3 november 2020

Het Licht overwint de duisternis! | Bijdrage Senator Schalk aan de EPB

Lees hier de bijdrage van Senator Schalk aan de Europese Politieke Beschouwingen die op 3 november 2020 gehouden zijn in de Eerste Kamer.

Islamitisch terreur
Voorzitter, slechts enkele dagen na de onthoofding van een Franse leraar werden we opnieuw opgeschrikt door een afschuwelijke moordaanslag – ditmaal op een vrouw in een kerk in de Franse stad Nice. Een vrouw die die ochtend nietsvermoedend te kerke ging voor stilte of gebed. Werkelijk waar hemeltergend. Woede en verdriet strijden dan om voorrang. Onze gedachten en gebeden gaan uit naar de nabestaanden.

Dit gaat niet over van islamitische terreur vergeven woestijnvlakten van een oosters ‘kalifaat’ of van een verscheurd Afrikaans land. Al zijn de terreurdaden daar even verwoestend. Nee, dit gaat over Europa; over het land van vrijheid, gelijkheid, broederschap; de broed- en geboorteplaats van de moderne democratie.

En het is allesbehalve de eerste aanslag – ook niet in Nice. De lijst is veel te lang. Weten we het nog?

  • Madrid, 11 maart 2004: bommen in treinen: 191 doden en 1800 gewonden.
  • Amsterdam, 2 november 2004: de moord op Theo van Gogh.
  • Londen, 7 juli 2005: 56 doden, 700 gewonden.
  • Brussel, 24 mei 2014: een man opent met een Kalashnikov het vuur in het Joods Museum in de Belgische hoofdstad: 4 doden.
  • Parijs, 7 januari 2015: aanval op Charlie Hebdo.
  • Nice, 3 februari 2015: een man steekt met een keukenmes twee militairen neer die de wacht houden bij een Joods centrum.
  • Amsterdam-Parijs, 21 augustus 2015: een verijdelde aanslag in de Thalys.
  • Parijs, 13 november 2015: Bataclan, meer dan 130 doden en 350 gewonden.
  • Marseille, 11 januari 2016: een jongen verwondt een leraar van een Joodse school die op weg is naar zijn werk.
  • Brussel, 22 maart 2016: bommen op luchthaven Zaventem en station Maelbeek: zeker 30 doden en meer dan 130 gewonden.
  • Nice, 14 juli 2016: een vuurwerkshow, boulevard en een vrachtwagen: 84 doden en meer dan 200 gewonden.

En zo gáát de lijst maar door!

Als laatste noem ik: Amsterdam CS, 31 augustus 2018: 2 doden, en Utrecht,18 maart 2019, schoten in een tram: 4 doden en 6 gewonden.

Waarom deze macabere maar nog zeer onvolledige opsomming? Omdat gewone mannen en vrouwen, broers en zussen, zonen en dochters het slachtoffer werden. Omdat we het niet mogen vergeten, en het niet mogen afdoen als incidenten. Het gaat hier om niets minder dan de essentie van onze samenleving. Om vrede, recht en een verantwoorde vrijheid.

Daarom zijn mijn vragen aan de minister:

  • Hoe houden we Europa en Nederland veilig en vrij van islamitisch terrorisme?
  • Wat is hiervoor nog extra nodig?
  • Hebben geheime diensten genoeg mogelijkheden en bevoegdheden?
  • Worden radicale oproepen op het internet gemonitord en weggehaald?

Graag een reactie. Wat is het ook in dezen nodig te weten dat het Licht de duisternis overwint!

Rechtsstaat
Voorzitter, het is maar een kleine stap naar mijn volgende aandachtspunt: de rechtsstatelijkheid in de Europese Unie. Een ingewikkelde en beladen discussie. Materieel gezien valt op bepaalde zaken natuurlijk niet te marchanderen:

  • Worden misdadigers gestraft en slachtoffers van rechtswege beschermd?
  • Is er sprake van scheiding der machten en onafhankelijke rechtspraak?
  • Is er persvrijheid, gewetensvrijheid en vrijheid van meningsuiting?

Dat zijn fundamentele rechtsstatelijke waarden. De hamvraag is echter hoe we in de Europese Unie omgaan met de verschillende wijzen waarop dit, vanuit het verleden en de eigen cultuur, concreet vorm krijgt.

Onze visie op de rechtsstaat wordt namelijk beïnvloed door de vraag of we uit West-Europa of het voormalige Oostblok komen, of we onszelf gelovig, agnost of atheïst noemen, of we conservatief of progressief zijn. Laat ik een concreet voorbeeld noemen. De Europese Commissaris voor mensenrechten veroordeelde Polen omdat daar mogelijk abortussen op kinderen met het Downsyndroom verboden worden. Let wel: voor de men-sen-rechten…
Zoiets hangt natuurlijk fundamenteel samen met je visie op het menselijk leven!

Hoe onderscheid je waar ideologie stopt en ‘fundamentele waarden’ beginnen? Zijn onze motieven zuiver en zo veel mogelijk objectief? Daarom moeten we voorzichtig zijn met het bekritiseren van landen als Polen, Hongarije of Tsjechië, en is de dialoog zo te prefereren boven zware artikel 7-procedures. En daarom pleit de SGP ervoor éérst te bezien welke gemeenschappelijke noties over rechtsstaat ontstaan uit de landenspecifieke discussies, om vervolgens de patstelling te doorbreken over een sterkere of zwakkere link tussen rechtsstaat en ontvangsten uit herstelfondsen.

Deelt de minister onze opvatting, namelijk dat geduld een schone zaak is?

Israël/antisemitisme
Wat mij ook opviel in het overzicht van terreuraanslagen is het grote aantal antisemitische incidenten. Dat brengt me bij de volgende vragen:

  • Hoe geeft u, samen met de minister van J&V, uitvoering aan de aangenomen motie over het hanteren van de IHRA-definitie van antisemitisme?
  • Begrijpt u de oproep dat politie en OM aangiftes serieuzer moeten behandelen?

Bovendien leg ik, in het licht van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, de vinger bij de ‘traditionele’ stroom aan anti-Israëlische resoluties.
We gaan er vanuit dat deze resoluties, conform de aangenomen motie-Van der Staaij, niet langer klakkeloos kunnen uitgaan van Nederlandse steun.

Specifiek ben ik bezorgd over het feit dat de formuleringen in door Palestijnen en andere landen ingestoken resoluties de historische relatie van heilige plaatsen in Israël en specifiek Jeruzalem met het Jodendom negeren.
Zo wordt de Joodse naam voor Tempelberg weggelaten en alleen “al-Haram al Sharif” genoemd. Dit is ook strijdig met de EU-standpunt dat Jeruzalem een heilige stad is voor de drie grote, monotheïstische religies.

Ik verzoek de minister daarom met klem tegen alle VN-resoluties, in welk orgaan dan ook, te stemmen waarin slechts naar de Tempelberg verwezen wordt met de Arabische naam “al-Haram al Sharif”. Motie!

Want woorden maken verschil!

Green Deal, landbouw en visserij (en Brexit)
Voorzitter, dan nog de Europese ‘Green Deal’. U weet dat de SGP kritisch op de al te ambitieuze Europese klimaatplannen.De Europese Commissie toont zich overijverig als het gaat om klimaat en landbouw. De SGP vreest voor een vergaande greep naar de macht op deze terreinen. 55% reductie van CO2 in 2030 in een Europese klimaatwet? 55% als doelstelling voor het Europese emissiehandelssysteem is prima. Maar laten we er alsjeblieft voor zorgen dat Europa zich niet met ons huizen en gebouwen gaat bemoeien, direct noch indirect. Daar hebben we Europese samenwerking niet voor nodig. Wanneer gaat het kabinet zich kritischer opstellen?

Ook wat betreft de Boer-tot-Bord strategie is Brussel bezig met het rollen van een sneeuwbal met steeds meer dictaten. Meer dierenwelzijnsregels, een wetgevingsvoorstel voor een kader voor een duurzaam voedselsysteem, minimaal 25% biologische landbouw, 50% minder nutriëntenverliezen, 20% minder mestgebruik, terwijl de huidige normen al niet hoger liggen dan wat gewassen nodig hebben,  50% minder chemische gewasbeschermingsmiddelen, 50% minder antibiotica. En dat gecombineerd met meer Brusselse controle op de nationale strategische landbouwplannen. Hoe gaat het kabinet vergaande bemoeienis van de Europese Commissie met het nationale landbouwbeleid voorkomen?