Beroepsvissers in de storm

Binnenvisserij

De beroepsvisserij op de binnenwateren heeft oude papieren. Het is en prachtig ambacht. Beroepsvissers zitten echter in zwaar weer. Je zou kunnen zeggen: dat is hun probleem. Daar is de SGP het niet mee eens. Het is de overheid die een kunstmatige eiland in het IJsselmeer aan heeft laten leggen, middenin het paaigebied voor vis. Het is de overheid die gemalen en kunstwerken aan heeft laten leggen waardoor palingen lastig kunnen migreren. Verder heeft het waterkwaliteitsbeleid gezorgd voor een afnemende voedselrijkdom en is de verontreiniging van waterbodems niet de schuld van vissers. Om maar niet te spreken over het vangstverbod voor wolhandkrab. De overheid moet daarom haar best doen om de beroepsvisserij weer toekomstperspectief te bieden. De SGP is daarom blij dat de commissie Remkes aan de slag is gegaan. Het resultaat had misschien doortastender kunnen zijn, maar dat stokje neem ik graag over.

Verschillende patstellingen moeten doorbroken worden. Verschillende Visstand Beheercommissies worstelen met de opstelling van visplannen en de benutting van schubvis. Deze plannen moeten juist zorgen voor duurzame benutting van visbestanden door zowel sport- als beroepsvisserij. Ik noem de patstelling op het IJsselmeer na de ingetrokken spieringvergunningen. Tijdens het rondetafelgesprek zei bemiddelaar Van Kampen dat gewerkt wordt aan een Masterplan voor reductie van de IJsselmeervisserij, maar dat iemand dat moet gaan trekken en dat een fonds nodig is. Ik noem de patstelling rond de meerjarige financiering van het over de dijk zetten van paling. Tot slot noem ik de patstelling rond MSC-certificering van duurzaam gevangen paling. Beroepsvissers zetten miljoenen pootaaltjes uit, maar krijgen geen MSC-certificaat.

De SGP pleit daarom voor een soort deltacommissaris voor de binnenvisserij. Deze deltacommissaris moet de aanjaagfunctie gaan vervullen die nodig is om de genoemde patstellingen te doorbreken. En dan met name die rond de visplannen en op het IJsselmeer. Wil de staatssecretaris hier werk van maken?

De bemiddelaar voor het IJsselmeer bepleit een fonds voor duurzame IJsselmeervisserij. De sportvisserij wil meewerken. Het is redelijk dat ook het Rijk een bijdrage levert. Het Rijk is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de aanleg van het eiland De Kreupel, wat ten koste ging van vis- en paaigronden. Het Rijk wil ook 30 miljoen investeren in de Markerwadden, wat ook ten koste gaat van visgronden. Wil de staatssecretaris zich daarvoor inzetten?

Remkes adviseert om waterbeheerders structureel bij te laten dragen aan het over gemalen en kunstwerken heen zetten van schieraal. Een goed plan. De staatssecretaris wil dat echter overlaten aan de waterschappen. Dat is te vrijblijvend. Ook waterbeheerders moeten hun verantwoordelijkheid nemen. Het mag niet zo zijn dat alleen beroepsvissers de rekening voor aalherstel moeten betalen. Wil de staatssecretaris daarvoor zorgen?

Wolhandkrab

De wolhandkrab heeft veel beroering veroorzaakt. De Kamer heeft een motie aangenomen De staatssecretaris wil deze niet uitvoeren. Dat ontneemt binnenvissers in het rivierengebied nieuw perspectief. Eén van de aanbevelingen van de commissie Remkes is juist dat beroepsvissers zich meer op andere soorten dan de aal moeten richten, zoals de wolhandkrab. Maar helaas. Een cruciaal punt is het consumptieniveau waar je van uit gaat. Professor De Boer heeft tijdens het rondetafelgesprek aangegeven dat als je rekent met het gemiddelde consumptieniveau in Europa, zoals door het LEI aangegeven, er geen probleem is. Rikilt en nVWA gaan echter uit van een twee keer zo hoog consumptieniveau. Daarbij komt dat verschillende insiders, ook Chinezen, zeggen dat niet al het bruine vlees gegeten wordt. De hele krab wordt wel opgediend, maar bijvoorbeeld het maag- darmkanaal wordt er vaak uitgehaald. Dat maakt nogal wat uit voor de rekensom. Wil de staatssecretaris in kaart laten brengen wat de gemiddelde consumptie van wolhandkrab is.

Kaderrichtlijn Marien

Het Gemeenschappelijk Visserijbeleid valt onder de Kaderrichtlijn Marien. Deze Kaderrichtlijn is gericht op het bereiken van een goede milieutoestand met criteria die nadrukkelijk de visserij raken. Richting 2018 wordt de milieutoestand beoordeeld en moet beleid op basis daarvan aangepast worden. Hoe groot is het risico dat via deze achterdeur de visserij op termijn geconfronteerd wordt quotumbeperkende maatregelen? Het mag niet zo zijn dat het ministerie van Infrastructuur&Milieu en de eurocommissaris voor milieu het visserijbeleid gaan bepalen. Hoe zit dat?

Zeedagen

Tot slot nog de zeedagen. Aan de ene kant worden vissers om de oren geslagen met de aanlandplicht, aan de andere kant maakt de zeedagenregeling het voor vissers lastig om met discardsbeperkende vangsttechnieken te gaan vissen. Er zijn bijvoorbeeld onvoldoende zeedagen beschikbaar voor vissen met grote maaswijdtes, terwijl die juist nodig zijn voor minder discards. Wil de staatssecretaris op korte termijn in overleg met de sector om een plan van aanpak op te stellen, ook richting Brussel?