Iran en Israel

Turkije

Minister Timmermans heeft contact gehad met zijn Turkse ambtgenoot over disproportioneel geweld tegen demonstranten. Wat heeft dit gesprek opgeleverd? Vervolgstappen?

Erdogan heeft deze week tevens de leiders van de terroristische Hamas-beweging met alle egards ontvangen. Hoe duidt de minister dit bezoek en de achterliggende agenda van Erdogan? Heeft de minister Turkije laten weten dat dergelijke gesprekken met terroristen volstrekt ongewenst zijn en haaks staan op afspraken binnen de internationale gemeenschap? Zal de EU blijk geven van haar afkeuring?

Israël

De minister is net terug uit Israël. Goed dat hij zowel Palestijnen als Israëli’s dringend heeft opgeroepen om de onderhandelingen te hervatten. Dat is de beste weg tot vrede.

De uitlatingen van de minister over mogelijke sancties tegen Israël zijn blijkbaar niet altijd even lucide geweest. Een deel van de media constateerde dat de minister sancties niet uitsloot en een deel van de media constateerde het tegendeel. Waarom heeft de minister op zo’n belangrijk punt geen helder statement afgegeven, dat geen enkele ruimte biedt voor misverstand? Wat heeft de minister precies gezegd in Israël?

Minister heeft ook gesproken met Palestijnse leiders. Is daarbij tevens gesproken over het betalen van terroristen en het verheerlijken van aanslagplegers door de PA? Wordt hier ook de mogelijkheid van sancties uitdrukkelijk benoemd?

Iran

Iran heeft een nieuwe president, Rohani. Graag een duiding van de minister van deze persoon. De Iraanse kiezers konden kiezen tussen radicaal en extreem-radicaal. Rohani lijkt de minst extreme variant onder de radicalen.
Dat dit slechts betrekkelijk is, blijkt wel uit het grote interview dat hij gaf één dag voor de Iraanse presidentsverkiezingen. In dat interview gaf hij onomwonden blijk van zijn vijandschap jegens de Joodse staat Israël. Een zorgelijk voorteken. Zal de Europese Unie Rohani duidelijk maken dat deze destabiliserende houding in het Midden-Oosten onaanvaardbaar is en dat het door Rohani gewenste herstel van de betrekkingen met het Westen niet kan zonder de erkenning van de Joodse staat Israël?

Ook op het punt van godsdienstvrijheid hoeven we van deze persoon weinig te verwachten en is dus blijvende internationale druk nodig. (Gisteren nog 6 christenen veroordeeld!)

Dan het nucleaire programma. Het Atoomagentschap duidt in het ene na het andere rapport aan dat Iran stug doorwerkt aan haar nucleaire activiteiten. Het Agentschap heeft ook al eerder aangeduid dat Iran concreet activiteiten ontplooid die zijn gericht op de ontwikkeling van een nucleair explosief. Iran weigert hierover opheldering te geven.
Ik constateer dat de reactie van de minister niet anders is dan wat al jaren wordt gepraktiseerd: streven naar diplomatieke oplossing en doorgaan met sancties. Iran blijkt daarvoor ongevoelig. Israël heeft een rode lijn getrokken. Welke rode lijn trekt de EU en de internationale gemeenschap? Een nucleair Iran is onaanvaardbaar.

Oekraïne

Vz. Ook de relatie met de Oekraïne zal aan de orde komen. Bepaald niet onbelangrijk voor de EU. Zal dit land gaan voor verdere samenwerking met de EU of met Rusland in de Euraziatische Economische Unie. Welke kant gaat dit op? Wat is Kiev's antwoord op de kritiek van de EU en de Raad van Europa over zijn beleid ten aanzien van veroordeling van politieke tegenstanders, zoals Julia Timosjenko?

Syrië

Tot slot spreek ik het verlangen uit dat de EU zich zeer goed rekenschap geeft van de benarde positie van minderheden in Syrië. We hebben al vaker met de minister gewisseld dat in het bijzonder de positie van christenen op dit moment zeer dramatisch is en grenst aan systematische zuivering.

Dank u wel