureaus zo snel mogelijk moeten worden opgeblazen, maar u begrijpt dat ik het op dat punt niet eens ben met de Mohammed van Henk en Ingrid. Het SCP heeft z’n nut weer eens bewezen, want dankzij het Planbureau ben ik nu uit de overgang en worstel ik niet meer met m’n identiteit.

Hartelijk dank, Sociaal en Cultureel Planbureau! Het liefst zou ik u, uit erkentelijkheid voor het feit dat u m’n identiteitscrisis in één klap hebt opgelost m’n biblebelt willen geven, maar die hou ik liever zelf. Daarom geef ik u graag m’n bomgordel. Een beetje neofundamentalist als ik ben heeft nu eenmaal liever een biblebelt dan een bomgordel.

Jeugdzonde
Een van m’n ergste jeugdzonden is dat ik één keer in m’n leven expres niet ben wezen stemmen. Dat was bij de Europese verkiezingen in 1999. Ik herinner het me nog als de dag van eergisteren, en datzelfde geldt waarschijnlijk voor de toenmalige lijsttrekker van de SGP-GPV-RPF-lijst, Hans Blokland. Woest was ie. Gelukkig nam good old Bas van der Vlies het voor me op omdat ik me weer eens in de nesten had gewerkt, maar dat hij er gelúkkig mee was, nou nee….

Mijn weloverwogen wegblijven bij de stembus was eigenlijk een soort proteststem. Nu zou je kunnen zeggen: dat is toch niet logisch, een proteststem uitbrengen door niet te gaan stemmen. Inderdaad, dat was ook niet logisch, maar wie denkt dat alles wat ik doe logisch is, vergist zich deerlijk. Vraag maar aan m’n collega’s. Trouwens: logica en politiek gaan sowieso zelden samen.

De reden van m’n wegblijven vond ik overigens best goed, al zeg ik het zelf. Ik wilde de opkomst bij die verkiezingen namelijk drukken. En omdat ik altijd begrepen heb dat de SGP profiteert van een lage opkomst, vond ik mijn idee zo gek nog niet. Echter, ook dáárbij hielp oud-wiskundeleraar Van der Vlies me geduldig uit de brand door me voor te rekenen dat dat rekensommetje niet opgaat.

VVD=AP²
Dat deze misstap in m’n leven nu weer aan me knaagt, is vooral omdat ik te doen heb met alle VVD-stemmers bij de Europaverkiezingen van 22 mei. Je zult een Hans Wiegel of Frits Bolkestein of Mark Rutte zijn en nu je stem moeten uitbrengen op Hans van Baalen, de VVD-voorman in Brussel en Kiev.

Hans is een geschikte vent, dat weet ik uit eigen waarneming, maar een stem op Hans is óók een stem op Sophie. De VVD zit in het EP namelijk in één fractie met D66. De D66-lijsttrekker is Sophie in ’t Veld. Da’s balen natuurlijk voor Hans. Dat is hetzelfde als op Mark Rutte stemmen en Alexander Pechtold erbij cadeau krijgen.

En om het voor VVD’ers nog een graadje erger te maken: de leider van de Europese liberalen is niemand minder dan de Belg Guy Verhofstadt, en neem van mij maar aan dat dat geen mop is. Dat is de ergste eurofiel op aarde, Alexander Pechtold in het kwadraat, zeg maar. VVD=AP². Of, om het in SCP-termen te zeggen: een eurofundamentalist.

Dit keer hoop ik wél te gaan stemmen. Onder het motto: in m’n sas met Bas.

Menno de Bruyne