6 november 2015

Eenverdieners (Column)

Column Nederlands Dagblad

Drie weken gelden werd de eerste motie van onze kersverse fractievoorzitter Peter Schalk in de Eerste Kamer aangenomen. Een mooie start. De motie roept de regering op met voorstellen te komen om een eind te maken aan de oneerlijke fiscale behandeling van eenverdieners ten opzichte van tweeverdieners. Als eenverdiener betaal je in de meeste gevallen minimaal zo'n 8000 euro per jaar meer aan belasting. Dat is bijna 700 euro per maand!

Politiek gezien is er alle reden voor andere partijen om aan de SGP-kant mee te strijden. Bizar genoeg gebeurt dat echter nog niet door de coalitie. Uit onderzoek blijkt dat er maar liefst twaalf keer zoveel VVD'ers eenverdiener zijn als SGP'ers. Terwijl een collega in de Kamer inschatte dat 100 procent van de SGP'ers eenverdiener zou zijn, blijkt dat slechts 20 procent te zijn. Maar liefst 96 procent van de eenverdieners stemt geen SGP. En wij maar knokken ...

Tienstammenrijk

Nu kunt u gerust zijn: wij blijven vechten tegen deze fiscale discriminatie. Want het gaat ons niet in de eerste plaats om eigenbelang, maar om een rechtvaardig belastingstelsel. De geschiedenis van koning Rehabeam laat zien welke gevolgen een oneerlijk belastingstelsel kan hebben. Door de te hoge belasting die Rehabeam oplegt, splitst het volk Israël in een tien- en een tweestammenrijk. Dit voorbeeld geeft maar weer eens aan dat ook praktische politiek principieel is. Het goede voor het land zoeken is niet beperkt tot zeer essentiële thema's als het beschermen van het leven en de weldaad van de zondagsrust, maar gaat ook over zoiets praktisch als eerlijke belastingen.

En dan blijkt ook nog eens dat de meeste eenverdieners niet eens vrijwillig kiezen voor het 'eenverdienerschap'. Uit onderzoek van Maurice de Hond blijkt dat:

een kwart van de eenverdieners een chronisch zieke of gehandicapte partner heeft;
van een kwart de partner gewoon geen baan kan vinden; een kwart andere redenen heeft waarom de partner niet werkt, zoals een studie of pensioen; een kwart thuisblijft voor de kinderen.

Partijen die maar hameren op het economisch zelfstandig zijn van vrouwen, moeten deze cijfers eens op zich laten inwerken. In 75 procent van de gevallen zou de partner misschien best wíllen werken, maar het kán gewoon niet. En die overige kwart kiest welbewust voor een eigen verdeling van arbeid en zorg. Prachtig toch?

Ik snap dat ouderwetse partijen als D66 nog in het denken van de vorige eeuw vastzitten. Vanuit Den Haag proberen zij mensen in een bepaalde richting te dwingen. De SGP kijkt liever vooruit. Wij geloven dat mensen zelf heel goed een eigen keus kunnen maken tussen de zorg voor hun kinderen, vrijwilligerswerk, mantelzorg en betaalde arbeid. Daar hebben ze de overheid niet voor nodig. Althans, als die overheid met een fatsoenlijk en eerlijk belastingstelsel komt en hen in staat stelt om vrij te kiezen. Zonder dwang via enorme fiscale voor- en nadelen.

Emancipatie

Volgens het fiscaal recht heeft de overheid niet het recht belasting te heffen over inkomen dat nodig is voor primaire levensbehoeften. Daaraan is in het verleden handen en voeten gegeven door een belastingvoordeel per volwassene en kinderbijslag per kind. Maar toen kwamen er partijen die emancipatie hoog in het vaandel hadden staan. Jaar op jaar werden de voordelen voor eenverdieners minder en die voor tweeverdieners meer. Het trieste gevolg is dat je nu als eenverdiener duizenden euro's misloopt.

De motie-Schalk c.s. ligt er nu. De grote vraag is wat de regering gaat doen. Tot nu toe wil de regering nog niet met een oplossing komen. Dat is geen goed teken. Want deze discriminatie steekt ons als een graat in de keel.

Nu wil het geval dat de regering een meerderheid in de Tweede Kamer heeft, maar niet in de Eerste. Om de kans op een positief oordeel over het Belastingplan te verhogen, is nodig dat de regering in beweging komt. Ik besef dat de gigantische kloof tussen een- en tweeverdieners niet in één keer gedicht kan worden. Maar er zal nu toch echt een stap in de goede richting gezet moeten worden.

Volgende week wordt het Belastingplan plenair behandeld en moet er gestemd worden. Ik ga ervan uit dat het kabinet dan eindelijk luistert naar onze alleszins redelijke wensen …

Verschil in belastingdruk tussen één- en tweeverdieners.