'Hartverscheurend én hartverwarmend' #corona debat 6

Bekijk hier de bijdrage van Kees van der Staaij aan het zesde plenaire Kamerdebat over de coronacrisis. Gehouden op 16 april 2020.

"Hartverscheurend én hartverwarmend." Zo vatte een zorgbestuurder het dagelijks leven in de verpleeghuizen treffend samen. Herkenbaar, en niet alleen voor verpleeghuizen. Hartverwarmend is de tomeloze inzet van al die zorgwerkers, vrijwilligers, leerkrachten. Mag ik in dit verband ook onze krijgsmacht noemen, artsen en verpleegkundigen die bijspringen in ziekenhuizen, vrachtwagens van de Landmacht die beademingsapparaten brengen. Iets om mee te nemen naar de wereld na deze crisis!

Hartverscheurend is het verdriet vanwege de plotselinge dood van geliefden. De pijn omdat je je lieve vader of moeder, man of vrouw niet meer mag omhelzen. Je wordt er heel stil van, zo veel pijn, verdriet en rouw.

Het verdrietige en het hoopgevende kwam tijdens de afgelopen Paasdagen bijzonder bij elkaar. Het trof mij dat de Britse koningin Elizabeth in een toespraak benadrukte: "Pasen is niet geannuleerd. Sterker, we hebben Pasen, de goede boodschap van Christus opstanding, harder nodig dan ooit." 

Nu het aantal mensen op de IC’s gelukkig wat afneemt, richt de schijnwerper zich meer op de situatie buiten de ziekenhuizen. En dat is meer dan terecht!

Verpleeghuizen
Ik denk aan de verpleeghuizen, de thuiszorg, mensen met een persoonsgebonden budget. Diep respect! Het tekort aan beschermingsmiddelen is met het nieuwe verdelingsmodel niet zomaar opgelost. We zijn het aan deze zorgwerkers verplicht hier met man en macht op te blijven inzetten!

Als het hoofddoel van alle maatregelen is om ‘kwetsbare mensen te beschermen’, moeten we méér zicht krijgen op het aantal besmettingen en sterfgevallen in tehuizen en thuis. Wanneer is dit geregeld?

Gehandicaptenzorg
Voor mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking zijn de coronamaatregelen een drama. Anderhalvemeterzorg in een sector waar liefdevolle aanraking zó belangrijk is… Waarom staan kwetsbare mensen met een beperking zo achteraan als beschermingsmiddelen en testmaterialen worden verdeeld?

Bij de toekomstige versoepeling van maatregelen komt het aan op maatwerk. Dat bleek mij gisteravond weer in een videogesprek met jongeren met een lichamelijke beperking in Ridderkerk. Enerzijds gaven zij aan: wees heel voorzichtig, wij horen bij de kwetsbare personen. Aan de andere kant hopen zij dat de eventuele versoepeling niet alleen voor anderen geldt. Kabinet, kijk goed naar extra ruimte voor deze kwetsbare mensen in de anderhalvemetersamenleving. Deze jongeren vroegen zich af of de nieuwe Donorwet wel op 1 juli in werking kan treden, nu de communicatie daarover door de Coronacrisis minder uit de verf komt. Graag een reactie op dit punt.

Exit-strategie
De SGP wil kansen en risico’s van het gebruik van apps op vrijwillige basis zorgvuldig wegen. Ik pleit ervoor ook na te denken over een plan zónder het gebruik van apps.

Eerder vroeg ik aandacht voor de rechtsstatelijke kaders van alle maatregelen. Een noodverordening moet zo kort mogelijk duren. Inperkingen van vrijheidsrechten vragen grote zorgvuldigheid. De motie die ik vorige week samen met collega Jetten indiende om hierover advies te vragen aan de Raad van State wil ik vanavond in stemming brengen.

Het is goed dat het kabinet allerlei sectoren laat nadenken om zich voor te bereiden op de anderhalvemetersamenleving. Ik mis echter nog de aandacht voor de kerken. Wordt ook goed nagedacht over de voorwaarden waaronder kerkdiensten weer met meer mensen bijeen kunnen komen?

In deze tijd van Corona en van beperkende maatregelen kan onze wereld zomaar klein worden. Laten we echter kwetsbare mensen verder van huis in landen met gebrekkige zog niet vergeten. Zou het niet een idee zijn om de Adviesraad Internationale Vraagstukken advies te vragen over een zinvolle focus van een Nederlandse bijdrage?