Debat abortus

Wij geloven in het recht van de vrouw om baas te zijn over haar eigen lichaam. En zij verdient dit recht, ongeacht de plek waar zij woont. Zelfs als die woonplaats de baarmoeder van haar moeder is.

Voorzitter, ik had het niet gedacht, maar vandaag citeer ik een uitspraak van de vrouwenbeweging ‘Feminists for life’, een Amerikaanse vereniging van feministen.

Nu kan er veel gezegd worden over de SGP, behalve dat wij dwepen met het feminisme. Maar steun voor het ongeboren leven komt soms wel uit onverwachte hoek.
Zo verscheen in het liberaal reveil een moedig artikel, waarin met onvervalst liberale argumenten serieuze vraagtekens worden geplaatst bij de abortuswetgeving en -praktijk. Ik ben benieuwd wat de minister van dit artikel vindt?

Ook binnen de huidige wet past het voluit het aantal ‘onontkoombare noodsituaties’ te verminderen. Wil de minister dat?
Hoe komt het  dat er nog steeds zoveel herhaalde abortussen plaatsvinden? Waarom daalt door betere preventie het aantal abortussen niet, zoals in Duitsland wel? 

Onderzoek TNS NIPO

TNS NIPO heeft onderzoek gedaan naar de houding van Nederlandse bevolking ten opzichte van abortus. Ik wil de minister de resultaten graag ook overhandigen.
Ik wil er voor nu drie punten uitlichten.

1. Een meerderheid van 58% is het eens met de stelling: het is belangrijk dat de redenen voor een abortus of het uitdragen van een zwangerschap geregistreerd worden. De SGP pleit ervoor om de redenen waarom vrouwen kiezen voor een abortus geregistreerd worden. Zo kan bijvoorbeeld bij financiële problemen adequate hulpverlening aangeboden worden. Ik hoor graag de reactie van de minister hierop.
2. In de tweede plaats blijkt dat een grote meerderheid (81%) voorstander is van onafhankelijke voorlichting, buiten de abortuskliniek. Deelt de minister de conclusie dat voorlichting beter kan worden gegeven door een  onafhankelijke partij, zoals FIOM, SIRIZ of de huisarts? De SGP is voorstander van zo’n verplichte counseling, zoals ook in bijvoorbeeld Duitsland en Frankrijk geldt.
3. Als derde punt noem ik de breed gedeelde wens (60%) om zwangere vrouwen meer te informeren over alternatieven voor abortus. Ik denk dan aan afstaan ter adoptie of pleegzorg, maar ook aan eventuele financiële steun of hulp bij het voorzien in huisvesting. 

Vindt de minister het met de SGP wenselijk dat er een richtlijn komt voor de voorlichting en het wijzen op de mogelijke alternatieven en ondersteuning? Op welke manier kunnen de alternatieven beter in beeld komen?

Gevolgen abortus

Graag wil ik ook nog aandacht vragen voor de gevolgen van abortus voor de vrouwen die het ondergaan hebben. Zeker ook de psychische gevolgen zijn vaak groter dan gedacht, Zo blijkt uit onderzoek van de Rutgersstichting én horen wij ook vanuit praktijkverhalen.  Hoe is gewaarborgd dat die informatie ook van te voren eerlijk gedeeld wordt? Welke mogelijkheden ziet de minister om hulpverlening te verbeteren voor vrouwen die er nadien mee te kampen hebben?

Herhalen evaluatie Waz

Voorzitter, de enige keer dat de Wet afbreking zwangerschap is geëvalueerd, was in 2005. Dit is intussen elf jaar geleden, en volgens de SGP is er alle reden om dit opnieuw te doen. Is de minister bereid opdracht te geven voor een nieuwe evaluatie?

NIPT

Voorzitter, tenslotte over de NIPT.
Ik betreur het dat de minister deze weg verder op wil.
Waarom nam ze eergisteren een voorschot op het advies van de Gezondheidsraad?
Is zij het met mij eens dat de druk die van het aanbieden van zo'n test uitgaat, wordt onderschat en dat het aanvaarden van het leven, ook dat met aandoening of handicap, zo steeds minder vanzelfsprekend wordt?