Pa Pinkelman en het eigen risico

SGP-senator Diederik van Dijk steunt het wetsvoorstel om het eigen risico in de zorg niet te verhogen. Dit wetsvoorstel betekent een kleine geste naar chronisch zieken en gehandicapten.

Het is voor elke partij een grote opgave om de uitdijende zorgguitgaven enigszins beheersbaar te houden. Goedkope oplossingen zijn niet voorhanden. Lees hier de bijdrage van Diederik van Dijk tijdens het eigen risico-debat in de Eerste Kamer van 26 september 2017:

Pinkelman
'Dank u,' zei Pa Pinkelman, 'en hoe is het met de verkiezingen afgelopen?' 'Prachtig,' antwoordde de menigte, 'alle partijen hebben welvaart beloofd.' 'Mooi,' zei Pa Pinkelman, 'dan zal 't wel in orde komen.' 'Een pak van mijn hart,' zei Tante Pollewop, 'ik heb onderweg zo in angst gezeten dat ze armoede zouden beloven. Heeft werkelijk geen enkele partij gezegd dat ze voor ellende en werkloosheid was?' 'Geen één,' antwoordde de hoofdredacteur van de Volkskrant, zich haastig naar voren worstelend, 'we zijn door 't oog van een naald gekropen.'

Ik weet niet precies waarom, maar dit ironische stukje van Godfried Bomans in 'Pa Pinkelman in de politiek' schoot mij te binnen toen ik nadacht over de behandeling van dit wetsvoorstel.

Laten we eerlijk zijn, heel erg imponerend is de parlementaire behandeling tot nu toe niet geweest. Het gaat uiteindelijk toch over het herschikken van wat dubbeltjes en kwartjes. Van vestzak naar broekzak en vice versa.

En daarvoor wordt dan een uitzonderlijke spoedprocedure uit de la getrokken, die voor de Kamers de nodige beperkingen oplevert. Moet zo'n procedure niet bewaard worden voor werkelijke noodsituaties? Welke precedentwerking gaat hiervan uit? Leent het complexe zorgdossier zich wel voor dergelijke ad-hoc maatregelen?

Niemand wil spelbreker zijn. Voor onder andere chronisch zieken en gehandicapten biedt dit wetsvoorstel een minieme meevaller. De SGP steunt die kleine geste.

Over de gevolgde procedure valt nog genoeg te zeggen. Andere sprekers hebben dit reeds uitvoerig gedaan. Wat mij vooral in het oog springt, is dat zo'n kleine ingreep in het zorgsysteem - bevriezing van het eigen risico - al zo snel enorm in de papieren loopt. Dat mag iedere serieuze fractie wel op het netvlies houden. Het is voor elke partij een grote opgave en verantwoordelijkheid om de uitdijende zorgguitgaven enigszins beheersbaar te houden. De Raad van State heeft hier terecht geen doekjes om gewonden. Gratis bier wordt ook in de zorg niet geschonken.

Deze constatering maakt des te nieuwsgieriger waar de komende coalitie op zal inzetten om goede zorg voor de langere termijn beschikbaar én betaalbaar te houden. Uiteraard zijn afwegingen en keuzes die dan worden gemaakt zeer politiek geladen. Dat geldt ook de kritiek die de toekomstige plannen zullen oproepen.

Dat is allemaal heel legitiem. Maar ik spreek toch graag de wens uit dat we dan zullen wegblijven van de goedkope retoriek die Bomans zo snedig wist te benoemen.

En zo niet, dan doen wij dat op eigen risico. Dank u wel.