Onverantwoorde crisis

Naast een diepe economische crisis is er nu ook een politieke crisis. Dat vergt van partijen een constructieve en inhoudelijke opstelling die verder reikt dan de aanstaande verkiezingen. Politieke verlamming moet voorkomen worden. Echt herstel is een zaak die boven het hier en nu uit gaat.

Wanneer eindigde de negentiende eeuw?
Sommige historici zeggen: pas in 1912.
Toen de ‘onzinkbare’ Titanic verging, deze maand precies honderd jaar geleden.
Een gebeurtenis die de hele wereld schokte.
De kern van het probleem was dat de mensen eigenlijk simpelweg weigerden te geloven dat dit schip kon vergaan. Het was immer zo’n modern schip!
Toen dit schip toch verging, verging voor velen ook het negentiende eeuwse geloof in vooruitgang en beheersing. 

Urgentie
Te midden van de economische en politieke crisis van 2012, vraag ik mij af: Is nu, honderd jaar later, het besef eigenlijk al wel breed doorgedrongen dat ook de twintigste eeuw, de eeuw van economische vooruitgang, is afgelopen?
De uitgebroken politieke crisis doet vermoeden van niet. Het afkappen van de Catshuisonderhandelingen door de PVV is een onverantwoorde en ongeloofwaardige actie in een ongelooflijk moeilijke tijd. Misschien een feest voor de oppositie, maar een ramp voor het land. Slecht voor Henk en Ingrid, voor Bas en Willy.
Verkiezingen zijn een feest van de democratie, maar vijf keer verkiezingen in tien jaar tijd staat haaks op de voor ons land dringend noodzakelijke daadkracht.

Wordt echt beseft, dat economische groei geen vanzelfsprekendheid is? Dat er niet vanuit gegaan kan worden dat een uitgedijde verzorgingsstaat steeds betaald kan worden uit stijgende inkomsten uit een immer doorgroeiende economie?
Wordt echt beseft dat het de hoogste tijd is om de overheidsfinanciën meer af te stemmen op de eisen van de eenentwintigste eeuw? Het roer van het schip van staat moet om.

De SGP vindt het essentieel, dat wij deze urgentie beseffen én er vooral naar handelen. Vanuit dat gevoel van urgentie heeft de SGP ook in de afgelopen periode haar verantwoordelijkheid willen nemen. Daarom kozen wij voor een constructieve opstelling ten opzichte van het minderheidskabinet. Soms vanaf de achterbank, maar nooit vanuit onze luie stoel. In de hoop dat er geloofwaardige maatregelen genomen zouden worden die ons land in financieel-economisch opzicht beter zouden maken. Omdat iets hebben meer is dan niets. Helaas is die urgentie blijkbaar niet bij iedereen gevoeld.

Deze constructieve opstelling van de SGP in de afgelopen periode was overigens geen incident. Het is een houding, die onze partij – we zijn vandaag trouwens 94 jaar geworden! - al heel lang kenmerkt. Onafhankelijk en constructief.

Vanuit die houding en gelet op de grote problemen waarmee ons land worstelt, wil de SGP naar de toekomst kijken. Nu verkiezingen helaas onvermijdelijk zijn, is het zaak die zo snel als verantwoord mogelijk is te laten plaatsvinden. In de tussentijd moet de schade zoveel mogelijk beperkt worden. In dat kader noem ik enkele concrete punten.

Het betekent dat er voor 2013 een begroting moet komen, die zoveel mogelijk recht doet aan de financieel penibele situatie van onze schatkist. Dat vergt van álle partijen dat verder wordt gekeken dan de volgende verkiezingen. Aan voortdurend gevit hebben we niets. Samenwerking helpt ons nu verder dan polarisatie. En helaas, we weten met z’n allen dat een verkiezingscampagne niet altijd bijdraagt aan samenbinding…

Het betekent ook dat in de komende tijd zo min mogelijk wetsvoorstellen controversieel zouden moeten worden verklaard. We zouden de crisis slechts verergeren als we nu op onze handen gaan zitten. Politieke verlamming moet zoveel mogelijk worden voorkomen. Laat het werk doorgaan.

Vooruitgang
Voorzitter. Wat vinden de financiële markten ervan? Die vraag beheerst momenteel de politiek. Voor de SGP is er echter een vraag die daar vér bovenuit gaat: Wat vindt onze Schepper, God in de hemel, ervan?

Pas als dat weer de belangrijkste vraag voor ons wordt, wacht er voor ons land werkelijke vooruitgang.
Het is mijn vaste overtuiging dat zonder het luisteren naar Gods goede geboden en beloften alle menselijke inspanningen tekort zullen schieten. Echt herstel komt alleen van de grond als we naar boven kijken. 
Ik hoop van harte dat ook die urgentie beleefd mag worden.
Op hoop van zegen.