Sociaal akkoord

Hoe kijk je aan tegen het sociaal akkoord?
Dat hangt er van af, welke bril je opzet.
Het is niet moeilijk om naar het akkoord te kijken door een pessimistische, sombere bril.
Dat is zo’n bril, die VVD-leider Rutte ophad, toen hij in crisistijd de prestaties van het kabinet Balkenende IV moest beoordelen..
Met zo’n bril op..
Dan zie je moeizaam gepolder in plaats van stevige hervormingen.
Dan zie je uitstel in plaats van doorpakken.
Dan zie je geen opbloei van de economie komen, maar verder onheil.

Je kunt ook het uiterste kiezen, en de meest optimistische, zonnige bril opzetten.
Premier Rutte koos daar vorige week voor. „Het akkoord is uniek,” zo juichte hij. „Met dit historische akkoord gaan we ons terug knokken uit de economische malaise!” Met andere woorden: als u er maar in gelooft, zijn de wonderen de wereld nog niet uit!
Nu wil de SGP dat laatste graag geloven. Maar wij geloven en hopen wel graag op vaste gronden.

De SGP leest het akkoord graag met een realistische bril op.
En laat ik dan beginnen met een welgemeend compliment aan de sociale partners.
In crisistijd vindt de SGP een sociaal akkoord heel wat waard! We zagen dat in de jaren tachtig ook bij het Akkoord van Wassenaar. Dat sociaal akkoord was trouwens gesloten voordat de regeringsverklaring werd afgelegd, dat is best een handige volgorde.

Het getuigt van realisme dat een aantal onverstandige plannen van tafel is.
Met de door het kabinet voorgestelde nullijn in de zorg zou een mooie baan in de zorg te onaantrekkelijk zijn geworden.
Fijn ook dat werkgevers zelf actiever aan de slag gaan om arbeidsgehandicapten aan een baan te helpen, waardoor het quotum hopelijk definitief in de prullenbak verdwenen is.
En om niet meer te noemen: goed dat mensen die in crisistijd hun baan verliezen, niet meer te maken krijgen met een rigoureuze beperking van de WW.

Positief is dat hervormingen op de arbeidsmarkt tegelijkertijd wel in het vizier blijven. Gaat het kabinet ook snel met wetten komen, die ervoor zorgen dat het geen vrijblijvende vergezichten zijn, maar harde maatregelen, zij het met een verstandige invoeringsdatum?

Nu naar de schaduwkanten van het akkoord. De SGP vindt het niet verstandig dat het akkoord een voorschot neemt op een onzekere economische groei. Waarop baseert de minister-president het vertrouwen dat de economie met dit akkoord de weg naar boven zal vinden? Welke concrete maatregelen dragen daaraan bij? Welke slimme investeringen in de economie, welke geloofwaardige maatregelen gaan de werkgelegenheid en stimuleren? 
Bovenop de toch al enorme openstaande rekening loopt de staatsschuld wéér met 600 miljoen euro per jaar op. En eigenlijk moet je daar de 4 miljard bij optellen die tussen haken is gezet. Daarmee hangt er flink prijskaartje aan dit akkoord!

Ik roep het kabinet op duidelijkheid te verschaffen over het aanvullend bezuinigingspakket.  Alleen dan ontstaat zekerheid voor consumenten en producenten. En zonder meer zekerheid is herstel van vertrouwen toch niet te verwachten?

Als het kabinet vast wil houden aan degelijk financieel beleid, is de peptalk van vorige week dan niet heel beperkt houdbaar. Je kunt dan immers op je klompen aanvoelen dat in het najaar alsnog pijnlijke maatregelen genomen moeten worden. Maar hebben we in dat geval dan nog wel een sociaal akkoord over? Als nieuwe bezuinigingen op tafel komen, is het sociaal akkoord dan weer van tafel? Op wonderen mag je hopen, maar je kunt er niet mee rekenen.

Voorzitter, tot slot. De SGP vindt het positief als het kabinet haar oor te luisteren legt in de samenleving. Een breed draagvlak vergroot de kans dat moeilijke hervormingen succesvol worden. Polderen is een goede traditie, zeker in moeilijke tijden.
Helaas constateert de SGP dat het kabinet en de coalitiepartijen op materiele thema’s kiest voor polderen, maar op immateriële thema’s voor polariseren.
Vandaag hebben we het over polderen.
Gisteren sneuvelde in deze Kamer nog het verbod op smalende godslastering.
Binnenkort wordt het wetsvoorstel behandeld om de gewetensbezwaarde trouwambtenaar te weren. 

Stuk voor stuk voorbeelden van puur polariseren op gevoelige thema’s.
Olie op het vuur.
Polderen en polariseren – dat gaat niet goed samen.
Daarom de vraag: gaat het kabinet ook op immateriële zaken meer de polder zoeken?

Ik dank u.