Natuur is een zegen!

De Tweede Kamer debatteerde op donderdag 19 juni in commissieverband over natuur. Aanwezig vanuit het kabinet was staatssecretaris Rummenie (Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur). Lees de bijdrage van André Flach hieronder.

Natuur is een zegen voor de mens. De onvoorstelbare diversiteit in de natuur laat iets zien van de grootheid van Degene die dit alles gemaakt heeft. Dat schept verantwoordelijkheid. Voor burgers in hun achtertuin, voor boeren op hun land, voor ondernemers op het bedrijventerrein, voor natuurbeheerders, en voor de overheid. Het is in een dichtbevolkt land wel spannend. De SGP zet zich graag in voor goed natuurbeheer. We moeten ons daarbij niet verliezen in onhaalbaar wensdenken, alsof er in Nederland niet gewoond en gewerkt wordt, maar we moeten wel doen wat mogelijk is.

Agrarisch natuurbeheer in Natuurnetwerk Nederland
De SGP ziet graag meer agrarisch natuurbeheer. Hoe zorgt de staatssecretaris ervoor dat beschikbare middelen snel op het boerenerf belanden om die extra stappen te zetten? Ik zie hiervoor kansen in het Natuurnetwerk Nederland. Rijk en provincies hebben afspraken gemaakt over het verwerven van extra gronden.

Ik pleit ervoor om ook landbouwgronden waar stevig agrarisch natuurbeheer wordt toegepast mee te laten tellen. De Kamer heeft een motie hierover aangenomen. Hoe pakt de staatssecretaris dit op? Kijkt hij ook naar het overnemen van natuurgronden van bijvoorbeeld Staatsbosbeheer door boeren die hier dan zware beheerpakketten toepassen?

Ik hoor te vaak dat het maaibeleid van tbo’s slecht aansluit op wat de natuur nodig heeft. Boeren kunnen dat misschien zelfs beter.

Nationale Parken
Met een pennenstreek wil de minister 18 miljoen euro bezuinigen op de Nationale Parken. Terwijl vorig jaar een nieuw Beleidsprogramma is afgesproken, twee maanden geleden een manifest is getekend en medeoverheden voor de vereiste cofinanciering hadden gezorgd. Het is goed om kritisch te zijn op de uitgaven die gedaan worden. Reparatie van kapotte aanlegsteigers moeten we niet gaan betalen. Maar het Rijk heeft wel een verantwoordelijkheid als het gaat om bijvoorbeeld educatie rond ons cultuurhistorisch erfgoed. Hoe gaat de minister bestuurlijk ge-jojo ten koste van onze Nationale Parken voorkomen?

Natuurdoelen
Ik zie in het natuurdossier hoge ambities: geen enkele vorm van verslechtering, in 2030 dertig procent van de Natura 2000 habitattypen in een gunstige staat van instandhouding, minimaal negentig procent in een goede kwaliteitstoestand om van een gunstige staat van instandhouding te kunnen spreken. Een belangrijke achterliggende vraag is: wanneer vind je dat het goed gaat met de natuur of dat het achteruit gaat? Op dat punt zie ik teveel idealisme en te weinig realisme.

Ik heb eerder een serie Kamervragen ingediend waarin ik de vinger leg bij de oppervlakkige manier waarop maar gezegd wordt dat habitats verslechteren in de zin van de Habitatrichtlijn.

Voor nu pak ik het voorbeeld van habitattype estuaria in de Westerschelde en de Eems. De gedachte is nog steeds dat de natuur daar pas goed is als er eenzelfde ecosysteem als tientallen jaren geleden komt en er duizenden hectares extra onder water gezet worden. Er is inmiddels een pijnlijke ontpoldering gerealiseerd.
Waarom wil de staatssecretaris nu zijn handtekening zetten onder een nieuwe doelstelling voor uitbreiding van deze oppervlakte? Dat betekent nog meer ontpoldering. Hoe gaat de staatssecretaris zorgen voor meer realisme?

Natuurherstelverordening
De Europese Commissie moet voor 1 augustus in beeld hebben gebracht wat de kosten zijn van de invoering van de Natuurherstelverordening en wat de beschikbare middelen zijn. Ik constateer dat we zelf nog niet eens weten wat de kosten zijn. Waar blijft de uitgebreide impactanalyse van de kosten voor bijvoorbeeld de landbouw in ons land?

Wolf
De staatssecretaris heeft een ontwerpbesluit naar de Kamer gestuurd met de regels voor het beschermen van mensen tegen wolven. Hij gaf eerder aan dat dit nodig is om de versoepelde beschermingsstatus door te kunnen vertalen naar Nederland. Die versoepelde beschermingsstatus geldt sowieso. Het beleidskompasformulier meldt dat het besluit de ruimte om in te grijpen inperkt en inkadert. Dat verraste me. Betekent dit dat provincies zonder besluit, dus nu al, meer ruimte hebben om in te grijpen?

De staatssecretaris spreekt van een probleemwolf als de wolf binnen twee weken tenminste twee keer beschermd vee heeft aangevallen. Dat is te beperkt. Als een wolf een paar keer over wolfwerend raster is heengegaan, is hij daaraan gewend. Dan is die termijn van twee weken te beperkt. Waarom kiest de staatssecretaris niet voor bijvoorbeeld een termijn van vier weken?