Keuzevrijheid bij arbeid en zorg!

Op donderdag 26 janauri debatteerde de Tweede Kamer in commissieverband over het thema arbeid en zorg. Lees hieronder de bijdrage van Chris Stoffer namens de SGP.

Een balanceeract.
Daar gaat het vandaag over.
Want het is koorddansen voor een jonge vader die zijn ernstig zieke vrouw verzorgt en ondertussen moet zorgen voor geld in het laatje. Of voor die vrouw die voor iedereen in de buurt klaarstaat, maar zelf ook nauwelijks meer rondkomt omdat vrijwilligerswerk fiscaal niet wordt beloond. En is ons verlofstelsel niet uit balans als je wekenlang verlof krijgt bij de geboorte van een kind, maar er geen verlof is bij rouw? Voor mij is vandaag daarom de onderliggende vraag: wat voor samenleving willen we eigenlijk zijn?

Werk en zorg
Er komt een maatschappelijke dialoog over gendergelijkheid op de arbeidsmarkt. En laat duidelijk zijn: vrouwen verdienen een eerlijke kans op de arbeidsmarkt. Toch vinden wij de invulling van de dialoog een tikkeltje sturend en betuttelend. De centrale vraag voor de dialoog is: Hoe kunnen gelijkwaardige kansen voor vrouwen op de arbeidsmarkt worden bevorderd?

• Hoe open is een dialoog als er op voorhand van wordt uitgegaan dat er sprake is van een probleem?
• En waarom de eenzijdige focus op werk, terwijl er vrouwen zijn die een fantastische bijdrage leveren aan onze samenleving als vrijwilliger, mantelzorger of opvoeder?

Zij verdienen een lintje, en geen opgeheven vinger!

De SGP vindt dat de keuzevrijheid van mensen om zelf invulling te geven aan arbeid en zorg leidend moet zijn. Voor de dialoogvraag draag ik dan ook graag het volgende alternatief aan: Hoe willen we in onze samenleving arbeid en zorg invullen, en wat is daarvoor nodig? Mijn vraag aan de minister: is zij bereid te komen tot een echt open dialoog?

Werk en mantelzorg
Nederland telt ruim 5 miljoen mantelzorgers. Nu we massaal ouder worden, komt de informele zorg op steeds minder schouders terecht.

• Hoe gaat zij ervoor zorgen dat het dunne koord waar werkende mantelzorgers op balanceren, niet knapt?
• Is de minister bereid te komen met een uitgewerkte visie op mantelzorg en informele zorg op de arbeidsmarkt van de toekomst? Graag een toezegging.

Ondertussen is alles erop gericht meer te gaan werken.

• Als iedereen meer gaat werken, wie gaat dan zorgen?
• Kortom, hoe zorgen we ervoor dat we voldoende vrijwilligers en mantelzorgers houden?

Werk en rouw
Ook bij de verlofregelingen is het evenwicht zoek. Geboorte- en ouderschapsverlof is goed geregeld in ons land, maar rouw lijkt een ondergeschoven kindje. Daarom ben ik blij dat er op verzoek van GroenLinks en SGP nu een onderzoeksrapport naar rouw en werk ligt. Veel werkgevers geven ruimte voor rouw, maar toch is er ook behoefte aan ondersteuning bij de omgang met rouwende werknemers.

• Hoe wil de minister deskundigheidsbevordering over rouw bij werkgevers stimuleren?
• Komt er ook een centraal, digitaal punt waar informatie en handvatten te vinden zijn voor werkgevers, zoals het rapport suggereert?

U zult begrijpen dat de SGP graag een dikke streep zet onder de onderzoeksconclusie. Een wettelijke vorm van rouwverlof moeten we serieus overwegen. De SGP heeft die handschoen inmiddels opgepakt, en bereidt samen met andere partijen een initiatiefwetsvoorstel voor. Met elkaar willen we een wettelijke basis leggen voor rouwverlof, zodat van daaruit aandacht kan worden gegeven aan rouwverwerking en de terugkeer naar werk.

Tot slot
Ik begon met de vraag: in wat voor samenleving willen we leven? Voor de SGP is het duidelijk: wij willen een samenleving waarin mensen zelf de vrijheid hebben te kiezen hoe ze arbeid en zorg verdelen. We blijven graag een land waarin we omzien naar elkaar en werken niet het één en al is.