Transgenderzorg

De SGP heeft compassie met mensen die worstelen met hun seksuele identiteit. Tegelijkertijd verzetten we ons tegen ideologisch gedreven pogingen om gewone verschillen tussen de geslachten weg te werken. Genderincongruentie blijft als afwijking van de gangbare orde een aangrijpende uiting van de gebroken schepping. (Medische) pogingen om dit op te heffen, leiden niet zelden tot nog grotere gebrokenheid.

Concreet:

1. Een geslachtsveranderende operatie is onomkeerbaar en daarmee bijzonder ingrijpend. Zolang er in Nederland dergelijke ingrepen plaatsvinden, zou het overheidsbeleid in ieder geval tot doel moeten hebben om niet-noodzakelijke ingrepen zoveel als verantwoord mogelijk te beperken, zeker als het gaat om minderjarigen. Collectieve financiering van behandelingen waarvoor geen medische noodzaak bestaat, is wat de SGP betreft niet aan de orde. Soms bestaat er overigens wèl een medische oorzaak voor een behandeling. Dat blijkt het duidelijkst bij intersekse personen.
2. De vraag naar (medische) transgenderzorg is de afgelopen jaren pijlsnel gestegen. De toename is duidelijk het grootst bij kinderen en adolescenten (vooral tienermeisjes). De SGP wil dat grondig wordt uitgezocht wat de oorzaken van deze stijging zijn. 
3. Zolang er geslachtsveranderende behandelingen plaatsvinden, is de grootste zorgvuldigheid geboden bij de begeleiding van transgenders. Een psychologische diagnose als voorwaarde voor toegang tot somatische behandelingen blijft daarom gewaarborgd. De SGP kiest niet voor vergroting van de invloed van betrokkenen op de professionele besluitvorming. Voor het wijzigingen van de geslachtsregistratie in de geboorteakte blijft een deskundigenverklaring nodig. 
4. Sommige transgenders geven aan achteraf spijt te hebben van hun geslachtsverandering. Vaak kunnen deze mensen nergens terecht. De SGP wil dat er diepgaand onderzoek wordt gedaan naar de beweegredenen en de omvang van het aantal spijtoptanten, zodat deze mensen de hulp kunnen krijgen die zij nodig hebben. 
5. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat een aanzienlijk aantal transgenders worstelt met suïcidale gedachten, zowel vóór, tijdens als ná hun geslachtsverandering. De verklaring dat dit aan te lange wachttijden zou liggen, doet geen recht aan de realiteit. Vergeleken met de rest van de bevolking is het risico op zelfmoord onder transgenders zeer hoog. Het is belangrijk dat adequate psychologische hulp wordt geboden.