Van der Staaij over embryowet, voltooid leven en meer

Lees hier de bijdrage van SGP-Fractievoorzitter Kees van der Staaij aan het commissiedebat over medische ethiek.

Vandaag spreken we over medische ethiek. Over vraagstukken die leven en dood raken. Belangrijk, zou je zeggen, dat een kabinet daar opvattingen over heeft. Het coalitieakkoord heeft de rol van de minister inzake medische ethiek echter geminimaliseerd. Er wordt veel ruimte gelaten aan de Kamer. Het vorige kabinet had tenminste een samenhangende nota medische ethiek. Komt deze minister nog met iets soortgelijks? Welke ethische ijkpunten en kaders hanteert hij? Wanneer horen we meer over de aangekondigde aanpak om (herhaalde) abortussen te verminderen?

Embryowet
Het coalitieakkoord kondigt aan dat het kabinet naar aanleiding van de derde wetsevaluatie de Embryowet op onderdelen wil aanpassen. Welke wijzingen kunnen we precies verwachten? De minister neemt deel aan de Europese dialoog over kiembaanmodificatie. Wat is zijn inzet bij deze dialoog? Ziet hij de risico’s van instrumentalisering van het menselijk leven?

Levensbeëindiging kinderen 1-12 jaar
De minister werkt aan een regeling om het leven van ernstig zieke kinderen te kunnen beëindigen. Ik begrijp dat er inmiddels een conceptregeling bestaat. Kan de minister die met de Kamer delen? Het Openbaar Ministerie wijst in een uitvoerige, maar glasheldere analyse de voorgestelde regeling af: er is geen noodzaak voor een ministeriële regeling, de casuïstiek is te complex en te gering en de regeling biedt artsen niet de gewenste duidelijkheid.

Verder is het OM kritisch op de ontwikkeling dat de strafrechtelijke toets bij dit soort situaties steeds meer op afstand wordt geplaatst. De SGP zegt ook: er is geen aparte regeling. Als het kabinet tóch een voorziening wil treffen, kom dan met een volwaardige wet in plaats van een ministeriële regeling. Hoe reageert de minister op al deze kritiekpunten van het Openbaar Ministerie?

Ook de KNMG toont zich kritisch. De artsen zijn bezorgd over de consequenties van de voorgestelde regeling voor wilsonbekwame personen ouder dan twaalf jaar. Zij roepen op tot een breed debat hierover vóórdat de concept-regeling wordt vastgesteld. Deelt de minister hun zorg en is hij bereid dit debat aan te zwengelen?

Een belangrijke conclusie uit het onderzoeksrapport dat de aanleiding was voor de voorgestelde regeling, was dat er nog veel te verbeteren valt aan palliatieve zorg voor kinderen. Het baart mij zorgen dat ik hierover nu helemaal niks meer hoor. Welke stappen zijn er sindsdien gezet om het lijden van ernstig zieke kinderen te verzachten? Wat gaat de minister hieraan doen?

Levenseinde bij ouderen
Het PERSPECTIEF-onderzoek onder leiding van Els van Wijngaarden bood veel inzicht in de doodswens van ouderen die niet ernstig ziek zijn. De toenmalige minister reageerde uitgebreid op het onderzoek, kondigde beleidsacties en vervolgonderzoek aan. Maakt de huidige minister de kabinetsreactie van zijn ambtsvoorganger tot de zijne? We moeten ervoor waken dat we de discussie vernauwen tot de vraag of er een wettelijke regeling voor deze mensen moet komen. Daarom mijn vraag:

• Hoe staat het met de aangekondigde acties uit de genoemde kabinetsreactie? Welke aanvullende maatregelen acht de huidige minister nodig om de problematiek waar ouderen met een doodswens mee kampen tegen te gaan?

Concreet, het bleek dat er een substantiële groep mensen bestaat met een levenslange en actieve doodswens.  Hoe staat het met het aangekondigde onderzoek naar deze mensen? Wat doet de minister concreet voor deze groep? In het verlengde hiervan vraag ik aandacht voor euthanasie bij psychiatrische patiënten.

Is er niet meer inzet nodig om palliatieve zorg te bieden aan mensen met chronische psychiatrische klachten? Is de minister het met ons eens dat euthanasie nooit het gevolg mag zijn van verschraalde zorg?