Europees asielbeleid

 Waar gaat dit heen? Hoe lang blijft dit duren? Kunnen we dit aan? Die vragen leven bij vluchtelingen, op zoek naar een betere toekomst. Die vragen leven ook bij burgers die de vluchtelingenstromen op zich af zien komen. Wie houdt zijn hart niet vast?

Verlegenheid met de overweldigede problemen mag niet tot verlamming of verharding leiden. We kunnen onze grenzen niet zomaar op slot doen en we mogen ons hart niet zomaar sluiten. De vreemdeling die in nood bij ons aanklopt, verdient ruimhartig herbergzaamheid. Wie naar Nederland vlucht om zijn leven te redden, moet kunnen rekenen op  een veilige haven.

Nederland heeft de afgelopen jaren tienduizenden vluchtelingen opgenomen.
In de eerste helft van dit jaar biedt Nederland alleen al aan 7.000 Syriërs opvang.
Er gebeurt dus heel veel goeds. Helaas blijkt dat toch slechts een druppel in een emmer.
Ons inzicht is beperkt en onze armen zijn te kort, zoals iemand deze week tegen me zei.

Dat we ons hart moeten openen voor vluchtelingen betekent niet dat de deur van het asielbeleid ook wagenwijd open moet. Het is belangrijk dat de overheid kritisch en terughoudend blijft. Waarom zouden noordelijke landen bijvoorbeeld tienduizenden burgers uit de Balkan moeten opvangen? Waarom moeten we vreemdelingen opvangen uit veilige Afrikaanse landen zonder oorlog? Arm is iets heel anders dan onveilig. De integratie van deze groepen kan veel spanning en frustratie opleveren. Zowel voor onze samenleving als voor deze vreemdelingen is dat teleurstellend. Zet de regering er voluit op in dat degenen die terug kunnen ook terug gaan? Wie hier niet hoeft te komen, moet op deze manier ontmoedigd worden.

De SGP maakt zich geen illusies als het gaat om oplossingen voor wereldwijde problemen.
De werkelijkheid blijkt gebroken en weerbarstig. Dat betekent niet dat we bij de pakken gaan neerzitten. We moeten oplossingen allereerst zo dicht mogelijk bij de bron blijven zoeken, in de regio’s van herkomst. De SGP steunt dat streven van het kabinet.
Gaat het kabinet in Europa bepleiten dat de financiële middelen die volgens de VN nodig zijn er ook  komen? Worden ook de golfstaten aangesproken hun verantwoordelijkheid te nemen? Gaat het kabinet voorkomen dat de kosten voor opvang in Nederland steeds verder ten laste komen van projecten die problemen in de regio aanpakken?

De SGP vindt dat lidstaten verantwoordelijk moeten blijven voor het asielbeleid. Vluchtelingen hebben nu niets aan het wijzigen van Europese kaders, maar aan meer hulp binnen bestaande kaders. Lidstaten die onder hoge druk staan, verdienen extra Europese ondersteuning. Waaromlaat de supersonische aanpak van de Europese Commissie  in Zuid-Europa al manden op zich wachten? Zet de regering er ook op in dat richtlijnen worden nageleefd en dat het  shoppen tussen lidstaten en rondzwerven van asielzoekers wordt voorkomen?

De SGP vindt het belangrijk dat Nederland oog houdt voor bijzonder kwetsbare groepen.
Het kabinet benoemt in de brief wel LHBT, maar de SGP mist de benarde ernstig bedreigde  positie van christenen.
Zij leven onder dreiging van allerlei radicaal-islamitische groepen, zelfs in opvangkampen.
Wil het kabinet de  VN richtlijnen meegeven bij het selecteren van vluchtelingen?
Gezien hun culturele achtergrond passen juist christenen ook goed bij onze samenleving.