Visserij: SGP wil Vexit

De SGP pleit voor een Vexit. Dat wil zeggen: het visserijbeleid moet niet meer gemaakt worden in Brussel, maar door samenwerkende landen die zelf met de visserij te maken hebben. De SGP doet dit voorstel in het Kameroverleg over de visserij.

SGP-kamerlid Dijkgraaf vindt de manier waarop het nu allemaal gaat raar:  “Het is toch gek dat landen die niet eens aan de zee liggen toch gewoon mee besluiten over onze en de Ierse vissers. Waar ik voor pleit is om het visserijbeleid voortaan te laten bepalen door de regeringen van de landen die ermee te maken hebben. En dat kan óók nog per regio, dus: een samenwerkingsverband tussen de landen die grenzen aan bijvoorbeeld de Noordzee, of de Oostzee, of de Middellandse Zee. De gemeente Groningen bepaalt toch ook niet het beleid in Maastricht of Middelburg?”

Achtergrond van het SGP-pleidooi is onder andere de Brexit. “Als de Engelsen weer hun eigen beleid kunnen gaan voeren en de Nederlandse vissers onder de Brusselse regels vallen, kun je wel nagaan wat er gebeurt. Dan hebben onze vissers het nakijken. Daarom is goed overleg en samenwerking tussen de landen aan de Noordzee veel beter,” aldus Dijkgraaf.

Waar de vissers momenteel keihard tegenaan lopen is de door Brussel verordineerde aanlandplicht. Dijkgraaf: “Typisch zo’n voorbeeld van een regel die praktisch onuitvoerbaar is, contraproductief uitpakt en ook nog eens erg duur is. Zo’n onderwerp moet je overlaten aan landen die de praktijk kennen.”   

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Algemeen overleg Visserij
12 oktober 2016
Elbert Dijkgraaf

Vissers voelen zich in de steek gelaten.
Door Den Haag. Door Brussel.
En dat is niet terecht.
Het gaat juist goed met de vis in de Noordzee!
Alle sombere verhalen waar milieuorganisaties in blijven hangen ten spijt: de meeste visbestanden staan er goed voor.
Wat gaat de staatssecretaris doen om dit vertrouwen terug te winnen?

Aanlandplicht
Vissers zijn ten einde raad door de aanlandplicht.
Het wordt gewoon niet begrepen, en terecht.
Waarom zou je bijvangst die nog een overlevingskans heeft aan wal moeten brengen?
Het is ook niet uitvoerbaar.
750.000 euro per kotter nodig voor aanpassingen. Niet te betalen.
De frustratie loopt nog verder op als je bedenkt dat Groot-Brittannië uit de Europese Unie zal stappen en Britse vissers daarna hun gang kunnen gaan.
Juist de Britten waren de aanjagers van de aanlandplicht.
Maar, hier ligt misschien juist ook een kans!
De Brexit slaat een gat in het Europese gelijke speelveld.
Is dat geen mooi aanknopingspunt om te pleiten voor het van tafel vegen van de aanlandplicht, of op z’n minst het heel ver naar achteren schuiven?
Wil de staatssecretaris Europa afreizen om dit voor elkaar te krijgen?
Ongewenste bijvangsten moeten omlaag. Maar dat kan ook zonder aanlandplicht.

Brexit
Nederlandse kotters halen een groot deel van hun vangsten uit Britse wateren.
Niet gek dat deze vissers zich grote zorgen maken over de gevolgen van de Brexit voor de toegang tot Britse wateren, de quota, het kunnen gebruiken van de pulskor, enzovoorts.
Als de Britten hun wateren dichtgooien, hebben we een groot probleem.
Van groot belang dat onze visserijbelangen voldoende meegenomen worden in de onderhandelingen.
En dat geluisterd wordt naar de visserijsector.
Gaat de staatssecretaris zich hiervoor inzetten?
Zelf denk ik wel eens: is het niet tijd voor een Vexit?
Ofwel: moeten we het visserijbeleid niet uit de Europese Unie halen en samen op gaan trekken met landen rond de Noordzee, een soort Benelux voor de Noordzee?
Ik constateer dat veel Europese landen geen visserijsector hebben en toch meebeslissen over bijvoorbeeld de aanlandplicht.
Nu komt de Brexit daar bovenop.
Volgens mij is het tijd om over een alternatief na te denken.
Ik hoor graag de visie van de staatssecretaris hierop.

Centrale Oestergronden en Friese Front
Onderzoek wijst uit dat bijna 40% van de Noordzee niet of nauwelijks bevist wordt.
Toch wil het kabinet bovenop de Natura 2000 gebieden nog gebieden aanwijzen die gesloten moeten worden voor de bodem beroerende visserij.
De voorstellen die op tafel gelegd zijn gaan veel verder dan nodig is en bevatten ook visrijke gebieden.
Een Kamermeerderheid is het daar niet mee eens.
Minister Schultz wil nog niet echt bewegen.
Inmiddels ligt er een nieuw voorstel vanuit de visserijsector.
Ik vraag via de staatssecretaris aan het kabinet om de Kamermeerderheid niet langer te negeren en dit voorstel op te pakken.

Handelsnormen
In het verleden was het productschap Vis verantwoordelijk voor de controle van handelsnormen.
De afspraak bij opheffing van de productschappen was dat de NVWA dit over zou nemen. Het ministerie en de NVWA trekken nu hun handen terug.
Dit jaar is maar 50% van de tijd een inspecteur aanwezig.
Vanaf januari 2017 wordt het helemaal aan de sector overgelaten.
Die blijft met de brokken zitten.
Dit is niet in lijn met de Regeling handelsnormen visserijproducten.
Ik vraag de staatssecretaris om gemaakte afspraken gewoon na te komen.

IJsselmeer
Tot slot de IJsselmeervisserij.
Als het zo doorgaat, komt er een ijskoude sanering en zijn de bedrijven die zich aan de regels houden het eerst het haasje.
Ik pleit in de eerste plaats voor een betere schatting van de visstand.
De methode van Imares is achterhaald.
Zo wordt het IJsselmeerwater steeds helderder, waardoor vissen veel meer wegduiken in diep water en geulen.
Daar kunnen de sleepnetjes van Imares echter niet bij.
Vissers zien juist een positieve ontwikkeling: met minder vistuig wordt steeds meer vis gevangen!
Ik heb begrepen dat de afgelopen jaren werk is gemaakt van alternatief visstandsonderzoek en dat daar veel hogere bestandsschattingen uit komen.
Ik vind dat de bestandsschatting eerst op orde moet zijn voor maatregelen genomen worden.
In de tweede plaats wil de staatssecretaris binnenkort een besluit nemen over een alternatief beheerssysteem op het IJsselmeer.
Laat ik mijn vraag eenvoudig houden: hoe wil hij dat ooit op een goede manier doen zonder budget voor uitkoop van bedrijven?