Voedsel

Veilig voedsel

Terecht is er toenemende aandacht voor de kwaliteit van ons voedsel. De schandalen die de laatste jaren in Nederland en daarbuiten veel ophef veroorzaakten, drukken ons met de neus op het feit dat we met onze massaproductie en monocultures wel erg kwetsbaar zijn. Voor de producenten, die heel makkelijk in een kwaad daglicht kunnen komen te staan, moet dit een les zijn om het maximaal mogelijke te doen om op een eerlijke manier hoogwaardige en gezonde producten af te leveren.

Concreet:

• Geen pardon voor bedrijven die ‘rommelen’ met (grondstoffen voor) voedsel.
• Sinds de coronacrisis weten steeds meer mensen de boerderijwinkel op de hoek te vinden. Meer binding tussen boer en consument is noodzakelijk voor een duurzaam verdienmodel: een opgave voor alle schakels in de voedselketen. De overheid kan een bijdrage leveren door bijvoorbeeld het ondersteunen van non-bancaire financiering van duurzame landbouw op dure grond via lokale landcoöperaties en door regionaal in te kopen voor de eigen catering.
• De overheid moet zorg dragen voor een voedselketen die vrij is van genetisch gemodificeerd materiaal.
• De SGP is voor een btw-vrijstelling voor groente en fruit.

Aanpak voedselverspilling

Nederland verspilt veel eetbaar voedsel, zo’n twee miljard kilogram per jaar. Meer dan in menig ander Europees land. Een Nederlander gooit gemiddeld ongeveer 160 kg eetbaar voedsel en drinken per jaar weg. Daar komt verspilling bij fabrikanten en supermarkten nog eens bovenop. Het aandeel van verschillende schakels in de keten is: 10%  op het boerenbedrijf, 20% bij levensmiddelenindustrie en logistiek, 20% in de horeca, 5% bij supermarkten, en 45% door consumenten. De afgelopen jaren is de verspilling maar beperkt gedaald. Dat is een slechte zaak.

Stel dat we in Nederland de helft minder voedsel verspillen, dan...

...besparen we CO₂ uitstoot ter waarde van de jaarlijkse emissie van bijna 700.000 auto’s,

...besparen we watergebruik ter waarde van het watergebruik van 6,5 jaar douchen door alle Nederlanders,

...en kunnen huishoudens jaarlijks zo'n 200 euro op zak houden.

De SGP pleit daarom voor stevige aanpak van voedselverspilling.

Concreet:

• Voor verschillende belangrijke groente en fruitsoorten gelden specifieke handelsnormen die zich richten op uiterlijke kenmerken als grootte, vorm, uniformiteit en gaafheid (EU-verordening). Deze moeten afgeschaft worden.
• Bij verschillende producten die heel lang houdbaar zijn, zoals pastasoorten en koffie, moeten volgens EU levensmiddelenverordening verplicht Tenminste Houdbaar Tot data opgenomen worden. Onzin. Producten kunnen vaak langer bewaard worden dan THT datum. Laat consumenten maar kijken, ruiken en proeven. De THT-verplichting voor dergelijke producten moeten afgeschaft worden! 
• Reststromen van onder meer levensmiddelenfabrieken kunnen soms opnieuw gebruikt worden in de voedselketen of als voeding voor dieren en insecten. Regelgeving met betrekking tot afvalstoffen wil nog wel eens belemmerend werken. Dit moet aangepakt worden.
• Supermarkten hanteren vaak bovenwettelijke eisen. Vroeger verkochten supermarkten zowel klasse 1 als klasse 2 groente en fruit. Nu vooral klasse 1. Afspraken met supermarktketens zijn nodig om dit te veranderen.
• Op lokaal niveau kunnen gemeente een rol spelen om partijen, als supermarktketens en voedselbanken, bij elkaar te brengen. 

Duurzaam geproduceerd voedsel

Zie Landbouw