De Staat van de Europese Unie

Lees hier de bijdrage van SGP-Tweede Kamerlid Roelof Bisschop aan het debat over de staat van de Europese Unie.

De altijd actuele podcast ‘Betrouwbare Bronnen’ stipte onlangs een belangrijk onderwerp aan. “Terwijl Nederland in formatietijd wacht op een kabinet, wachten Europa en de wereld niet op Nederland,” zo sloegen de presentators de spijker op de kop.

Als eerste noem ik de hernieuwde trans-Atlantische samenwerking.

• Hoe duidt het kabinet de afspraken hierover tijdens de G7-top?
• Steunen de premier en minister van Buitenlandse Zaken het idee van een Westerse variant op de ‘zijderoute’ als tegenhanger van China?

Ten tweede vraag ik om een inhoudelijke reflectie op de oproep van Schäuble in The Financial Times voor een gezamenlijk Europees beleid om de grote schulden uit de coronacrisis aan te pakken. Die schuldenberg zou zónder het enorme Covid-herstelfonds niet zo hoog zijn geweest. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe, wat zal ik zeggen, brandgevaarlijk dit is. Er zou zo’n oranje waarschuwingsbordje bij moeten staan: licht-ontvlambaar! Maar door de complexiteit én gevoeligheid hiervan, kijkt iedereen naar elkaar.

• Ziet de premier het gevaar van de gigantische schuldenberg waarmee het Corona-herstelfonds Nederland en de eurozone opzadelt?
• Vindt de premier het gezond dat een land als Griekenland, met een staatsschuld van ruim 200%, kan lenen tegen nauwelijks of geen rente? Dat kan toch niet goed gaan?
• Wat is het Nederlandse voorstel om dit probleem op te lossen?

Schäuble verwijst naar het ‘Hamilton moment’ dat in 1792 een ‘boost’ gaf aan de federalisering van de Verenigde Staten.

• Beaamt de premier dat de EU, in tegenstelling tot de VS, geen federale unie is, maar een verband van soevereine lidstaten, zodat bijvoorbeeld gezamenlijk schuldenpapier geen optie is?
• En is de premier het met mij eens dat de voorstellen van de EU, zoals het Herstelinstrument, wel die kant op gaan?

Het mag absoluut geen schuldendeling heten, maar laten we gewoon eerlijk zijn: dat is het natuurlijk wel.

Derde aandachtspunt is het eigenmiddelenbesluit. Wéér heeft de Commissie voorstellen voor nieuwe eigen middelen aangekondigd, zoals een digitale heffing en een koolstofheffing aan de grens.

• Ik vraag het kabinet hier, op basis van het subsidiariteitsbeginsel en het primaat van de lidstaten, níet in mee te gaan.

Mijn vierde vraag: wordt er, in het licht van de toenemende migratiedruk, nu eindelijk echt werk gemaakt van de lang beloofde migratiedeals met Afrikaanse landen, zodat de gevaarlijke oversteek van vluchtelingen wordt voorkomen?

Tot slot. Het kabinet wil een EU die ‘werkt voor de mensen’. Ik zie echter dat Europese instituties maar één doel hebben: méér EU. Eén reflex tonen: de juridische zweep over afwijkende burgers of lidstaten. Terreinen waar de EU niet bevoegd is, zoals familie en zorg, worden ingelijfd. Ik roep het kabinet opnieuw op om te bouwen aan een bescheiden en flexibele EU, met ruimte voor variatie, en de lidstaten aan het roer. Dat werkt pas écht voor ‘de mensen’! Werp een blik op deze prachtige Hollandse driekleur, en u weet wat ik bedoel!

Ook Europarlementariër Bert-Jan Ruissen heeft tijdens dit debat gesproken. Zijn bijdrage is hier te lezen.