Financiële steun JA, Superstaat NEE

Dinsdag overlegde de Tweede Kamer over de financiële steun voor lidstaten van de EU. Lees hier de bijdrage van SGP-Kamerlid Chris Stoffer.

"Europa gaat gebukt onder een gezondsheidscrisis. Geen enkel land kan die crisis zelf oplossen, we hebben elkaar nodig. Het is niet alleen ‘nemen’ in deze gezondheidscrisis, we moeten ook ‘geven’. De SGP is daarom warm voorstander van samenwerking op het gebied van medische hulp. Goed als er kennis gedeeld kan worden. Of als we op termijn zelf medische apparatuur kunnen sturen. Mooi als er gezamenlijk opgetrokken kan worden bij de ontwikkeling van een vaccin. Dat ‘geven’ kan ook een financiële bijdrage betekenen voor de aankoop van medische apparatuur. Ik hoor graag van de minister hoeveel steun er is voor het Nederlands voorstel voor een apart fonds gericht op medische hulp?

Ik zie naast de gezondsheidscrisis nog een ander gevaar op het Europese toneel.
Het gevaar dat de EU van deze gelegenheid gebruik maakt om zich nóg meer macht toe te eigenen. Er worden, zo valt mij op, allerlei maatregelen genomen en opgeworpen die niet direct gelinkt zijn aan de crisis op medisch vlak.

Wat de SGP betreft:

• Komen er geen eurobonds, en worden er ook niet op een ándere manier extra gezamenlijke schulden aangegaan;
• Wordt het ESM alleen ingezet als andere mogelijkheden uitgeput zijn en onder strenge voorwaarden;
• En worden geen maatregelen genomen die een transferunie ook maar een stapje dichterbij brengen.

Ik heb twee vragen aan de minister: heeft de minister ook de indruk dat de gezondheidscrisis aangegrepen wordt om verdere Europese eenwording te versnellen? En wat vindt hij ervan dat de ECB verder gaat dan de zelf opgelegde norm om maximaal 33% van de staatsschuld van een land op de kopen?

Kritiek op sommige Europese maatregelen wordt nauwelijks geaccepteerd. We zagen het vorige week gebeuren bij de minister, die een stortvloed van kritiek over zich heen kreeg. Van de weeromstuit excuseerde de minister zich en trok hij vervolgens zijn portemonnee. Ik zou de minister eerder een steuntje in de rug willen geven, in plaats van met een opgeheven vingertje hem terecht wijzen. Mijn stelling is: je kunt heel goed empathisch zijn en je naasten helpen, zonder maatregelen te nemen die een Europese eenheidsstaat dichterbij brengen. Ik hoor ook graag wat de inzet van de minister vanmiddag wordt. Wat kan er volgens hem wel, en waar trekt hij de grens?

Lidstaten moeten eerst in de eigen kas kijken en gebruik maken van de vele maatregelen die al genomen zijn. En als die eigen kas dan leeg is? Dan kan de EU bijspringen om de gevolgen van de coronacrisis aan te pakken. Lidstaten moeten elkaar in tijden van een crisis als die van nu helpen. Gericht op bestrijding van de gezondheidscrisis. Niet karig, wel ruimhartig.