Stoffer over integratie en inburgering

Lees hier de bijdrage van SGP-Kamerlid Chris Stoffer aan het commissiedebat over integratie en inburgering. Gehouden op 28 juni 2021.

WRR-rapport
Als we zo doorgaan groeit ons land tot 2050 met zeker 2 miljoen inwoners, berekenden NIDI en CBS. Dat betekent dat we er een stad ter grootte van Amsterdam, Rotterdam én Den Haag bij krijgen. Daarvan is dan negen op de tien migrant. ‘Samenleven in verscheidenheid’ was dan ook niet ten onrechte de titel van een rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). De raad kwam tot de conclusie dat er tegenwoordig veel meer migranten zijn, die korter in Nederland zullen blijven.
Kwamen nieuwkomers vroeger vooral uit herkomstlanden als Turkije en Marokko, nu komt er een bonte stoet van kleine groepen immigranten van over de hele wereld. De migrant is passant geworden.

Volgens de WRR is het integratiebeleid meer ingericht op de wereld van gisteren in plaats van die van vandaag. Dat zijn stevige woorden, die volgens SGP een helder antwoord verdienen. Allereerst door de discussie te voeren over wat we als land aan migratie aan kunnen en willen. Daar moeten we niet langer voor weglopen. Het kabinet schrijft in een reactie dat de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken (ACVZ) wordt gevraagd om te bekijken op welke manier gestuurd kan worden op migratie. Laat het kabinet hierin ook de optie van het instellen van een migratiequotum onderzoeken? Graag een toezegging op dit punt.

Laten we ook nadenken over de vraag hoe we de mensen die hier dan komen zo goed mogelijk opnemen in onze samenleving. De diversiteit en vluchtigheid van de toekomstige migratie maakt samenleven alleen maar ingewikkelder.
Hoe voorkomen we versplintering? En wat betekent dit, volgens de minister, voor het integratiebeleid? Welke stappen moeten we daarom nu al zetten om deze ontwikkelingen voor te zijn? Wat de SGP betreft gaan we samenleven en gemeenschapszin in gemeenten meer bevorderen. Wil de minister verkennen hoe gemeentes vrijwilligerswerk rondom inburgering, bijvoorbeeld maatjesprojecten, verder kan stimuleren?

De WRR legt terecht de vinger bij de grote verscheidenheid tussen en binnen gemeenten. Zo plukt de ene gemeente vooral de vruchten van nieuwkomers in een bepaald gebied, terwijl ergens anders vooral de lasten zichtbaar worden.
Mijn vraag is: hoe worden draagkracht en integratiemogelijkheden in een gemeente meegewogen bij de spreiding van migranten, zodat in de toekomst sprake is van een meer evenwichtige verdeling? Is de minister ook bereid te verkennen hoe gemeenten een sterkere stem kunnen krijgen in welke immigranten zich in een gemeente vestigen? Zij hebben het beste zicht op de lokale arbeidsmarkt en gemeenschap.

Antisemitisme
Ook adviseert de WRR dat de overheid de basisregels voor het samenleven moet handhaven. Eén van die basisregels is dat discriminatie, racisme maar ook antisemitisme uit de boze zijn. Toch zien we op verschillende plaatsen in ons land steeds meer openlijke Jodenhaat. Zo circuleert op internet een filmpje waarin een jongetje door twee vrouwen opgehitst wordt de Israëlische vlag te bespugen. Hij doet het en steekt zijn middelvinger op naar de pro-Israëlische demonstranten. De gesluierde vrouwen kijken trots toe. Dit trieste tafereel vond plaats pal naast het Nationaal Monument op de Dam, het symbool dat herinnert aan de gruweldaden tijdens de Holocaust. 

Het laat zien hoe diep het probleem is ingeroest bij bepaalde groepen in onze samenleving. En het toont dat we bij de basis moeten beginnen: bij ouders en kinderen. Om die reden herinner ik de minister aan de aangenomen motie-Bisschop over leerlingen kennis te laten maken met de joodse gemeenschap en haar geschiedenis.  Hoe staat het met de uitvoering van deze motie? Laten de ontwikkelingen van de afgelopen tijd niet zien dat we zulke initiatieven veel krachtiger moeten ondersteunen? En gaat het kabinet eindelijk, nu het vanuit Brussel een tik op de vingers heeft gekregen, het ontkennen van de Holocaust strafbaar stellen? Graag een reactie. Het is toch beschamend dat we hierin achterop lopen ten opzichte van andere Europese landen? Als het over het handhaven van basisregels gaat, moet toch voorop staan dat antisemitisme niet in Nederland thuishoort.