Van Dijk: Ontwikkelingen medisch ethische ethiek staan niet stil

Ethische dilemma's rondom het levensbegin. Dat was het thema van de avond die op vrijdag 21 oktober georganiseerd werd door zowel de Reimerswaalse afdeling van de NPV en SGP Reimerswaal. Gastspreker was dhr. Diederik van Dijk, Eerste kamerlid voor de SGP en directeur van de NPV. Een verslag van de lezing.

De ontwikkelingen rondom de medisch ethische ethiek staan niet stil. Rondom het ongeboren leven en abortus. Maar ook lopende het leven: gender en geslacht en rondom de actieve levensbeëindiging. Het debat over gender is wereldwijd snel opgekomen, dhr. van Dijk stipte dit aan het begin van zijn lezing aan. 'Het nieuwe wetsvoorstel past in de trend om het makkelijker en normaler te maken om geslacht op papier aan te passen. De absurditeit hiervan kun je het beste zien met een voorbeeld: in Duitsland is er een borg in de wet opgenomen dat je maximaal één keer per jaar van geslacht mag veranderen. Ook in de kerk wordt er meer ruimte gezien voor andere vormen, terwijl Gods Woord het als zonde betitelt. Er is een andere visie op de Schrift. Naar de Geest, op weg naar Zijn Koninkrijk mag er meer dan wat er in de Bijbel staat, wordt er gezegd. De Bijbel wordt gesloten. Dit blijkt ook in de discussie over voltooid leven. De wet hiervoor hangt nog in de lucht.  Dat zal deze periode niet gebeuren omdat CU het tegenhoudt, maar het gaat sluipenderwijs. Eerst was actieve levensbeëindiging alleen toegestaan in geval van zwaar, uitzichtloos lijden. Daarna kwam het psychisch lijden erbij. Later zwaar dementerenden, licht dementerenden, baby’s. Nu zegt men, de groep van 1-12 jaar, dat is nog niet geregeld. Dat is wel erg onbarmhartig. Dat gat moet gedicht worden. Terwijl er in de palliatieve kinderzorg nog heel veel verbeterd kan worden. Maar eerst moeten we dus regelen dat ze kunnen sterven en pas daarna verbeteren we het leven'.

Abortus
Ook het onderwerp abortus staat weer op de agenda! Er komt steeds meer aandacht voor het leven. Binnenkort is het Week voor het Leven. En daar is niet alleen aandacht voor het ongeboren leven maar ook een pleiten voor de allerbeste, meest liefdevolle zorg aan (ongewenst) zwangere vrouwen. Van Dijk: 'Voorstanders voor abortus praten over een foetus alsof het geen leven is. Het wordt afgedaan als foetaal weefsel, verder niet. Tegelijkertijd is er tegenwoordig basisregistratie voor kinderen die voor de geboorte overleden zijn. En na het ongeval in de Hoekse Waard werd er eerst gesproken over 6 slachtoffers. Later werd het dodental aangepast naar 7: het ongeboren kind werd ook meegeteld. Voor de 24-weken grens bij abortus is absoluut geen meerderheid onder de inwoners in Nederland. Feitelijk weet iedereen dus wel beter: ongeboren leven is ook leven.

24 weken
Nederland is het enige land in de EU waar je tot 24 weken kan aborteren. In de meeste landen ligt de grens bij 12 weken. Wat voor beschaving willen we zijn met elkaar?! Het is toch bij uitstek beschaafd dat we bescherming bieden aan het zwakke, het prille, datgene wat zichzelf niet kan verdedigen. Dan kun je toch nooit tevreden zijn met het leven in een land waarin 31.000 kinderen per jaar gedood worden in de moederschoot. Hoe kun je serieus verwachten van jongeren dat ze niet discrimineren als we al geen respect hebben voor het ongeboren en oude leven.

Leven en trouw
We willen ons inzetten voor een cultuur van leven, trouw en verantwoordelijkheid. Dat er een beraadtermijn van 5 dagen was om te voorkomen dat je een impulsieve beslissing neemt, of onder dwang, vond de liberale politiek te betuttelend. Terwijl tweederde van de hulpverleners zegt dat beraadtermijn juist heel belangrijk is, omdat vrouwen op zo’n moment helemaal niet zo autonoom zijn. Even rust is nooit verkeerd en nieuwe informatie over alternatieven voor abortus moeten ook overwogen worden. Maar nee, zelfbeschikkingsrecht is het belangrijkste.

Onderzoek naar embryo’s is in Nederland nog erg beperkt. Er liggen momenteel wetsvoorstellen om het verbod op kweken van menselijk leven om daar onderzoek mee te doen en vervolgens weer te vernietigen, ongedaan te maken. CDA levert hier geen rem meer. Alleen CU nog. Als die uit het kabinet gaat zullen deze ontwikkelingen waarschijnlijk veel sneller gaan'.

Geen moedeloosheid
Toch is er geen enkele reden voor moedeloosheid. Van Dijk haalt een toespraak aan van ds. Nico ter Linden tijdens de nationale dodenherdenking in de Nieuwe kerk te Amsterdam in de jaren ’80. Voor heel Nederland, via televisie, hield deze predikant een indringende toespraak aan de hand van Rizpa en haar zoons (2 Samuel 21). Twee van haar zoons werden als zoenoffer voor de Gibeonieten opgehangen. Hun dood brengt rust in de gespannen verhouding met de Gibeonieten. De lijken van Rizpa’s kinderen blijven hangen voor de wilde dieren. Onverdraaglijk voor een moeder. Rizpa blijft dag en nacht waken bij haar opgehangen zoons om de roofdieren weg te jagen. Zij vecht tegen de wilde dieren, maar daarmee evenzeer tegen de mensen die zo respectloos met het menselijk leven omgaan. Eén enkele vrouw die het opneemt voor het leven én voor de doden. Eén enkele vrouw die zich niet neerlegt bij de minachtende wijze waarop wordt omgegaan met haar kinderen. Dwars tegen de politieke machthebbers in. En God bestuurt het zo dat de liefde overwint en het gehele land daarvan de zegen ondervindt.

Van Dijk: 'In ons land eindigt één op de zeven zwangerschappen met abortus. In Nederland is de baarmoeder de onveiligste plek op aarde. Maar er zijn moeders die het onverdraaglijk vinden dat jaarlijks tienduizenden ongeboren kinderen opzettelijk gedood worden. Hoe onmisbaar zijn deze Rizpa’s. Moeders die opstaan tegen het doden van zoveel ongeboren zonen en dochters. Dat is geen verloren strijd. Eén moeder in Israël stond op en God schonk een ommekeer. Dwaze moeders behalen de overwinning en bewaren de menselijkheid. Je moet er niet aan denken wat er gebeurt als deze Rizpa’s wegvallen. Er huist een geestelijke strijd achter de abortuspraktijken. Het is een vergrijp tegen de schepping, en daarmee tegen de Schepper. Gebed is hard nodig. Blijf alert op dit thema en doe wat je hand vindt om te doen'.