Bed Bad Brood

Barmhartig en rechtvaardig: zo moet er volgens de SGP invulling worden gegeven aan het vreemdelingenbeleid. Niemand die uitgeprocedeerd is opvang bieden, is onbarmhartig. Iedereen die uitgeprocedeerd is opvang blijven bieden tot in lengte van dagen, is onrechtvaardig. Dat is immers een ondermijning van de rechtsstaat. Als christelijke partij staan wij voor herbergzaamheid voor mensen in nood.

De vreemdeling moeten we liefhebben. Dat betekent dat we nooit tegen burgers zullen zeggen: kijkt u maar de andere kant op als u iemand dakloos op straat aantreft. De overheid staat in dienst van de gerechtigheid. Dat betekent ook dat het de taak van de overheid is om grenzen te stellen aan de toelating tot Nederland, om gezaghebbend onderscheid te maken tussen wie hier wel herbergzaamheid geboden moet worden en degenen tegen wie we uiteindelijk moeten zeggen: u kunt en mag hier niet blijven. Dat is in feite een onderwerp waar met al het politieke vuurwerk dat je eromheen kunt maken, een vrij brede consensus over is. Ja, we hebben in dit land een restrictief beleid te voeren. Ja, we zullen ook in onze opvang moeten onderkennen dat de overheidsverantwoordelijkheid begrensd is. Het meest weerbarstige waar we ook nu weer tegen aanlopen, is echter de vraag hoe nu om te gaan met die lastige situaties waarin mensen niet terug willen omdat ze echt menen dat ze niet terug kunnen, maar waarover gerechtelijke uitspraken zeggen, waarbij dossiers gewikt en gewogen zijn: wij vinden dat u wel terug moet. Dat is de meest weerbarstige problematiek, waarvoor door niemand hier een eenvoudige oplossing te vinden is.

Kijkend naar het akkoord dat voorligt, vinden we het een serieuze stap om een oplossing te bieden voor de problematiek rond de opvang, maar het ei van Columbus is het natuurlijk niet; er blijven ook open einden in zitten. Cruciaal is bestuurlijk draagvlak. Hoe schat het kabinet dat in? Is het niet heel belangrlijk dat ook gemeenten die wel praktisch geconfronteerd worden met die eventuele open einden van het beleid, draagvlak hebben voor de aanpak die vanuit het Rijk wordt gekozen?

Het voorstel om een voorfase in te bouwen, is een waardevolle aanvulling. Het biedt meer ruimte om mensen tot medewerking te brengen zonder dat opvang in het geding is. Alleen, het aantal locaties en de spreiding ervan over het land komen ons wat beperkt en Randstedelijk voor. Waarom nauwelijks locaties in het noorden, oosten en zuiden van het land? Levert dit geen onnodige rompslomp op, zoals lange einden heen en weer rijden? Worden succesvolle regionale voorzieningen hierdoor niet onnodig beperkt? Wordt de druk op die vijf steden niet onterecht verhoogd?

We missen ook duidelijkheid over het bieden van acute opvang in crisissituaties. De brief suggereert dat gemeenten helemaal geen opvang meer mogen bieden. Dat lijkt ons niet verstandig. Bovendien heeft de Centrale Raad van Beroep bepaald dat gemeenten maatschappelijke opvang mogen bieden zolang de rijksoverheid geen specifieke voorziening heeft. Hoe reageert het kabinet daarop? Is het ook niet wenselijk om hier een duidelijke wettelijke regeling voor te treffen, zoals Europese comités hebben aangegeven?

Ik rond af. De SGP staat voor barmhartigheid aan de vreemdeling en voor rechtvaardig beleid. Een brandend hart voor vluchtelingen die vrezen voor hun leven, maar barmhartig is niet weekhartig. Weekhartig loopt weg voor de gevolgen wanneer een zorgvuldig proces tot moeilijke resultaten leidt. Wie zijn hart laat spreken, moet ook zijn verstand blijven gebruiken. Dat is eerlijk en rechtvaardig. Daarmee is uiteindelijk de zaak van de vluchtelingen gediend.

Debat terugkeernota 20 september 1999 kort samengevat

Standpunten met betrekking tot illegalen die niet weg kunnen (met name door weigerachtige landen) en wel willen meewerken aan terugkeer:

• Coalitie van PvdA, VVD en D66: na vier weken op straat zetten, recht op vergunning enkel bij buiten schuld niet vertrekken (als vervanging van meewerkcriterium)
• VVD: vastzetten (bewaring), anders krijgen we een land waar structureel tweederangsburgers bestaan, 2000 mensen in Amsterdam die problemen veroorzaken en op straat zwerven
• D66: enorme aanzuigende werking wanneer uitgeprocedeerden bij voorbaat op opvang kunnen rekenen, als wij kijken naar de resultaten van het terugkeerbeleid in de afgelopen jaren is het begrijpelijk dat de regering tot de stap is gekomen om mensen op straat te zetten
• PvdA/GroenLinks: tijdelijke vergunningsancties kunnen noodzakelijk zijn als de asielzoeker aantoonbaar terugkeer frustreert, geleidelijk beëindigen van opvang
• CDA/GPV/RPF: opvangen, vergunning stap te ver, want ook een beloning voor weigerachtige landen
• SGP: grote zorg dat plannen een aanmoediging en bevordering van illegaliteit betekenen, meer mensen die zonder perspectief op straat zwerven, “ik zie met weinig vreugde de toekomstige discussies tegemoet over de vraag in welke gevallen misschien toch opvang moet blijven worden geboden”, meer duidelijkheid over welke gevallen welke vervolgopvang krijgen, bijvoorbeeld gesloten opvang
• Cohen: beleid dat mensen tot in lengte van jaren de mogelijkheid biedt om te vegeteren in een opvang is onwenselijk