Meer aandacht voor vervolging christenen

Verreweg de ernstigste schending van de mensenrechten betreft christenen. Met name in islamitische landen is sprake van systematische en keiharde vervolging. De SGP wil dat de regering daar meer aan doet dan wat ze tot nu toe heeft gedaan. Dat is de kern van de inbreng van SGP-voorman Kees van der Staaij bij het debat over de mensenrechten.

Lichtpuntje

Een notaoverleg over mensenrechten kan zomaar een deprimerende bezigheid zijn. Wat is er veel misere op deze aardbol en wat zijn onze mogelijkheden om de situatie te veranderen beperkt. Al heb ik als christen geen antwoord op alle vragen rond het lijden, dit is niet wat God, de Schepper, met deze wereld voorhad. De diepste oorzaak ligt in ons negeren van Hem en Zijn goede geboden.

Een deprimerende bezigheid. Daarom begin ik met een lichtpuntje. De 27-jarige Meriam Yahya Ibrahim Ishaq, een Sudanese christin, werd wereldnieuws toen ze half mei ter dood werd veroordeeld door een islamitisch tribunaal, omdat ze de religie van haar islamitische vader zou hebben afgevallen. De hele beschaafde wereld sprak haar afschuw uit. Ook Nederlandse organisaties, seculier en gelovig. Ik vind dit buitengewoon bemoedigend, omdat ik in het verleden de aandacht voor dergelijke dramatische geloofsvervolging wel eens wat mager vond. Ik prijs de minister voor zijn inzet voor haar en moedig hem aan om zoveel mogelijk internationale druk te blijven mobiliseren in deze kwestie.

Prioriteiten

Niet alles kan en niet alles kan tegelijk. Daarom moeten er prioriteiten worden gesteld in het mensenrechtenbeleid. Logischerwijs kom je dan uit bij de ernstigste mensenrechtenschendingen. Vreemd genoeg wordt in de mensenrechtenrapportage relatief weinig aandacht geschonken aan de allerergste schendingen. Amnesty legt daarbij terecht de vinger. Als ik dit vergelijk met de overweldigende aandacht voor homoseksualiteit: de omslag van de mensenrechtenrapportage is wat dat betreft illustratief: een grote foto van de gay pride. Ook het voorwoord van de minister focust op homoseksualiteit: homo’s in Senegal kunnen zich bij de NL ambassade laten testen op HIV. Mooi, maar is er wel voldoende balans in aandacht voor de speerpunten? Hoe valt te verklaren dat de aandacht voor de ernstigste mensenschendingen in de schaduw is gekomen?

Geloofsvervolging

Sprekend over de ernstigste mensenschendingen leg ik de vinger bij de vervolging van christenen. Méér dan gemiddeld liggen zij onder vuur; een groep van 100 miljoen mensen! Systematische christofobie is vooral in een groot aantal islamitische landen een hardnekkig probleem, dat hoog op de internationale agenda hoort. Krijgt dit in de ogen van de minister proportionele aandacht?

In dit licht – aanpak van ernstigste mensenrechtenschendingen – vraag ik in het bijzonder aandacht voor de positie van bekeerlingen. Sociale uitsluiting, opsluiting in de gevangenis of zelfs de doodstraf zijn hun lot. Mag ik voor hen in het bijzonder aandacht vragen?

Oeganda

Geweld tegen en achterstelling van homoseksuelen verwerpen wij allen. In dat licht zie ik ook de sancties die de minister heeft getroffen naar aanleiding van anti-homowetgeving in Oeganda. Maar welk beleid zit hier nu achter en wordt ook rekening gehouden met effectiviteit? In Bangladesh kun je tien jaar cel krijgen voor homoseksuele handelingen, in Ethiopië vijftien jaar en in Ghana 25 jaar. In Jemen de doodstraf. Gaan wij de hulp aan die landen ook afbouwen? De sanctie van de minister slaat neer bij het Justice, Law and Order Sector multidonorfonds. Uit dit fonds, waaraan diverse Europese landen, de VS en VN instellingen bijdragen, worden allerlei initiatieven gefinancierd om de justitiële sector te versterken, onder andere om corruptie tegen te gaan. Dit heeft niets van doen met homowetgeving. Je raakt hiermee vooral Oegandese burgers.

Daarnaast blijkt uit iedere IOB-evaluatie dat wel of geen geld geven een volkomen ongeschikt middel is om in dergelijke gevoelige en religieus beladen debatten een verandering te bewerkstelligen. Het is symboolpolitiek, zonder enig effect.

Daarom mijn dringende advies: Effectiever is een serieuze dialoog met ook conservatieve leiders en gemeenschappen, dus niet alleen met ‘mensenrechten-proof’ liberale dominees en imams met wie Nederland toch al wel praatte. Benut hierbij ook de expertise die er is bij orthodoxe religieuze gemeenschappen in de westerse wereld.

Noord Korea

Ik ben blij met de aandacht die de minister heeft voor de gruwelijke mensenrechtensituatie in Noord-Korea. De VN heeft zich inmiddels ook gefocust op deze materie. Dat is winst, maar welke concrete vervolgstappen zal de internationale gemeenschap nu zetten? Gevluchte Noord Koreanen zeggen dat het Westen geen idee heeft van de werkelijke machtsverhoudingen in het land en dat daarom haar inspanningen falen, ook rond het kernwapenprogramma. Hoe weegt de minister dit? Zij stellen dat je alleen handelscontacten en dergelijke moet aangaan met dit land als daar werkelijk concessies tegenover staan van het Koreaanse regime. Geen aanpak met fluwelen handschoenen dus. NK zal nooit van binnenuit hervormen.

Papoea’s

Tot slot vraag ik aandacht voor het wrange lot van de Papoea’s. Meer en meer worden zij achtergesteld door de Indonesische overheden. De steeds nadrukkelijker islamisering van de betreffende regio’s helpt ook bepaald niet. Helaas is er geen onafhankelijke rechterlijke macht die deze minderheid beschermt. Blijft Nederland de Indonesische regering hierop aanspreken? Het zorgelijke effect van de doorgaande vernedering van dit volk leidt tot een radicalisering van de jongeren. Daar is ook Indonesië niet bij gebaat.