27 oktober 2021
Chris Stoffer over 'Fit for 55'
Lees hier de bijdrage van SGP-Kamerlid Chris Stoffer over 'Fit for 55' en bekijk de interruptie van Chris Stoffer tijdens de bijdrage van Christine Teunissen van de Partij voor de Dieren en tijdens de termijn van staatssecretaris Yesilgöz-Zegerius van Economische Zaken en Klimaat.
Hoe verder weg van keukentafel en werkvloer, hoe makkelijker het is om klimaatambities op te leggen. Dát is in de kern het ongemak van de SGP bij de voorliggende klimaatplannen van eurocommissaris Timmermans.
Subsidiariteit
De Kamer heeft herhaaldelijk gevraagd om een grondige toets op de subsidiariteit en proportionaliteit van de klimaatplannen. Ik lees in de BNC-fiches 130 keer een positieve noot en 4 keer een negatief oordeel. Met tussendoor wat vraagtekens. Kortom, al weten we nog niet hoe het precies uitpakt, we zijn positief. Dat is de verkeerde volgorde! Waar is de kritische houding?
De redenering is vooral dat klimaat en energie iedereen aangaat en dat de EU daarom maar alles aan moet sturen. En dat is het dan zo ongeveer. Ik vind dat een enorme uitholling van het subsidiariteitsbeginsel. Waar blijft de onderbouwing van de subsidiariteitstoetsen? Staatssecretaris Yesilgöz-Zegerius schrijft dat alleen de uitkomsten van de subsidiariteits- en proportionaliteitstoetsen naar de Kamer zijn gestuurd. Wil zij de onderliggende analyses naar de Kamer sturen?
Een Europees emissiehandelssysteem voor industrie en energiesector met een steeds lager emissieplafond: heel goed. Dan heb je Europese samenwerking echt nodig. Maar voor bijvoorbeeld de gebouwde omgeving gaat die vlieger niet op.
Waarom zijn we als SGP hier zo scherp op? In de eerste plaats willen we een bestuur zo dicht mogelijk bij de burgers. Het kabinet toch ook? Dan moeten we voorzichtig zijn met alsmaar uitdijende klimaatmacht van de Europese Commissie. ‘Het moet van Brussel’ helpt niet voor het krijgen van draagvlak. In de tweede plaats kunnen allerlei subdoelen en regels vanuit Brussel de complexe verbouwing van onze energievoorziening doorkruisen. Het Planbureau wijst daar ook op. Het gaat om een ingewikkeld samenspel van beleid, markt, techniek en 17 miljoen spelers in het veld. Je kunt niet zomaar bouwstenen wegtrekken of verleggen. Voor je het weet heb je een ongewenst domino-effect of onevenredige gevolgen voor specifieke sectoren.
Zo kan de voorgestelde richtlijn energiebelastingen grote gevolgen hebben voor ons belastingstelsel. Afspraken over minimumtarieven? Prima, maar zaken als degressiviteit en de accijnsverschillen tussen benzine en diesel daar moet Brussel van afblijven. Het kabinet straalt veel te veel uit: we zien wel waar het schip strandt. Maar dan ben je te laat.
Haalbaarheid
Ff55, zo kort het kabinet het Fit for 55 maatregelenpakket af. Het is ook wat het kabinet uitstraalt: effe 55% van onze CO2-emissies reduceren. Was het maar waar. Helaas geeft het kabinet zich maar weinig rekenschap van de mogelijke gevolgen.
Verplicht 48% emissiereductie in gebouwde omgeving, landbouw, wegvervoer en kleine industrie in 2030 in plaats van de huidige 36% betekent nogal wat. De wijkenaanpak voor de gebouwde omgeving gaat nu al langzamer dan gedacht. En dan in acht jaar tijd een derde meer leveren…?
Het voorgestelde emissiehandelssysteem voor de gebouwde omgeving en wegvervoer betekent mogelijk 10 cent extra per kuub gas en per liter benzine. Is dat al naast de huidige paniek over de gasprijzen gelegd?
In 2030 zou tenminste de helft van alle industriële waterstof duurzaam geproduceerd moeten zijn. Dat betekent nogal wat: omgerekend 30 TWh aan éxtra duurzame energieproductie. Dat komt neer op een verdubbeling van de duurzame energieproductiecapaciteit die tussen nu en 2030 volgens het Klimaatakkoord nog gerealiseerd zou moeten worden. Hoe wil het kabinet dat ooit realiseren? In buitenland is voorlopig nog nauwelijks groene waterstof beschikbaar. Gaat de regering zich tegen deze plannen verzetten?
De Kamer heeft bij de Algemene Beschouwingen per motie gevraagd om wat betreft de klimaatplannen voor de niet ETS-sectoren, waaronder de gebouwde omgeving, een nadere analyse uit te voeren naar de gevolgen voor huishoudens, mkb en overheidsuitgaven. Goed dat het Centraal Planbureau dit oppakt. We moeten dit zo snel mogelijk in beeld krijgen en tot die tijd een voorbehoud maken.
Het kan niet zo zijn dat de regering de potentiële gevolgen negeert, omdat de details van de voorstellen nog niet ingevuld zijn, en dat als de details zich uitkristalliseren de regering zegt dat we te laat zijn om nog iets te kunnen
veranderen.
Ja, we willen en moeten af van fossiele brandstoffen, maar niet met de Brusselse olifant door onze porseleinenkast.
