Een school is meer dan een stenen gebouw

In commissieverband debatteerde de Tweede Kamer op woensdag 31 mei over zorg en onderwijs. Namens de SGP sprak Roelof Bisschop. Zijn bijdrage is hieronder te lezen.

Een school is meer dan een stenen gebouw met een hoop individuen erin. In de school leeft een gemeenschap. Dat is voor kenners van het onderwijs natuurlijk niets nieuws, maar voor beleidsmakers is het wel een nuttig les uit het rapport over de financiering van zorg in het onderwijs. Bekostiging van zorg per individu kan een heuse plaag worden voor het onderwijs. De SGP is daarom blij dat we na lang en gedegen onderzoek een richting in kunnen slaan met meer collectieve financiering.

Ik blijf meteen even stilstaan bij een opvallende constatering in het rapport:
“In het onderwijs is men zo gewend om zorg te bieden wanneer niemand anders het doet, dat het normaal lijkt om zorghandelingen te verrichten die niet bij het onderwijs horen.”Dat brengt mij tot een vraag aan beide bewindslieden: is het ook een bewust doel van de nieuwe financiering om de taken van onderwijspersoneel en zorgpersoneel duidelijker te scheiden?

Het voorstel kent het risico dat een kloof ontstaat tussen de zorg op school en thuis. Dan hebben het probleem binnen de school opgelost, maar neemt de frustratie tussen school en thuis toe. Dat is misschien onvermijdelijk, maar dat brengt we wel tot twee vragen aan de minister:

1. Kan hij bevestigen dat scholen, net als gemeenten, hulp moeten inzetten die aansluit bij de achtergrond en behoeften van leerlingen en ouders
2. Zou het niet goed zijn om te verkennen of er andere manieren nodig zijn om alle ouders collectief te betrekken dan de huidige werkwijze van de medezeggenschap?

Het rapport geeft een realistisch beeld van het tijdpad: we zijn zeker drie jaar verder voordat een nieuw model kan gaan werken. Het zou jammer zijn als veel scholen tot die tijd moeten doormodderen in de huidige rompslomp. Welke mogelijkheden ziet de staatssecretaris om met het oog op het nieuwe systeem meer gemeenten en zorgkantoren te bewegen en te verleiden om alvast met collectieve bekostiging aan de slag te gaan?

Tot slot kom ik bij de positie van de samenwerkingsverbanden passend onderwijs. De aangekondigde voortijdige korting op de bekostiging zorgt voor veel onvrede en onzekerheid. Juist in een tijd waarin onderwijsmensen alles op alles moeten zetten om elke leerling te kunnen ondersteunen. De SGP vindt het ook onbevredigend dat de samenwerkingsverbanden nauwelijks een inhoudelijke reactie en toelichting krijgen. Ik zou graag zien dat we met elkaar samenwerken richting het beoogde doel, in plaats van tegenover elkaar te staan. Daarom zal ik de aangehouden motie in stemming laten brengen en daarin pleiten voor een verlening van het actieplan met een jaar om alle middelen een goede bestemming te geven. Graag hoor ik de reactie van de minister.