NAVO

Na de val van de Berlijnse Muur in 1989 leek de wereld plots veel veiliger. Van dat optimisme is nog maar weinig over. Door de opmars van IS in Syrië en Irak, maar ook door de agressie van Rusland, is een ‘gordel van instabiliteit’ ontstaan, die ook onze veiligheid in Nederland bedreigt.

Het belang van de NAVO als hoeksteen van ons veiligheidsbeleid wordt de laatste jaren onderstreept door de onrust aan de Europese oostgrenzen en de Russische inval in Oekraïne. Ruslands geopolitieke sloopwerk vraagt om een vastberaden weerwoord. Essentieel is dat de Europese NAVO-landen meer gaan doen om de eigen krijgsmacht geloofwaardig, lees: sterker te maken. Daartoe komen Nederland en andere NAVO-leden hun afspraken na om ten minste 2% van het BBP in defensie te investeren. Deze streefnorm wordt in Nederland wettelijk vastgelegd als budgettaire ondergrens. Ook dat is een kwestie van opkomen voor het leven. Om dubbel en dus overbodig werk te voorkomen, moeten de NAVO en de EU hun militaire initiatieven beter afstemmen.

• De NAVO is en blijft de hoeksteen van ons veiligheidsbeleid.
• De Europese NAVO-landen moeten het budget voor defensie sterk verhogen. Nederland legt dit per wet vast.
• Nederland moet inzetten op een terugkeer naar de oorspronkelijke doelen van de NAVO: samen sterk staan tegen dreigingen uit het oosten en het zuiden. Een besef van gezamenlijke lotsverbondenheid is daarbij onontbeerlijk. Een aanval op één is een aanval op allen. Concreet betekent dit inzet op meer slagkracht voor, en cohesie binnen, de NAVO.