Belastingplan 2016

Enkele weken geleden waren er verkiezingen. Niet van Raden, Staten of Kamers, maar van ”Wegmetdatwoord”.

Opvallend, één van de 10 genomineerde woorden was ‘participatiesamenleving’. Dat woord moet verdwijnen volgens velen in onze samenleving. Men vindt het: “Gewoon een ordinair woord, dat betekent: zoek het zelf maar uit”.

Dus weg er mee. Dat is nogal wat. Een mooi woord uit een troonrede is binnen enkele jaren verworden tot een farce. Dat is treurig!

De leden van de SGP willen dat niet accepteren. Juist in onze samenleving hebben we samenhang nodig, moet er ruimte zijn voor eigen keuzes. En die moeten we maken in een goede balans tussen Zorg en Arbeid. Die volgorde gebruik ik bewust: zorg en arbeid. Ik zie dat ook als een Bijbelse lijn. Dat is de participatiesamenleving die we zouden moeten nastreven.

Dat zouden we ook graag terugzien in het Belastingplan 2016. Dat er ruimte is voor vrije keuzes. Dat participatie niet wordt beperkt tot werk, werk, werk, want dat leidt tot keuzedwang. De prikkels om iedereen naar een betaalde baan te dirigeren zijn doorgeschoten. De knop van de overdraagbare heffingskorting is te strak aangedraaid.

MdV, helaas is dat niet hersteld in de novelle, in ieder geval niet voor het jaar 2016. Maar in de Tweede Kamer heeft de staatssecretaris in het debat over de novelle tegen de heer Dijkgraaf van de SGP gezegd dat hij de bespreking over de motie-Schalk zag als de nulde termijn van de bespreking van het Belastingplan 2017. Vervolgens is een brief toegezegd over welke groepen op welke wijze zwaarder dan wel minder zwaar worden belast, met de bijbehorende redenen.

Wordt deze brief ook aan deze Kamer aangeboden, en is de staatssecretaris bereid om ook in te gaan op opties om de verschillen tussen een- en tweeverdieners te verkleinen, en de daarbij behorende voorwaarden?

En kan hij aangeven op welke termijn deze brief te verwachten is?

MdV, terug naar het debat in deze Kamer. De fractie van de SGP heeft waardering voor het feit dat de staatssecretaris ruiterlijk toegaf dat er echt een probleem is rond de eenverdieners. Ik citeer:

“Wat mij betreft heeft de heer Schalk natuurlijk inhoudelijk raak geschoten met het onderwerp”. Einde citaat.

Vervolgens heeft de staatssecretaris gezegd dat er vooral een probleem was ten aanzien van de werkgelegenheid. De discussie over de interpretatie van de CPB-modellen ga ik niet herhalen, alleen nog dit: kille berekeningen leiden niet tot een participatiesamenleving. Mantelzorg voor het gehandicapte, het zieke en het zwakke levert geen enkele baan op in welk model dan ook. En dat geldt ook voor de warme geborgenheid van een gezin. Maar ze hebben wel toegevoegde waarde. Ik zou het op prijs stellen als de staatssecretaris het CPB verzoekt deze toegevoegde waarde mee te nemen in de modellen, of in ieder geval in de interpretatie van modeluitkomsten. Kan de staatssecretaris dat toezeggen?

Immers, modellen mogen functioneren als beleidsinstrument, maar de beleidsmaker moet ze gebruiken met zijn verstand en met zijn hart!

MdV, naar aanleiding van mijn vragen, en in reactie op vragen van de collega’s Van Rij en Ester, heeft de staatssecretaris aangegeven dat hij de zoektocht wil vervolgen voor het Belastingplan 2017, en dat er constructief te praten valt over voorstellen die geen werkgelegenheid kosten, en dat hij daarin graag de gesprekspartner is.

Ik interpreteer dat als een aanbod om verder te praten. Natuurlijk ga ik daar graag op in, mede namens 7 andere partijen in deze Kamer, die mijn motie over de kloof tussen een- en tweeverdieners hebben gesteund.

Natuurlijk, dit is niet het moment om de agenda’s te trekken. Bovendien gun ik de staatssecretaris even rust. Dat past nadrukkelijk bij mijn visie op de participatiesamenleving. Maar mag ik concluderen dat er in het nieuwe jaar een uitnodiging komt van de staatssecretaris om de zoektocht te vervolgen, en zo mogelijk tot een goed einde te brengen richting het Belastingplan 2017?

MdV, met een positieve reactie op deze laatste vraag hoop ik nog meer te genieten van het kerstreces. Overigens, ter relativering van dit alles: het belang en de inhoud van het Kerstfeest stijgt ver uit boven welk Belastingplan dan ook.

Ik dank u!