Het kan zo niet langer met arbeidsmigratie

Op 4 september debatteerde de Tweede Kamer over arbeidsmigratie. SGP-Kamerlid André Flach deed vijf voorstellen om grip te krijgen op dit weerbarstige onderwerp. Hieronder is zijn inbreng te lezen.

Het aantal arbeidsmigranten is in 15 jaar vier keer zoveel geworden. In meer dan de helft van de gevallen gaat het om laaggekwalificeerde arbeid. Momenteel gaat het om ongeveer 800.000 personen, maar trekken we die lijn door dan komen we op 1,2 miljoen arbeidsmigranten in 2030. In het hoofdlijnenakkoord staat het met ronde woorden: het is hard nodig om grip te krijgen op arbeidsmigratie. Je zou zeggen: wie wil dat nu niet? Maar wat betekent het precies, en hoe krijgen we greep op dit fenomeen? - Kan de minister alvast een tipje van de sluier oplichten van zijn plannen?

Kijk op economie
De roep om grip op migratie hangt samen met de vraag hoe de economie van de toekomst eruitziet. Wat de SGP betreft zetten we koers richting een waardengedreven economie. Daarbij is één ding helder: we moeten af van onze chronische verslaving aan arbeidsmigratie. Dat vraagt te veel van onze samenleving. Op het gebied van woningmarkt, zorg en sociale zekerheid. Ook de overlast en misstanden waarmee arbeidsmigratie regelmatig gepaard gaat, maken dat duidelijk. Om van deze verslaving af te komen, is het geen overbodige luxe werk te maken van een hoger geboortecijfer. Genoeg ingrediënten dus voor een uitgebreid demografiedebat hierover. Wordt dus vervolgd.

Grip op arbeidsmigratie
Maar hoe wil de SGP grip krijgen op arbeidsmigratie? Ik wil daarvoor een aantal voorstellen doen.

1. We spreken een richtgetal af voor het aantal arbeidsmigranten. Zo komt er meer duidelijkheid en wordt de overheid gedwongen in te zetten op langjarig beleid dat arbeidsmigratie vermindert. Daarbij laten we nadrukkelijk meewegen wat onze samenleving en woningmarkt op de lange termijn aankan. Uiteraard wordt daarbij rekening gehouden met specifieke vakkrachten die in Nederland niet te vinden en op te leiden zijn, maar wel cruciaal zijn voor onze economie. 
2. We gaan werk maken van alternatieven voor arbeidsmigratie, zoals innovatie, technologie en mensen die aan de slag willen maar nog niet kunnen.Ruim 400.000 mensen in de bijstand, 1 miljoen mensen met een beperking en een groot deel van de statushouders heeft nog altijd geen baan. Reden genoeg om hén verder te helpen voordat we buitenlandse arbeiders hiervoor uit te nodigen. 
   • Wil het kabinet starten met een offensief om actief in te zetten op het mobiliseren van dit onbenutte potentieel? 
3. Misstanden stevig aanpakken.De cowboys onder de huisvesters en uitzenders moeten hard worden aangepakt, waarbij de goeden niet onder de kwaden mogen lijden. Het toezicht door een gemeente en de Arbeidsinspectie kan hierin een grote rol spelen. Het is opvallend dat het in dienst nemen van illegale werknemers vaak onbestraft blijft. Zelfs als je een boete krijgt, loont de overtreding in veel gevallen nog. 
   • Is de minister bereid te kijken hoe de handhaving kan worden opgeschroefd?
   • Hoe kan de bekendheid bij werkgevers met de eisen van de Wet arbeid vreemdelingen vergroot worden? 
   • En hoe zorgen we ervoor dat er voortaan écht een afschrikwekkende werking van de boetes uitgaat? 
4. Ga binnen de EU in gesprek over beperking arbeidsmigratie.De Europese Unie lijkt nog altijd de loftrompet op te steken als het over arbeidsmigratie gaat. Er moet nu zelfs een Tinder voor arbeidsmigranten komen. Om te beginnen wil mijn fractie dat er een streep gaat door de overkomst van arbeidsmigranten vanuit Marokko, Egypte en Tunesië, zoals de Commissie wil. Is de minister het daarmee eens? De SGP dringt aan op het aankaarten van de negatieve gevolgen van vrij verkeer van personen binnen de EU. Zo willen wij dat lidstaten de ruimte krijgen woon- of werkvergunningen te vragen van EU-arbeidsmigranten. Daarnaast moet de Europese sluiproute voor arbeidsmigratie via A1-constructie tegengegaan worden. 
   • Gaat dit kabinet hier in Europees verband steun voor zoeken? 
5. Zet in op terugkeer van arbeidsmigranten.Teleurgestelde arbeidsmigranten uit Midden- en Oost-Europa belanden vaak in de spreekwoordelijke goot. Wie door een stad als Rotterdam loopt, komt ze heel regelmatig tegen: mensen uit Midden- en Oost-Europa die hierheen kwamen voor werk, maar nu zonder baan en zonder dak op straat wonen. Drank of drugs zijn dan helaas vaak niet ver weg, en vaak nog de enige vrienden. Hen kunnen we niet aan hun lot overlaten. Het zou goed zijn als deze mensen geholpen worden terug te keren naar hun thuisland. 
   • Wil de minister de inzet op remigratie van arbeidsmigranten vergroten? 
   • En is hij bereid zich in te spannen voor uitbreiding en structurele financiering van de pilots voor arbeidsmigranten met deze problematiek?

Ik hoor graag de reactie van de minister op deze vijf voorstellen.