Geen taakstraf meer voor hinderen hulpverleners en handhavers

Lees of bekijk hier de bijdrage van SGP-Kamerlid Roelof Bisschop aan het debat over de Wet uitbreiding taakstrafverbod. 

Demonstranten belagen agenten met stenen, molotovcocktails, knuppels en messen; Demonstranten gooien stenen en zwaar vuurwerk naar politie; Motoragent vlucht voor groep relschoppers; Ambtswoning burgemeester extra beveiligd; Relschoppers bekogelen ziekenhuis tijdens de wisseling van dag- en avondploeg. Schokkende krantenkoppen, maar de afgelopen dagen was dit de realiteit waarin ons land verkeerde.

De realiteit waar hulpverleners en andere personen met een publieke taak helaas te vaak mee te maken krijgen. Het plegen van openlijk geweld past niet in onze samenleving, en zeker niet tegenover hulpverleners. Het is volstrekt onacceptabel om de personen die aangewezen zijn om hulp te verlenen aan burgers, de veiligheid waarborgen en zorgen voor de openbare orde, te belagen en de uitvoering van hun werk onmogelijk te maken. Achter dat uniform en onder die pet gaat ook een persoon schuil. 

Een persoon die thuis ook een gezin heeft zitten dat hoopt dat vader of moeder ‘s avonds weer veilig thuiskomt. Personen met een publieke taak zouden hun werk ongestoord moeten kunnen doen om de veiligheid en gezondheid van een ieder in Nederland te kunnen waarborgen. Wanneer zij belaagd worden en er geweld toegepast wordt tegen deze personen druist het, wat de SGP-fractie betreft, in tegen het rechtvaardigheidsgevoel als enkel een kale taakstraf wordt opgelegd.

De taakstraf is een straf voor minder zware misdrijven of misdrijven onder verzachtende omstandigheden. Geweld en agressie tegen personen met een publieke taak valt daar wat de SGP-fractie betreft zeker niet onder. De SGP-fractie staat daarom achter de uitbreiding van het taakstrafverbod om geweld tegen personen met een publieke taak harder aan te kunnen pakken.

Taakstraffen
Uit onderzoek is gebleken dat tussen 2015 tot 2020 honderden kale taakstraffen werden opgelegd voor mishandelingen van personen met een publieke taak. Tussen deze misdrijven zitten ook gevallen van zware mishandeling. Het is niet te verklaren aan hulpverleners dat we het ene moment met zijn allen een applaus voor de zorg geven, en dat er een aantal maanden later een ziekenhuis bekogeld wordt. Hulpverleners verdienen ons respect, laten we dat ook in onze wetgeving tonen en het overtreden hiervan streng straffen.

Uitvoeringsconsequenties
De SGP-fractie vindt het belangrijk dat er naast goede wetgeving, ook adequaat en effectief gehandhaafd kan worden tegen verdachten van geweld tegen personen met een publieke taak.

Tijdens jaarwisselingen, maar ook tijdens de rellen van afgelopen weekend is gebleken dat geweld tegen personen met een publieke taak voornamelijk plaatsvindt in ‘groepsverband’.

Het is niet altijd mogelijk om tijdens een politie-ingrijpen te verifiëren welke personen zich schuldig maken aan openlijke geweldpleging.

• Kan de minister aangeven hoe dit wetsvoorstel voorziet in effectieve handhaving?
• Is de minister voornemens om bij vermoedelijke opstootjes agenten uit te rusten met bodycams?

Boa’s krijgen geregeld te maken met geweld. Zij zijn onvoldoende uitgerust om hier adequaat tegen op te treden en moeten te vaak kiezen om te vluchten in plaats van het geweld aan te pakken.

• Is de minister bereid om de uitrusting van boa’s te heroverwegen in het belang van hun eigen veiligheid?

Aantasting openbaar gezag
In het wetsvoorstel lees ik dat de intentie van de minister is dat geweldsmisdrijven begaan tegen deze personen, als ernstige misdrijven moeten worden aangemerkt. Deze bijzondere ernst bestaat erin dat naast de aantasting van de lichamelijke integriteit van deze slachtoffers, met het gepleegde geweld ook het openbaar gezag wordt aangetast, de taakuitoefening wordt belemmerd of dat onder de dreiging van fysiek geweld een risico op een dergelijke belemmering ontstaat. De SGP-fractie constateert dat niet enkel fysiek geweld tegen hulpverleners het openbaar gezag aantast. Ook het bedreigen van ambtspersonen in de privésfeer kan niet getolereerd worden. Als personen met een publieke taak thuiskomen zouden zij zich geen zorgen hoeven te maken over de veiligheid van hun gezin. Dit kan zich uiten in het bekrassen van hun privéauto of het lek steken van de fietsbanden van hun kinderen.

• Is de minister bereid om het wetsvoorstel uit te breiden ter bescherming van de privésfeer van personen met een publieke taak?

Daarnaast zorgt het vernielen van goederen en het onklaar maken van voertuigen die gebruikt worden door personen met een publieke taak voor een aantasting van het openbaar gezag gezien de veiligheidsrisico’s die hiermee gepaard gaan. Slachtoffers kunnen niet vervoerd worden in een vernielde ambulance, agenten kunnen zich niet verplaatsen in een in brand gestoken politiewagen. Het belemmeren van hulpverlening is geen licht misdrijf waar een kale taakstraf op hoort te rusten, je kunt mensen in levensgevaar brengen, een sterk signaal van de wetgever is nodig.Het amendement dat ik heb ingediend beoogt deze aanvulling op dit wetsvoorstel.

• Kan de minister dit amendement van een reactie voorzien?

Conclusie
We kunnen niet zonder hulpverleners, ze verdienen onze waardering, zeker nu. Hulpverleners mogen niet bang zijn om naar hun werk te gaan. Wij moeten kunnen vertrouwen op hulpverleners in tijden van nood. Laten wij voor stevige wetgeving zorgen waar zij op kunnen vertrouwen. En dat allemaal in uiterst menselijk bewoordingen uitgedrukt. Uiteindelijk gaat het ook om een hoger vertrouwen dat weet u allen en ik draag dat graag uit vanuit mijn staatkundig gereformeerde achtergrond.