Openbaar Vervoer

Een goed functionerend openbaar vervoer(netwerk) brengt veel mensen van A naar B, zorgt voor minder auto's op de weg en is goed voor het milieu. Het Rijk moet meer investeren in regionaal openbaar vervoer en het ov goedkoper maken. Niet de vervoervraag moet leidend zijn, maar de ambitie om regionaal ov op te plussen tot een samenhangend netwerk van ov. In het landelijk gebied dreigt verschraling van het ov en is actie nodig.

Het Rijk heeft veel aandacht voor intercityverbindingen tussen grote steden. De SGP vindt dat dit niet ten koste moet gaan van regionale ov-verbindingen. Ook buiten de Randstad is inzet nodig. Een plaats als Staphorst ligt langs het spoor en verdient een station.

Wat wil de SGP concreet:

• Het Rijk moet extra geld uittrekken voor het regionaal openbaar vervoer.
• Een treinkaartje kopen is nu veel duurder dan in de auto stappen. Om het ov aantrekkelijker te maken moet er een btw-vrijstelling voor het ov komen.
• De SGP wil gratis ov voor kinderen van 0-11 jaar. Jong geleerd is oud gedaan!
• De SGP wil meer inzet op ov-management, zoals afstemming van dienstregelingen, en op busbanen, Bus Rapid Transit-systemen (snel en duurzaam busvervoer als goedkoper alternatief voor railverbindingen) en lightrail.
• Er moeten nieuwe regionale treinstations komen, onder meer bij Staphorst en bij Barneveld-Noord en Stroe op de lijn Amersfoort-Apeldoorn. De regionale spoorlijn tussen Zwolle en Wierden verdient verdubbeling.
• De SGP wil (meer) intercitystops bij onder meer Harderwijk, Dordrecht en Barneveld-Noord, zodat ook regionaal belangrijke plaatsen beter verbonden worden met de Randstad.
• Vanuit Middelburg, Enschede, Groningen en Roermond moet je met de trein in maximaal anderhalf uur in de Randstad kunnen zijn. Dat betekent dat snellere treinen nodig zijn. En dat stappen gezet moeten worden richting een nieuwe spoorlijn tussen Amsterdam/Almere en Noord-Nederland (Lelylijn). Dit helpt bovendien om de woningnood in de Randstad te beperken en is goed voor de bedrijvigheid en de vitaliteit van krimpregio’s.
• De spanning op de bovenleiding van treinen moet naar 3kV, zodat treinen sneller op kunnen trekken en het spoornet meer en langere treinen aan kan.
• Er moet gekeken worden naar decentralisatie van regionale treindiensten ten behoeve van betere aansluiting op het andere regionale ov.
• Bij aanbesteding van ov-concessies dienen bedrijven uitgedaagd te worden om ruimte te geven aan nieuwe mobiliteitsdiensten. Alle vervoersconcessies moeten MaaS (Mobility as a Service)-waardig worden, zodat aanbieders van mobiliteitsdiensten ook treinreizen en busritten mee kunnen verkopen. Voor toepassing van MaaS is standaardisatie nodig, zodat je niet voor elke vervoerder een aparte app nodig hebt. De overheid stimuleert samenwerking en goede afspraken, ook over kwaliteitseisen en het delen van data.
• De SGP wil af van bushokjes denken. Zo zou het goed zijn als er streekabonnementen komen voor trein, bus, metro en tram in één. Het ‘omchecken’ bij overstap naar een andere vervoerder moet vereenvoudigd worden.
• Het zou goed zijn als het Rijk provincies gaat ondersteunen bij het opzetten van ‘vraaggestuurd’ vervoer in dunbevolkte gebieden en de aansluiting op regionale overstappunten. Onderzoek naar het combineren van regulier ov en doelgroepenvervoer en ontschotting van budgetten hiervoor kan daarbij behulpzaam zijn. ‘Den Haag’ moet financieel bijdragen aan experimenten en projecten met het combineren van pakket- en personenvervoer. Lege bussen en halflege bestelwagens in het landelijk gebied kunnen zo wellicht voorkomen worden. Dat is goed voor de bereikbaarheid van het landelijk gebied en het milieu.
• Ook mensen met een beperking moeten zoveel mogelijk op het ov kunnen rekenen. Het Besluit toegankelijkheid ov is onduidelijk en verdient aanscherping. Bij aanbestedingen dienen behartigers van de belangen van mensen met een handicap inspraak te krijgen.
• Nog te vaak stuiten lokale initiatieven voor vervoer van ouderen en minder mobiele mensen op bureaucratie en tegenwerkende concessiehouders voor het lokaal openbaar vervoer. Het Rijk moet deze initiatieven faciliteren en zo nodig via wetgeving borgen.
• Een op de zes Nederlanders kan zich digitaal niet goed redden. Ook voor hen moet het ov bereikbaar toegankelijk blijven.