Alert meedenken

Bij het debat over de regeringsverklaring heb ik een en andermaal recente uitspraken van de heer Wiegel aangehaald. Ik zal dat niet opnieuw doen. Wel dringt zich de vraagt op: wat is het regeerakkoord waard in tijden waarin juist veel burgers dringend behoefte hebben aan duidelijkheid? Hoe gaat het kabinet koers houden en vertrouwen winnen wanneer die koers voortdurend ter discussie staat?

In het advies bij de formatie heeft de SGP geadviseerd de basis van het kabinet te verbreden met het oog op breed parlementair draagvlak. Dat werd toen niet nodig geacht. Hoe kijkt de regering daar nu op terug? Hoe gaat het kabinet brede steun organiseren, niet alleen voor de extra maatregelen in 2014, maar juist ook voor het bredere pakket, zoals in de zorg en de sociale zekerheid?
Politieke steun is belangrijk, maar ook maatschappelijk draagvlak. Veel burgers zien de noodzaak van bezuinigingen in, maar ze zien die vooral bij de buurman . Hier ligt nog wel een uitdaging, voor het kabinet en voor de buurman….

De zorgen over de stijgende werkloosheid, over de stagnerende economische ontwikkeling, over de slechte toestand van de schatkist, blijven onverminderd groot. We hebben op te grote voet geleefd. Het is een illusie te denken dat we het wel redden zonder te snoeien in de overheidsuitgaven, zonder in te zetten op wezenlijke en structurele hervormingen. Met alleen fijne stimuleringsmaatregelen en de hoop op  betere tijden, komen we er niet. Het verder laten oplopen van de tekorten is onverantwoord. De overheid van de toekomst is slimmer en slanker.

De SGP steunt de inzet van het kabinet om met het oog op solide overheidsfinanciën met aanvullende maatregelen te komen.   Het pakket dat er ligt, is niet in beton gegoten, zo heeft het kabinet beklemtoond. We zullen daarom allereerst moeten bezien wat het gesteggel in de polder  nog voor wijzigingen brengt.

De samenhangende visie onder het maatregelenpakket vinden wij te mager.  De uitdaging is en blijft om met slim maatwerk te komen, gebaseerd op inhoudelijke keuzes.
Voor de SGP is van belang dat de uiteindelijke maatregelen een overtuigende bijdrage leveren aan de vermindering van het begrotingstekort. Daarnaast moeten de maatregelen de economie  stimuleren en niet frustreren. Zorgvuldig zal dus gekeken moet worden naar de te verwachten gevolgen voor consumentenbestedingen en bedrijfsinvesteringen. Hoe heeft het kabinet dit gewogen?

De SGP is bereid mee te denken over noodzakelijke maatregelen. Maar niet tot elke prijs. De SGP zal bijvoorbeeld bijzonder alert zijn op de effecten van maatregelen voor gezinnen en mantelzorgers. We zien dat de overheid een steeds groter beroep doet op de samenredzaamheid van burgers, terwijl ze eerst decennia achter elkaar zorgtaken van burgers heeft overgenomen. Doordat de noodzaak er minder was om naar elkaar om te zien, zijn de sociale netwerken soms ernstig verzwakt. Tegen die achtergrond maken wij ons zorgen over het voorgestelde tempo en de omvang van de bezuinigingen in de zorg. Mantelzorg en zorg voor elkaar zal veel meer gestimuleerd en fiscaal ondersteund moeten worden.  Essentieel is ook de dat de bezuinigingen niet de keuzevrijheid van burgers om te kiezen voor de zorg die zij belangrijk vinden, onder druk zetten.
Op het terrein van kinderopvang vinden wij nog steeds dat de overheid teveel financiële verantwoordelijkheid naar zich toetrekt. De uitgaven hieraan kunnen wat ons betreft in de toekomst stevig omlaag.

Snoeien in de overheidsuitgaven moet hand in hand gaan met stimuleren van de economische bedrijvigheid. Denk bijvoorbeeld aan twee pijlers onder onze welvaart: de bouw en de agrarische sector.
Waarom moet het maanden duren voordat een vergunning verkregen wordt voor bedrijfsverbouwing, terwijl aan het begin van het traject iedereen al weet dat het een prachtig plan is? Aanpak van regeldruk verlicht de lasten voor ondernemers, stimuleert de economie en kost de overheid weinig geld.

MdV. Dit kabinet wil graag bruggen bouwen. Alles is bespreekbaar, zo heet de uitgestoken hand. Maar gaat dit alleen over alles wat met geld en goed te maken heeft, of gaat het óók  over niet-materiele kwesties – zo vraag ik de minister-president?
Hoe gaat het met de vrijheid van onderwijs? Hoe gaat het met medisch-ethisch beleid? Wat blijft er over van de zondagsrust? De uitgestoken hand van het kabinet en de coalitiefracties is alleen overtuigend als niet tegelijkertijd tegen  schenen wordt geschopt. De minister-president kent ons goed genoeg om aan een half woord genoeg te hebben. Minder paars, en meer oranje, dat is de koers van de SGP.