5 februari 2013

Meer smaken dan Brussels lof

De Britse premier Cameron heeft volledig gelijk als hij zegt dat Europa best een paar pondjes minder kan. Jammer dat premier Rutte daar zo erg mager op reageert, terwijl er juist nu alle reden is om een grote schoonmaak te houden onder de Brusselse regels en de lidstaten zélf weer meer armslag te geven. Samenwerken om concrete problemen op te lossen is prima, maar méér niet.



Debat speech Cameron
5 januari 2013
Van der Staaij

 

Quite a speech

De Britse eerste minister Premier Cameron leverde een waardige bijdrage aan de discussie over Europa.

Een verademing om een regeringsleider eerlijk zijn zorgen te horen uitspreken over de groeiende kloof tussen de EU en haar burgers.

Ik denk ook aan zijn retorische vraag of wij alle peperdure EU-instellingen wel kunnen verantwoorden in deze crisistijd.

Of aan zijn nuchtere constatering dat er niet zoiets bestaat als één Europees volk.

Goed dat Cameron de moed heeft in te gaan tegen de grote stroom die maar één doel voor ogen heeft: een Verenigde Staten van Europa.

 

Het zijn kritische noties die de SGP decennialang heeft geuit. De EU is geen doel op zich! Dit SGP-geluid werd vroeger als achterhaald gezien. Zie daar, het krijgt steeds bredere weerklank. Er zijn meer smaken dan Brussels lof. De luiken moeten open!

Er is in het verleden te gemakkelijk soevereiniteit overgedragen aan Europa.  Om dat voor de toekomst te voorkomen heeft de SGP een initiatiefwetsvoorstel ingediend: Europese verdragen die bevoegdheden afstaan alleen met twee derde Kamermeerderheid goedkeuren. Dit biedt een waarborg voor een grotere legitimatie van EU-beleid.

 

De SGP kan zich ook goed vinden in Camerons pleidooi om taken terug te leggen bij de nationale staten. Op gebieden als cultuur, media, onderwijs en sociale zaken kan Europa best afslanken.

 

Gemiste kans

Ik daag het kabinet alsnog uit de handschoen van Cameron met verve op te pakken. De SGP is niet de partij van de superlatieven. Maar de magere reactie van het kabinet op de speech is toch echt niet aan te duiden als een intellectueel hoogstandje. Er valt toch wel meer te zeggen over de richting van denken? Over de contouren?

 

Zo moeilijk is het niet. Uit de losse pols noem ik wat punten waar de EU is doorgeschoten:

-   Miljarden extra uitgeven aan de Europese Erasmusbeurs, terwijl de basisbeurs in Nederland verdwijnt.

-   Een woning mag volgens Europa niet verkocht worden wanneer er geen energielabel is.

- Europa subsidieert embryonaal stamcelonderzoek – wat in diverse lidstaten niet eens is toegestaan. Laat lidstaten dit zelf regelen als ze het willen.

Vorig jaar is een SGP-motie aanvaard die vraagt om een grote schoonmaak onder Europese regelgeving. Welke uitwerking is hieraan gegeven?

De SGP bepleit een nuchtere, oplossingsgerichte benadering van Europese samenwerking. Nationaal beleid waar mogelijk, Europees beleid waar dat echt nodig is. Burgers zullen zich het beste in ‘Europa’ herkennen als het bijdraagt aan de oplossing van concrete problemen. Bovenaan ons wensenlijstje voor de EU staat een beleid dat strookt met Gods heilzame geboden.