Steun aan Griekenland

“Verloren zoon Griekenland is terug”, kopte de Volkskrant gisteren. Dan zal de SGP ongetwijfeld staan te juichen, denkt u dan. Het klinkt inderdaad goed als een verloren zoon terugkeert. Maar bij de terugkeer van deze zoon bestaan nogal wat twijfels over de intenties. Is hij vol berouw, en bereid om hard voor z’n geld te werken? Of komt hij om opnieuw geld te halen?

Deal

In het laatste Algemeen Overleg heeft de SGP aangegeven zonder Grexit geen echte oplossing te zien. De Grieken geloven zelf niet in het akkoord, er wordt openlijk getwijfeld aan de haalbaarheid en de kans van slagen, en met een totaal andere verdiencapaciteit weten we nu al dat we niet alleen nu, maar ook over 10, 20 en 30 jaar moeten betalen.
De SGP geeft daarom geen steun aan deze deal.

Zonder een vertrouwenscrisis binnen Syriza zijn we al uiterst sceptisch over de uitvoering, maar met een eventuele nieuwe regering is het niet ondenkbaar dat het akkoord zo naar de prullenbak verwezen wordt. Om dat te voorkomen moet gewoon glashelder zijn dat er geen nieuwe onderhandelingsmogelijkheden zijn. Een dergelijke passage over wat de sanctie is als Griekenland zich niet aan de afspraken houdt, ontbreekt nog. De SGP roept de regering op om die alsnog op te nemen, zodat dit hele onderhandelingsdrama zich eens, maar nooit weer hoeft af te spelen.

Positief punt: de SGP is blij dat de openstelling van winkels op zondag niet per direct wordt opgelegd. Uit de economische literatuur blijkt op geen enkele manier dat zondagsopenstelling de productiviteit ook maar enigszins verhoogt. De koek wordt er niet groter van, hij wordt alleen anders verdeeld, wat ten koste gaat van de kleine ondernemers.
Daarnaast is het weer een stuk bevoegdheid die Europa zich toe-eigent, maar die toekomt aan de lidstaten zelf. Helaas las ik iets verder in de Memorandum of Understanding dat het mogen afwijken van de OECD-aanbevelingen maar van tijdelijke aard is en dat winkels vanaf juni 2016 alsnog verplicht op zondag open moeten.

Ik wil de regering oproepen om van deze tijdelijke uitzondering een permanente uitzondering te maken en de Grieken daar zelf over te laten beslissen.

IMF

Tot slot nog een vraag over een uiterst belangrijk los eindje van het pakket: de deelname van het IMF.

Staat de regering nog steeds voor de afspraak dat de deelname van het IMF cruciaal is en dat er geen absolute schuldverlichting wordt gegeven?

We krijgen graag bevestigd dat deze belofte in ieder geval niet wordt geschonden.

Is de verloren zoon terug om voortaan op kosten van de rest van het gezin te leven?

Ik hoop dat over enkele jaren blijkt dat de SGP hierin te pessimistisch is geweest.