Werk

Wie z’n leven zinvol wil besteden, kan dat het best doen door te leven ten dienste van God en van zijn naaste. Dat kan door onder meer je belangeloos in te zetten voor anderen. Velen doen dat: vrouwen, mannen, meisjes en jongens die op tal van manieren anderen een handje helpen. Hun bijdrage aan de maatschappij is letterlijk en figuurlijk van onschatbare betekenis.
Een andere, en eveneens onmisbare manier om de Bijbelse opdracht in te vullen is deelname aan het arbeidsproces. Dat is ook hard nodig, wil een gezin en wil de huidige gecompliceerde samenleving ‘draaiende’ gehouden kunnen worden. Iedereen is in eerste instantie zélf als eerste verantwoordelijk voor het levensonderhoud van zichzelf en zijn gezin. Daarbij geldt het (bijbelse) uitgangspunt dat de arbeider zijn loon waardig is en dus een eerlijke beloning krijgt voor zijn inspanningen. Op de schouders van alle werkenden, werkgevers, werknemers en zelfstandigen, drukt een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de hele economie.

Concreet:

• In een gezin zijn man en vrouw samen verantwoordelijk voor elkaar en voor hun kinderen. Hun eventueel gezamenlijke arbeidsparticipatie mag niet ten koste gaan van de zorg voor kinderen of mantelzorg. De overheid houdt daar in haar beleid rekening mee.
• Voor het opvangen van de kosten van de vergrijzing is het van belang dat mensen, als ze dat kunnen en willen, meer gaan werken. De norm zou weer 40 uur per week moeten worden. Deze norm kan behaald worden door het verrichten van betaalde én onbetaalde arbeid, zoals vrijwilligerswerk en mantelzorg.
• De marktsector reageert sneller en heftiger op de nieuw ontstane economische situatie dan de collectieve sector. Daardoor is het mogelijk de loonruimte van de collectieve sector te beperken. Als gevolg daarvan is het ook eenvoudiger loonmatiging in de marktsector langer vol te houden. Dit is cruciaal voor het behoud van banen en voor de concurrentiepositie van de Nederlandse economie.
• Het ontslagstelsel wordt sterk vereenvoudigd. Er komt een wettelijke ontslagvergoeding, die rekening houdt met leeftijd en aantal dienstjaren en maatwerk voor de recht mogelijk maakt. Een preventieve ontslagtoets blijft bestaan.
• De overheid moet er strikt op toezien dat werkgevers voldoende aandacht besteden aan het voorkómen van gezondheidsrisico’s.