SGP: korting voor boeren terugdraaien

Boeren moeten de toegezegde premies voor vergroening geheel uitbetaald krijgen. Nederland kan en moet de eenzijdige korting zelf terugdraaien, stelt de SGP. De partij heeft daartoe maandag schriftelijke vragen gesteld aan de Europese Commissie.

"Dit was een eenzijdige wijziging van de afspraken door de overheid. Ik vind dat volstrekt onbehoorlijk bestuur", vindt Europarlementslid Bert-Jan Ruissen (SGP). "Dergelijke ‘oneerlijke handelspraktijken’ zijn in het bedrijfsleven verboden. Hoe kun je nog vertrouwen op een overheid als afspraken niet worden nagekomen?"

Vergroening

Nederlandse boeren hadden zich massaal aangemeld voor premies voor vergroening, zogeheten ecoregelingen. De agrariërs hebben daarvoor land uit productie genomen, bufferstroken in acht genomen, enz. Maar hun toegezegde vergoeding is echter deze maand achteraf met ruim een kwart verlaagd door minister Adema (Landbouw). Volgens hem is er niet voldoende geld beschikbaar. De minister verzocht de Europese Commissie deze week om extra geld, vooralsnog vergeefs.

Niet nodig

Europarlementslid Ruissen meent echter dat Nederlandse overheid zelf de bedragen kan aanvullen tot de afgesproken bedragen. "Ik merk hier in Brussel dat de beslissing van de minister de nodige verbazing oproept. Het had - zo hoor ik - niet nodig geweest om de vergoedingen naar beneden bij te stellen. Er zijn naar verluidt lidstaten met hetzelfde probleem die er blijkbaar wel voor kiezen om de tekorten zelf aan te vullen", schreef Ruissen vrijdag in een column in vakblad Boerderij.

"Terwijl er vanuit de EU ruimte wordt geboden, horen we vanuit de Nederlandse overheid vooral mitsen en maren. Wie houdt wie hier nu voor de gek?

Schriftelijke vragen SGP aan de Europese Commissie:  

1. Kan de Commissie bevestigen dat lidstaten deze bedragen kunnen aanvullen met nationale middelen, zonder staatssteunmelding, via de-minimisregelingen?

2. Het standaard de-minimisplafond voor meldingsvrije extra nationale steun in de landbouwsector is daarnaast momenteel aangevuld door het tijdelijke crisis- en transitiekader voor staatssteunmaatregelen. Wat zijn de huidige maximale nationale steunbedragen die een lidstaat per landbouwonderneming kan verstrekken zonder staatsteunmelding en/of bij voorbaat als verenigbaar beschouwd met de interne markt?

3. Klopt het dat Luxemburg en indien van toepassing andere lidstaten gebruikmaken van mogelijkheden om tekorten voor ecoregelingen aan te vullen met nationale middelen?