Klimaattop Parijs

Vandaag debatteert de Tweede Kamer over de klimaattop in Parijs. Vanwege ziekte kan de SGP helaas niet aan dit debat meedoen. We hebben wel een mening over de Nederlandse inzet voor de klimaattop en het over het energiebeleid in het algemeen en delen die graag.

 Over klimaatverandering en de rol van CO₂ worden verhitte discussies gevoerd. Je kunt de neiging hebben om besluitvorming maar uit te stellen tot je nog meer weet. Dat vindt de SGP een slechte zaak. We hechten grote waarde aan het voorzorgsprincipe. De meeste wetenschappelijke seinen staan op rood. We moeten daarom nu in actie komen. Er is meer. Fossiele brandstoffen zijn schaars. Het is niet eerlijk om als rijke westen deze brandstoffen te verbruiken, terwijl arme landen het nakijken hebben. Verder laten de huidige geopolitieke spanningen zien dat het belangrijk is om ook qua brandstofvoorziening veel minder afhankelijk te worden van oliesjeiks en van Poetin.    

Belang internationale afspraken

In de eerste plaats onderstreept de SGP het belang van Europese en internationale afspraken onderstrepen. We leven niet op een eiland en hebben te maken met marktwerking en internationale handel. Je kunt hier alle kolencentrales sluiten, maar als door het Europese emissiehandelssysteem Poolse bruinkoolcentrales dan extra gaan stoken, schieten we weinig op. Als Europa vol inzet op duurzame energie en kolen in de ban doet, heb je mooie Europese cijfers. Als vervolgens de fossiele brandstofprijzen omlaag duiken, weet ik wel wat China en India doen: meer stoken. En als Europa dan ook nog eens meer importeert omdat industrieën zich naar Azië verplaatsen, zijn we nog verder van huis. We zeggen niet dat we hier dan maar niks moeten doen. We onderstrepen wel de cruciale rol van stevige internationale afspraken. We moeten uitstralen dat Nederland en Europa bereid zijn de lat hoger te leggen, als landen als de VS, China en India voldoende meebewegen. Als niet alle grote landen ambitieus meedoen, kunnen we het probleem nooit goed aanpakken.

Klimaatadaptatie

In de tweede plaats constateren we dat veel aandacht en inzet zich richt op het reduceren van de CO₂-emissie. Een stevige inzet is inderdaad belangrijk. Vergeet echter de klimaatadaptatie niet! De komende decennia heeft een land als Bangladesh veel meer aan dijkversterkingen dan aan windmolenparken. We missen op dit punt ambitie. Het lijkt erop dat westerse landen proberen om toezeggingen en afspraken zo groot mogelijk te laten lijken. Door leningen mee te rekenen en zoveel mogelijk gebruik te maken van bestaande geldpotjes voor ontwikkelingssamenwerking. Daar hebben kwetsbare landen niet zoveel aan. We willen dat Nederland zich inzet om ervoor te zorgen dat Bangladesh en andere arme landen daadwerkelijk extra geld tegemoet kunnen zien. En ook de expertise die wij als waterland hebben.    

Korte termijn lange termijn

Bij de klimaattop gaat het nadrukkelijk over ambitieuze doelen op langere termijn. Dat is een goede zaak. Ook nationaal moeten we het lange termijn perspectief niet uit het oog verliezen. We doen er alles aan om de doelstelling voor 2020 te halen. Dat betekent dat we alleen al in 2020 drie miljard euro kwijt zijn aan subsidies voor energieproductie, met name windmolenparken. We vergeten echter de cruciale rol van innovatie voor de langere termijn. Daar gaat een schamele 120 miljoen naar toe. Ook energiebesparing heeft het nakijken. We zien een onbalans in het energiebeleid en willen graag bijstelling.

Klimaatwet

In het verlengde hiervan nog een opmerking over de door PvdA en GroenLinks gepresenteerde klimaatwet. De SGP vindt het positief dat een constructief voorstel op tafel is gelegd om te zorgen voor consistent en stevig beleid. We hebben nog wel wat vraagtekens en zien ook juridische haken en ogen. Het grote gevaar van het jaar op jaar vastleggen van emissiebudgetten en taakstellingen is dat we korte termijn beleid gaan voeren om met hangen en wurgen de jaarlijkse opgaven te halen en dat we innovatie en technologische doorbraken geen recht doen. We gaan hierover graag het gesprek aan.