Afscheidsbrief van Roelof Bisschop

"Mijn werk als Kamerlid heb ik meer dan elf jaar met vreugde mogen doen. Bij mijn afscheid als lid van de Tweede Kamer maak ik graag van de gelegenheid gebruik om heel veel mensen te bedanken." Roelof Bisschop schreef een bedankbrief die hieronder te lezen is. 

Beste mensen,

Bij mijn afscheid als lid van de Tweede Kamer maak ik graag van de gelegenheid gebruik om heel veel mensen te bedanken. Mijn werk als Kamerlid heb ik meer dan elf jaar met vreugde mogen doen. Met net zoveel plezier en dankbaarheid als ik daarvóór ruim vierendertig jaar in het voortgezet onderwijs en in de lokale en provinciale politiek werkzaam was.

De vreugde in het ambtswerk gedurende de afgelopen jaren werd krachtig gevoed door de fantastische sfeer en samenwerking binnen ons fractieteam, zowel tussen de Kamerleden onderling als met en tussen onze betrokken en inspirerende medewerk(st)ers. Met tomeloze inzet altijd bereid om bij te springen en te zorgen voor gedegen ondersteuning. Een hartelijk en welgemeend dankjewel daarvoor is eigenlijk veel te schraal. Daarom wens ik iedereen die een verantwoordelijke positie bekleedt zo’n team toe. Dat klinkt dan weer bijna te idyllisch, ik besef het. Als je echter in al die jaren wel een enorme toewijding hebt gezien en nooit één uur hebt hoeven besteden aan het oplossen van onderlinge fricties of vergelijkbare narigheden, lijkt me dat een betekenisvolle wens.

Ook de ondersteunende diensten van de Kamer hebben royaal hun aandeel in die arbeidsvreugde geleverd. De mensen van de receptie, bewaking en beveiliging die op het eerste gezicht vooral als gastvrouw en -heer optreden maar in werkelijkheid een veelomvattender taak hebben; de griffie in al haar geledingen die het Kamerwerk inhoudelijk faciliteren; de koks en restaurantmedewerk(st)ers die er plezier in hebben om je van het gewenste natje en droogje te voorzien.
Dat geldt ook voor al die anderen die op de achtergrond ervoor zorgen dat alles soepel verloopt: de Kamerbodes, de mensen van Bureau Wetgeving, van de Dienst Verslag en Redactie, van de Dienst Informatie en Archief, van de Dienst Analyse en Onderzoek, de ICT-deskundigen die de digitale middelen en infrastructuur faciliteren en bewaken, de mensen die door hun zorg voor beeld en geluid het bredere publiek bedienen, en de mensen van de repro en postkamer, de logistiek en het magazijn. Daarnaast de mensen van Bureau Evenementen en Hasna van de kunstcollectie, die de aankleding en het gebruik van het Kamercomplex voortdurend veraangenamen. En niet te vergeten: de mensen die de bedrijfsvoering, de huisvesting, de techniek en het onderhoud van ons parlement behartigen, naast de schoonmaaksters en -makers die elke dag weer garant staan voor een prettige werkomgeving.
De begeleiders van ProDemos die af en toe een beroep op me deden, de fotografen die altijd alert zijn om een sprekende foto te schieten en de verslaggevers die graag een pakkende tekst scoren, wil ik niet ongenoemd laten. Zij maken weliswaar formeel geen deel uit van de Kamerorganisatie, maar horen er wel degelijk bij.
De bijdrage van al deze mensen aan het democratische proces is als onze ademhaling en bloedsomloop. Die lijken vanzelf te gaan en daardoor vanzelfsprekend – totdat je er problemen mee krijgt. Allen zeer veel dank voor jullie niet-aflatende inzet voor de publieke zaak.

Dank aan de collega’s van andere fracties voor de prettige samenwerking. Wat ons verbond, was het besef dat we als volksvertegenwoordigers allemaal dezelfde verantwoordelijkheid hebben, namelijk een (constructieve) bijdrage leveren aan het besturen van ons land. Dat iedere politicus dat doet vanuit zijn of haar geloof of levensbeschouwing, is eigen aan onze representatieve democratie. De kunst van gekozen volksvertegenwoordigers is te zoeken naar momenten en praktische punten waarop je elkaar vanuit die verschillende geloofs- en levensbeschouwelijke overtuigingen kunt ontmoeten. Ondanks grote principiële verschillen kun je dan ‘langszij komen’ en samen iets goeds tot stand brengen. Laten we dat koesteren, temeer omdat het een effectief middel tegen polarisatie is.

Dank ook aan al die mensen buiten de Tweede Kamer die bereid waren ons te ontvangen en te informeren of met ons in discussie te gaan. Op werkbezoeken bij bedrijven, scholen en instellingen; op debatavonden, demonstraties en informele bijeenkomsten; door het aanbieden van petities of in persoonlijke ontmoetingen van man/vrouw tot man en soms via serieuze reacties op sociale media. Om het parlementaire werk goed te kunnen doen, zijn die contacten voor volksvertegenwoordigers van cruciaal belang. Hartelijk dank voor de gastvrijheid, de vele goede gesprekken, de informatie en de inspiratie.

Dank aan onze politieke partij, de SGP, voor het vertrouwen van zowel onze trouwe achterban en kiezers als van het partijbestuur en partijbureau. Ook in lastige dossiers bleef dat vertrouwen overeind. Steeds heb ik ervaren dat we vanuit een hartelijk gedeeld fundament en gezamenlijke idealen samenwerkten. Daardoor konden we ons laten bevragen, onze keuzes verantwoorden, werden we gestimuleerd en gemotiveerd, zonder het gevoel te hebben dat we op onuitgesproken gronden ergens op afgerekend zouden worden. Die verbondenheid en openheid heb ik steeds beleefd als een wezenlijk onderdeel van onze partijcultuur – en vooral als een zegen van onze goede God.

Mijn dank gaat ook uit naar mijn familie en gezin. Zij schroomden niet om mij bij tijd en wijle stevig te bevragen op standpunten en stemgedrag van de SGP-fractie. Ze gaven me echter ook hun vertrouwen, hielpen me scherp te blijven en stimuleerden mij zo om me steeds in te zetten voor degelijk, transparant en betrouwbaar openbaar bestuur.
In het bijzonder wil ik mijn vrouw bedanken. Zij was en is als liefdevolle gezinsmanager niet alleen de spil van ons gezin, maar leefde ook intens mee met het politieke reilen en zeilen. Haar beleving ervan spiegelde ze graag, en haar ongenoegen of juist haar blijdschap over bepaalde zaken, ontwikkelingen of debatten was soms groter dan die van mij. Dankzij haar had ik op werkbezoeken of andere afspraken bovendien regelmatig een auto met chauffeuse, zodat ik de reistijd kon benutten om mailtjes weg te werken, telefoontjes te plegen, een vergadering of andere bijeenkomst voor te bereiden, of om wat bij te slapen als de nachtrust een beetje kort was geweest. Maar wat nog veel waardevoller bleek: door haar eigen gesprekken tijdens die werkbezoeken kregen die een extra dimensie. Was ik bijvoorbeeld met de boer, teler of visser in gesprek, dan praatte zij vaak van hart tot hart met de boerin, telers- of vissersvrouw. En ze verzuimde niet ook die bevindingen met mij te delen ;-). Onbetaalbaar!

Bovenal dank ik onze goede God, Die mij de gezondheid, kracht en energie gegeven heeft mijn taken steeds met vreugde te kunnen verrichten. Elke arbeidsvreugdevolle werkdag was op zichzelf al een zegen. Die zegen wens ik iedereen toe, al is die slechts voor ons leven hier en nu van grote betekenis. Daarom wens ik u allen een nog veel grotere zegen. Een zegen die waarde heeft voor de eeuwigheid en die Hij wil geven als we Hem kennen, dienen en liefhebben.
Ik hoop en bid dat Hij ook de komende jaren mij als pensionaris nog de gelegenheid geeft om, op welke wijze dan ook, dienstbaar te zijn in Zijn Koninkrijk.

Met heilwens voor u allen, en in deze verwarrende tijd in het bijzonder met de bede om de komst van Zijn Koninkrijk.

Hartelijke groet,

Roelof Bisschop