Commissiedebat pacht

Op woensdag 7 juni debatteerde de Commissie Landbouw en Visserij van de Tweede Kamer over pacht. Roelof Bisschop leverde een bijdrage. Tijdens het debat sprak hij ook namens Caroline van der Plas van de BBB. De inbreng is hieronder te lezen.

We zijn het eens over het belang van pacht als financieringsinstrument voor de landbouw, pachtregulering én de noodzaak van herziening. Een streep daaronder. We willen goed bodembeheer, pachtersbescherming en verpachten aantrekkelijk houden. Kan de minister snel schakelen als deze zomer duidelijk wordt wat pachters en verpachters wel/niet willen? Het is al te lang vooruitgeschoven.

Langdurige pacht
De minister kiest voor vrije prijsvorming bij langdurige pacht, maar wel binnen ‘het redelijke’. Wat betekent dat? Ja, het moet voor de verpachter voldoende aantrekkelijk worden. Maar wij zijn bang dat de pachter te makkelijk een hoge pachtprijs voor zijn kiezen krijgt. Wil de minister tenminste zorgen voor een koppeling met het opbrengend vermogen van de grond, waarbij ook duurzaamheidseisen meegenomen worden?

Vermogensrendementsheffing
Om verpachten voldoende aantrekkelijk te houden moet ook de vermogensrendementsheffing voor particuliere verpachters op de schop. Die zuigt nu de directe pachtinkomsten helemaal op. Iets waar institutionele beleggers geen last van hebben.

De minister wacht schouderophalend de herziening van box 3 af. Ik vraag hem juist bij Financiën op de bok te springen! Ziet hij bijvoorbeeld mogelijkheden om groene pacht te erkennen als groene belegging, met bijbehorende vrijstelling?

Opkoopregelingen
Graag aandacht van de minister voor de kwetsbare positie van pachters bij de huidige opkoopregelingen. Als de verpachter verkoopt, maar de pachter door wil, zit die pachter in een lastig parket. Wordt hierop ingespeeld door inzet van de grondbank en verplaatsingsvergoedingen?

Duurzaamheidseisen
De Pachtwet is niet bedoeld om verduurzaming af te dwingen, maar om die te faciliteren. Ik vraag de minister bij het faciliteren van duurzaamheidseisen rekening te houden met de ongelijke positie van pachters tegenover verpachters. Bij dergelijke eisen hoort een pachtprijsverlaging. Dat geldt zeker wat betreft de duurzaamheidscertificaten van het Rijksvastgoedbedrijf.
Worden deze vooral gericht op het bodembeheer? Het mag niet zo zijn dat bijvoorbeeld alleen biologische boeren in aanmerking komen. Wordt door het Rijksvastgoedbedrijf ook gekeken naar de bijdrage aan versterking van de regionale landbouwstructuur, zodat omliggende ondernemers eerder kans maken? We moeten af van de concurrentie op prijs bij openbare inschrijvingen voor pachtgronden.