Landschap

De Nederlandse delta is rijk aan natuur en cultuurhistorie. Deze kwetsbare waarden verdienen waardering en bescherming. Ons land is ook dichtbevolkt. Dat betekent dus passen en meten voor Rijk, provincies en gemeenten.

‘Den Haag’ heeft de neiging om de regie over de ruimte naar zich toe te trekken. Dat is geen goede ontwikkeling, omdat de ruimtelijke ordening bij uitstek een taak is voor provincies en gemeenten. Het motto ‘decentraal wat kan, centraal wat moet’ moet leidend zijn en blijven.

Wind- en zonneparken hebben relatief grote invloed op het landschap. De SGP wil daarom verbreding van de energiemix. Eenzijdige inzet op wind- en zonneparken moet voorkomen worden. De SGP wil geen ‘industrialisatie’ van de Noordzee en ook geen zonneparken op goede landbouwgronden.

De SGP wil verder:

• ‘verdozing’ van het landschap door grote distributiehallen (mede een gevolg van het online winkelen) en datacenters beperken. Datacenters leggen ook grote druk op het energie- en watersysteem;
• water als belangrijke ordenende onderlegger voor ruimtelijke ontwikkeling, en inzet op het beter vasthouden van zoet water in plaats van snelle afvoer. Historische kaarten van oude watersystemen en bodemstructuren kunnen daarbij behulpzaam zijn;
• inzet op multifunctioneel ruimtegebruik, passend bij het gebied;
• ruimte voor functieverandering- en vernieuwing, met behoud of verbetering van leefbaarheid en natuur- en milieukwaliteit;
• behoud van goede landbouwgronden voor de voedselvoorziening en productie van groene grondstoffen;
• meer inzet op agrarisch natuurbeheer, zoals akkerranden;
• voldoende ruimte voor gemeenten voor de bouw van woningen voor de organische groei van kleine kernen;
• naast betere benutting van bestaande huisvesting extra woningbouw, maar dan wel zoveel mogelijk natuurinclusief en klimaatadaptief, ook buiten de stad. Een steeds hoger wordende bebouwingsdichtheid belemmert een gezond leefmilieu.